ROBOCZY SPIS TREŚCI:
Uwagi, Skróty, Podziękowania, Data aktualizacji
I. ADMINISTRATORZY I DOBRODZIEJE CMENTARZY PRZY UL. LIPOWEJ I UL. BIAŁEJ
II. DUCHOWNI I OSOBY KONSEKROWANE
1. KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-AUGSBURSKI
2. KOŚCIÓŁ GRECKOKATOLICKI
3. KOŚCIÓŁ PRAWOSŁAWNY
4. KOŚCIÓŁ RZYMSKOKATOLICKI
A. DUCHOWNI DIECEZJALNI
B. ZAKONY, ZGROMADZENIA ZAKONNE, STOWARZYSZENIE, INSTYTUT ŚWIECKI, PRAŁATURA
III. FARMACEUCI
IV. HISTORYCY, ARCHIWIŚCI, KRONIKARZE, PRZEWODNICY MIEJSCY
V. KUPCY
VI. LITERATURA - PISARZE, POECI, FILOLODZY, TEORETYCY LITERATURY, PUBLICYŚCI
VII. MEDIA
VIII. MEDYCY
IX. MUZYCY
1. MUZYKA KLASYCZNA
2. MUZYKA ROZRYWKOWA
X. NAUCZYCIELE
XI. NAUKI ŚCISŁE
1. NAUKI MATEMATYCZNE - ARCHITEKTURA, TECHNIKA, INŻYNIERIA, BUDOWNICTWO
2. NAUKI PRZYRODNICZE
XII. POLEGLI W OBRONIE OJCZYZNY
1. LEGIONIŚCI
2. POLEGLI PODCZAS II WOJNY ŚWIATOWEJ
A. DZIECI ZAMOJSZCZYZNY
B. LOTNICY
C. OFIARY BOMBAROWAN
D. WIĘŹNIOWIE ZAMKU LUBELSKIEGO
E. ŻOŁNIERZE
3. POWSTANCY
A. WIELKOPOLSCY
B. LISTOPADOWI
C. STYCZNIOWI
XIII. PRAWNICY
1. ADWOKACI
2. SĘDZIOWIE
XIV. PRZEMYSŁOWCY
XV. SPOŁECZNICY, FILANTROPI
XVI. SZTUKI PLASTYCZNE - MALARZE, RZEŹBIARZE
XVII. SZTUKI SCENICZNE
1. TANIEC - CHOREOGRAFOWIE, TANCERZE
2. TEATR - AKTORZY, REŻYSERZY, SCENOGRAFOWIE
XVIII. URZĘDNICY
XIX. WETERYNARZE
XX. ZIEMIANIE
UWAGI:
1. Praca nad podstroną "Profesje" rozpoczęła się w roku 2019 i jest na początkowym etapie pozyskiwania danych. Jest to zatem podstrona robocza. W miarę upływu czasu i w miarę możliwości dodawane będą kolejne profesje, uzupełniane informacje o Zmarłych i lokalizacji ich grobów oraz dołączane zdjęcia nagrobków. Jeśli ilość danych znacznie się zwiększy, każda z profesji otrzyma osobną podstronę.
2. Profesje, nazwiska Zmarłych itd. podawane będą w porządku alfabetycznym.
3. Listy zmarłych w dziale "Profesje" tworzone są z zamierzeniem stworzenia jak najbardziej kompletnych katalogów, a nie tylko zbiorów wartościujących, jak to jest w przypadku kwalifikowania zmarłych do przewodników drukowanych. Biogramy, które w danych katalogach chciałabym uwydatnić, opracowywane są w miarę możliwości dostępu do archiwów. Niejeden raz świadomie zamieszczone zostały nazwiska osób, pełniących funkcje mało eksponowane. "Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię" (Mt 5, 3-12).
4. Każdy z cmentarzy ma odrębny system lokalizacji grobu, zawsze jednak kolejność składników lokalizacji jest następująca: określenie sekcji, sektora lub kwatery, następnie numer rzędu i numer grobu.
5. Podstrona "Profesje" NIE jest automatycznie synchronizowana z sąsiednimi podstronami, na których zastosowano podział Zmarłych według cmentarzy. Synchronizacja danych w całym dziale "Zasłużeni" planowana jest w przyszłości.
6. Miniaturka zdjęcia powiększa się po kliknięciu w nią. Zdjęcia na każdej podstronie "Dormitorium" składają się na grupy fotografii o różnej rozdzielczości, dlatego (po otwarciu grupy) najsprawniej można je przeglądać za pomocą klawiszy przewijania.
Aktualizacja wiosną 2020: zdjęcia nagrobków miały być wykonane w okresie wielkanocnym 2020 r., ponieważ do tej pory każdego roku w okresie wielkanocnym nagrobki były czyszczone i świątecznie przyozdabiane, a dokumentacji fotograficznej sprzyjało jasne wiosenne światło. Niestety z powodu pandemii ogromna część nagrobków nie mogła być odświeżona od czasu Uroczystości Wszystkich Świętych lub Bożego Narodzenia, dlatego zdjęcia będą wykonane w późniejszym terminie.
7. Czytelnicy, którzy pragną dodać informacje o Zmarłych, proszeni są o skorzystanie z adresu podanego na podstronie "Kontakt".
8. Strona "Dormitorium" jest inicjatywą pro publico bono, prowadzoną społecznie w wolnym czasie.
SKRÓTY:
CE - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski
CKt - Cmentarz Rzymskokatolicki
CKm - Cmentarz Komunalny (d. wojskowy) przy ul. Białej
CP - Cmentarz Prawosławny
CRzKAW - przewodnik drukowany: Gmiter M., Kotowski B., Kucharska K., Laskowska B., Popek P., „Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, Krajowa Agencja Wydawnicza, Lublin 1990
E.100.KUL - Encyklopedia 100-lecia KUL, t. 1 i 2, red. Gigilewicz E. i in., Wydawnictwo KUL, Lublin 2018 [w trakcie opracowania w Dormitorium]
IMAe - opracowanie drukowane: Pawelec M., "In memoria aeterna: Pracownicy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II spoczywający na Cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie", Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2015 [w trakcie opracowania w Dormitorium; publikacja dotyczy wszystkich trzech cmentarzy przy ul. Lipowej i cmentarza przy ul. Białej]
OTF.1 - publikacja drukowana: Iracka S., Wróbel A., Obel E., "Oni tworzyli farmację", cz. I.: "Nekropolie Lublina", Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne Oddział w Lublinie, Lublin 1997 [w trakcie opracowania w Dormitorium]
OTF.2 - publikacja drukowana: Kisielewski J., Źrubek A., "Oni tworzyli farmację", cz. II., Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego CEFARM LUBLIN S.A., Lublin 2018 [dot. cmentarzy Lublina i okolicznych miejscowości, publikacja w trakcie opracowania w Dormitorium]
s. - sekcja, sektor
SBML - Słownik biograficzny miasta Lublina, t. 1-4 (redaktorzy tomów: Jusiak P., Radzik T., Sioma M., Skarbek J., Ternes J., Witusik A. A., Ziółek J.), Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Lublinie, wyd. 1993 - 2014 [w trakcie opracowania w Dormitorium]
ŚECE - multimedialna ścieżka edukacyjna Cmentarza Ewangelicko-Augsburskiego przy ul. Lipowej, przygotowana w roku 2015 przez Magdalenę i Andrzeja Nerów w ramach projektu "Rewaloryzacja cmentarza przy ul. Lipowej - dziedzictwa ekumenii i wielokulturowości"
WPiA_UMSC - księga pamiątkowa: red. Przyborowska-Klimczak Anna, "Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji UMCS 1949-2009. Księga jubileuszowa z okazji sześćdziesięciolecia Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie", Oficyna Wydawnicza VERBA 2009 [w trakcie opracowania w Dormitorium].
PODZIĘKOWANIA
Podziękowania za biogramy oraz za pomoc przy pozyskaniu informacji wkrótce podane będą w ogólnym dziale "Podziękowania" - kliknij tutaj.
AKTUALIZACJA DANYCH NA PODSTRONIE "PROFESJE":
- nazwiska Zmarłych: dnia 16. kwietnia 2023 r.
- informacje o fotografiach (p. punkt 6.): dnia 4. maja 2020 r.
I. ADMINISTRATORZY I DOBRODZIEJE CMENTARZY PRZY UL. LIPOWEJ I UL. BIAŁEJ
Dąbrowski Józef (ur. 1888 r., zm. 1976 r.); CKt, s. 19a
Ksiądz rzymskokatolicki, dziekan Kapituły Zamojskiej, proboszcz parafii św. Pawła w Lublinie. Przez pewien czas był prezesem Dozoru Cmentarnego przy ul. Lipowej, wyposażył i odnowił kaplicę cmentarną (kościół p. Wszystkich Świętych), wprowadził w niej stałe nabożeństwa. Pełny biogram – p. II. 1. A. Duchowni diecezjalni.
Władysław Stefan Grzyb (ur. 7.X.1932 r., zm. 10.II.2019 r.); CKt
Społecznik bardzo zaangażowany w życie Lublina. Dla Cmentarza Rzymskokatolickiego zasłużony m.in. w odnowienie grobowca Powstańców Styczniowych [wkrótce pełny biogram].
Kozyrski Antoni (ur. 1797 r., zm. 1862 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Prezes Dozoru Cmentarza, kapitan Wojska Polskiego. Z jego inicjatywy poszerzono w 1853 r. cmentarz, wyznaczono aleje i sektory, wybrukowano i poszerzono ul. Grobową, założono przedsiębiorstwo wynajmu karawanów. Podczas jego prezesury ustanowiono Kodeks Dozoru Kościelnego, który normował prawa i zwyczaje cmentarne. [źródło: CRzKAW].
Leszczyński Michał (ur. 1761 r. w Przemyślu, zm. 1848 w Lublinie); CKt, kaplica
Ksiądz rzymskokatolicki, kanonik katedry lubelskiej, fundator kaplicy cmentarnej. Pełny biogram – p. II. 1. A. Duchowni diecezjalni.
Ostrołęcki Stanisław (ur. 1832 r., zm. 1907 r. w Lublinie); CKt, s. 7
Autor pracy „Cmentarz parafialny rzymskokatolicki w Lublinie”, wydanej w Warszawie w 1902 r. Jeden ze współorganizatorów wystawy sztuki starożytnej zorganizowanej w 1901 r. [źródło: CRzKAW].
Wasilkowski Antoni (ur. 1780 r. na ziemi płockiej, zm. 1845 w Lublinie); CKt, s. 4b
Lekarz medycyny, filantrop. W testamencie przeznaczył m.in. kwotę 10 000 zł na budowę domu przedpogrzebowego. Budynek ten był przeznaczony przede wszystkim dla biednych, dla ratowania pozornie zmarłych będących w letargu oraz dla odbywania sekcji zwłok. Oddano go do użytku w 1872 r. Pełny biogram – p. Medycy.
Woliński Henryk (ur. 1825 r., zm. 1895 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
Ziemianin. W latach 1868-86, był prezydentem m. Lublina. Jednocześnie był prezesem Dozoru Cmentarnego. W tym okresie cmentarz przy ul. Lipowej został uporządkowany, podzielony na sektory i kwatery. Wytrasowano aleję dojazdową do cmentarza i bulwar. Pełny biogram – p. Urzędnicy.
.
II. DUCHOWNI I OSOBY KONSEKROWANE
II. 1. KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-AUGSBURSKI
Ks. Jonscher Karol (1809-1887), CE, kwatera 1, część połudn.
W latach 1838-1884 proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej św. Trójcy w Lublinie. Nauczyciel gimnazjalny, członek Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności. Polecane źródło - ścieżka edukacyjna zamieszczona na stronie lubelskiej parafii luterańskiej.
Ks. Schoeneich Aleksander (1861-1939), CE
[trwa edycja biogramu]
II. 2. KOŚCIÓŁ GRECKOKATOLICKI
Ks. Pełenski Andreas (ur. 4.II.1864 r., zm. 16.XII.1940 r.); CKt, sekcja 20a (XIII-16)
Proboszcz w Łysiatyczach k. Stryja
Ks. Żuk Wiktor (zm. prawdopodobnie w r. 1958), CKt, spoczywa w okolicach kaplicy
Dawny proboszcz Żużela i dziekan bełski
II. 3. KOŚCIÓŁ PRAWOSŁAWNY
Ks. Iwanowskij Michaił (zm. 1891 r.); CP (Z, 7, 5)
Ks. Kolenkowskij Nikołaj (zm. 1881 r.); CP (Z, 4, 44)
II. 4. KOŚCIÓŁ RZYMSKOKATOLICKI
II. 4. A. DUCHOWNI DIECEZJALNI
Ks. bp Baranowski Walenty (ur. 12.II.1805 r., zm. 12.VIII.1879 r.); CKt, sekcja 3a
Studiował na Wydziale Filozoficznym i Prawnym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W roku 1829 złożył śluby zakonne u pijarów w Warszawie. Wykładał w szkołach pijarów w Łukowie, Radomiu i Włocławku.
Brał udział w powstaniu listopadowym. Uczestniczył w bitwach powstańczych pod Wierzbnem, Bodzowem, Nurem, Raciążem.
W roku 1834 otrzymał święcenia kapłańskie w Zakroczymiu. Przez następne 6 lat był nauczycielem prywatnym na Lubelszczyźnie. Zajmował kolejno stanowiska w administracji kościelnej: w 1836 roku wikariusza w Fajsławicach, w 1840 roku proboszcza w Bychawce, w 1850 roku dziekana chodelskiego. Od 1855 roku archidiakon katedry lubelskiej, a od 1857 roku biskup sufragan diecezji lubelskiej. Od roku 1869 był również administratorem diecezji podlaskiej.
Dnia 22. grudnia 1871 roku papież Pius IX prekonizował Walentego Baranowskiego na biskupa lubelskiego. Funkcję tę pełnił do śmierci.
Amator przyrodnik. W swej kolekcji posiadał znaczne zbiory przyrodnicze oraz dużą bibliotekę.
[Oprac. na podst. biogramu autorstwa Elżbiety Dybały - kliknij tutaj].
Ks. Bejgert Ferdynand (zm. 1966); CKt, sekcja 31 (XXVa-4)
Ks. Bielaszewski Henryk (ur. 1940 r., zm. 2005 r.); CKt, sekcja 19a
Muzykolog, duszpasterz Polaków w Niemczech.
Ks. Bogdanowicz Aleksander (zm. 1904); CKt, sekcja 3a (XI-14)
Ks. Bołdok Ludwik (zm. 1895); CKt, sekcja 14 (XXVII-7)
Ks. Brzozowski Mieczysław, CKt, sekcja 3f
Ks. Brzozowski Zygmunt (zm. 1983); CKt, sekcja 19b (XIII-13)
Ks. Chlastawa Andrzej (zm. 1969); CKt, sekcja 3c (III-8)
Ks. Chlebicki Jan (zm. 1952); CKt, sekcja 3c (V-8-10)
Ks. Chromiak Wacław (zm. 1987); CKt, sekcja 3a (XI-14)
Ks. Chrzanowski Alfons (zm. 22.V.1933 r.); CKt, sekcja 19a
Żył 72 lata.
Ks. Czupryński Czesław (zm. 1936); CKt, sekcja 31 (XXV-4)
Ks. infułat Dąbrowski Józef (ur. 3.IX.1888 r. w Zabożu, zm. 21.IV.1976 r. w Lublinie); CKt, sekcja 19a (I-5)
Infułat, dziekan Kapituły Zamojskiej, proboszcz parafii św. Pawła w Lublinie, uczestnik strajku o szkołę polską w 1905 r., prefekt szkół średnich w Zamościu, Siedlcach, Łukowie. Szkołę średnią ukończył w Zamościu. Był prześladowany przez zaborcę za potajemne nauczanie historii Polski. Opiekun opuszczonych podczas wojny sierot zorganizował schronisko dla bezdomnych oraz warsztaty rzemiosł z bursą dla biednej młodzieży, przekształcone z czasem w Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową im. T. Kościuszki w Zamościu, której był dyrektorem. Jako członek Zarządu Rady Opiekuńczej prowadził pracę charytatywną i oświatową, tworząc różnego rodzaju chrześcijańskie związki zawodowe. W 1928 r. był dziekanem, proboszczem i dyrektorem Gimnazjum w Lubartowie. Społecznie działał jako pełnomocnik PCK na terenie pow. janowskiego. W czasie okupacji prześladowany przez gestapo. Po II wojnie światowej pełnił funkcję prałata, dziekana i infułata Kapituły Zamojskiej. Dzięki jego staraniom przywrócono Kapitule Zamojskiej dawne historyczne przywileje. Po przeniesieniu do Lublina przez pewien czas był prezesem Dozoru Cmentarnego przy ul. Lipowej, wyposażył i odnowił kaplicę cmentarną, wprowadził w niej stałe nabożeństwa.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Depczyński Wincenty (zm. 1979); CKt, sekcja 4b (X-5, I)
Ks. Dulniak Henryk (zm. 1998); CKt, sekcja 4b (X-5, II)
Ks. Dutkowski Piotr (zm. 1888); CKt, sekcja 14 (XXVII-13)
Ks. Dziubiński Pweł (zm. 1956); CKt, sekcja 4b (X-1)
Ks. Efner Bogumił (ur. 29.XII.1911 r., zm. 4.IV.1972 r.); CKt, sekcja 3f.
Ojciec duchowny Seminarium Duchownego
Ks. Gongol Aleksander (zm. 1999); CKt, sekcja 4b (X-5, III)
Ks. Gontarz Stanisław (zm. 1977); CKt, sekcja 4a (X-4)
Ks. Gozdalski Władysław (ur. 1882, zm. 1918); CKt, sekcja 19a (I-9)
Wikariusz parafii w Krzczonowie.
Ks. Grzywacz Jerzy; CKt, sekcja 3f
Ks. bp Hemperek Piotr (zm. 1992); CKt, sekcja 3a (XI-1a)
Ks. Hetner Jan (zm. 1888); CKt, sekcja 14 (XXVII-12)
Ks. Idziakowski Edmund (zm. 1993); CKt, sekcja 3c (III-9)
Ks. bp Ilcewicz Edmund (ur. 1924 r. w Grodnie, zm. 1981 r. w Lublinie); CKt, kaplica
Doktor prawa kanonicznego, kanonik generalny Kapituły Katedralnej, rektor kościoła św. Ducha. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. A Mickiewicza w Wilnie. W czasie okupacji pracował jako robotnik, a następnie urzędnik w Urzędzie Mieszkaniowym w Wilnie. Z Lublinem związany od 1945 r. W 1948 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. biskupa Stefana Wyszyńskiego. W latach 1950-55 był prefektem i wychowawcą w Niższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Przez długi czas czuwał nad wychowaniem społeczności lubelskiej w duchu wiary katolickiej, prowadził katechezy i konferencje dla osób duchownych i świeckich, dla grup przedszkolnych i szkolnych, opracował programy nauczania religii i modlitewniki. Autor licznych artykułów zamieszczanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” oraz innych pism katolickich.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Insadowski Henryk (zm. 1946); CKt, sekcja 31 (XXV-13)
Ks. Jezior Apolinary Józef (zm. 1978); CKt, sekcja 3b (II-5)
Ks. Kalicki Jan (zm. 1979); CKt, sekcja 4b (X-5, I)
Ks. Kamiński Feliks (zm. 1907); CKt, sekcja 3a (X-8)
Ks. Kamiński Ryszard; CKt, sekcja 3c (III-8a)
Ks. Kamiński Stanisław (ur. 24.X.1919 r., w Radzyniu Podlaskim, zm. 21.III.1986 r. we Fryburgu); CKt, sekcja 19a (I-5)
Metodolog, filozof, teoretyk i historyk nauki, współtwórca tzw. lubelskiej szkoły filozoficznej. Jako filozof związany z dwoma kierunkami: scholastycznym i szkoły lwowsko-warszawskiej. Profesor zwyczajny KUL, Dziekan Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej. Kanonik Kapituły Siedleckiej.
Polecany biogram: kliknij tutaj.
Ks. Kiliński Józef (zm. 1952); CKt, sekcja 31 (XXV-14)
Ks. Klubecki Wincenty (zm. 1934); CKt, sekcja 31 (XXV-3)
Ks. Koglarski Władysław (zm. 1931); CKt, sekcja 3g (I-4)
Ks. Konopka Karol (ur. 16.XI.1902 r., zm. 31.XII.1969 r.); Ckt., sekcja 3f
Ojciec duchowny Lubelskiego Seminarium Duchownego
Ks. Kopeć Edward (ur. 22.V.1918 r., zm. 11.VI.1999 r.); CKt, sekcja 19a (I-4b)
Kapłan Archidiecezji Lwowskiej, dr hab. teologii fundamentalnej, dziekan Wydziału Teologii KUL.
Polecana biografia: Marian Rusecki, "O księdzu profesorze Edwardzie Kopciu i jego wkładzie w polską teologię fundamentalną", Biblioteka Teologii Fundamentalnej 6, 5-13, 2011 - kliknij tutaj.
Ks. Kosz Czesław (zm. 1945); CKt, sekcja 31 (XXV-12)
Ks. Kościelniakowski Wacław (ur. 9.IX.1874 r., zm. 6.III.1920 r.); CKt, sekcja 19a (I-10)
Kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej, dziekan i proboszcz krasnostawski.
Ks. Kotyłło Antoni (m. 1945); CKt, sekcja 31 (XXV-11)
Ks. Krasuski Florian (zm. 1952); CKt, sekcja 3b (I-1)
Ks. Krokowski Feliks (zm. 1910); CKt, sekcja 3a (X-4)
Ks. Krzesiński Ludwik (zm. 1. VIII.1903 r.); CKt, sekcja 4c
Proboszcz parafii w Tarnogórze. Żył 63 lata.
Ks. Krześniak Władysław (zm. 1957); CKt, sekcja 3b (I-3)
Ks. Kurdziołek Edward (zm. 1982); CKt, sekcja 8 (II-1a)
Ks. Kurdziołek Marian (zm. 1997); CKt, sekcja 8 (II-1a)
Ks. Kwiecień Tadeusz (zm. 1995); CKt, sekcja 3a (XI-9, 10)
Ks. Kwieciński Henryk (zm. 1972); CKt, sekcja 4a (XII-2a)
Ks. Leszczyński Andrzej (zm. 1929); CKt, sekcja 19a
Ks. Leszczyński Michał (ur. w Przemyślu, zm. 15.VIII.1848 r. w Lublinie); CKt, kaplica od str. sekcji 3f
Początkowo pracował jako nauczyciel, następnie odbył służbę wojskową. Święcenia kapłańskie otrzymał po ukończeniu Seminarium Duchownego w Krasnymstawie. Wikariusz katedralny w Krasnymstawie, od r. 1830 kanonik katedry lubelskiej. Fundator kaplicy pw. Wszystkich Świętych na terenie Cmentarza Rzymskokatolickiego przy ul. Lipowej w Lublinie. Żył 88 lat.
Ks. Lipski Tomasz (zm. 1891); CKt, sekcja 14 (XXVII-10)
Ks. Lissowski Karol (ur. 1879, zm. 1901); CKt, sekcja 3c (I-8)
Ks. Łukasiewicz Piotr (zm. 1916); CKt, sekcja 19a (I-8)
Ks. Majewski Bronisław (zm. 1979); CKt, sekcja 3f (I-8)
Ks. Markowski Henryk (zm. 1945); CKt, sekcja 31 (XXVa-5)
Ks. Mazierski Stanisław (ur. 9.X.1915 r., 23.VI.1993 r.); CKt, sekcja 19a (I-4b)
Kapłan Diecezji Włocławskiej. Profesor Wydziału Filozofii KUL
Ks. Mazurek Franciszek (zm. 1904)
Ks. Młynarczyk Stefan, CKt, sekcja 3f
Ks. Mojaszewski Antoni (zm. 1921); CKt, sekcja 3c (III-15)
Ks. Mojek Stanisław Szczepan (ur. 13. XI.1949 r., zm. 31.X.2004 r.), CKt, sekcja 3g
Ojcec duchowny Seminarium, pracownik naukowy KUL, wikariusz biskupi
Ks. Niedziółka Marian (zm. 1988); CKt, sekcja 4b (X-5, I)
Ks. Ostrowski Franciszek (zm. 1907); CKt, sekcja 3a (X-9)
Ks. Pajdowski Antoni (ur. 11.III.1858 r., zm. 6.VI.1941 r.); CKt, sekcja 19a
Kanonik Kapituły Zamojskiej, proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Lublinie
Ks. Pałka Paweł (ur. 17.XII.1904 r., zm. 5.II.1992 r.); CKt, sekcja 3f.
Protonotariusz apostolski, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie
Ks. Pałys Józef (zm. 1987); CKt, sekcja 3a (XI-9, 10)
Ks. Panecki Tadeusz (zm. 8.V.1971 r.); CKt, sekcja 19a
W latach 1946-1970 proboszcz parafii w Woli Korybutowej. Żył 66 lat.
Ks. Pelczar Tadeusz (zm. 1985); CKt, sekcja 4b (X-5, I)
Ks. Perczyński Ignacy (zm. 1939); CKt, sekcja 19a
Ks. dr Pęcherski Cezary (ur.12.VI.1881 r., zm. 25.VI.1925 r.); CKt, sekcja 19a (I-17)
Uczen I. Chrzanowskiego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego kierował pracami nad staropolszczyzną w Katedrze Historii Literatury Staropolskiej KUL. W swoich wykładach uwzględniał następujące zagadnienia: historia poezji polskiej XVI w., twórczość prozaików i pisarzy politycznych XVI w., „analiza metodyczna" arcydzieł prozy polskiej XVI w. i wybranych dzieł Jana Kochanowskiego.
Ks. bp Pieńkowski Wincenty a Paulo (ur. 19.VII.1786 r., zm. 21.XI.1863 r.); CKt, sekcja 3g
W latach 1845–1852 administrator diecezji lubelskiej, od roku 1853 do śmierci biskup lubelski. Członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego; popierał kwestie narodowe.
Ks. Pietroni Aleksy (zm. 1977); CKt, sekcja 3a (X-2)
Ks. Piskała Stanisław (zm. 1969); CKt, sekcja 19a
Ks. Płodzień Stanisław (ur. 1913 r. w Łyskobrykach k. Radzynia Podlaskiego, zm. 1962 r. w Lublinie); CKt, sekcja 3b (I-4)
Prorektor KUL, skarbnik Towarzystwa Naukowego KUL, autor prac naukowych z zakresu prawa rzymskiego i jego wpływu na inne prawodawstwo, zwłaszcza kanoniczne. Ukończył Wyższe Gimnazjum Biskupa Podlaskiego w Siedlcach. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Seminarium Duchownym w Janowie Podlaskim. W 1939 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W okresie II wojny światowej pracował w duszpasterstwie jako wikariusz i administrator. Po wyzwoleniu ukończył Wydział Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL, a w 1948 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim dyplom doktora prawa. Był kierownikiem Katedry Prawa Rzymskiego i dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Prężyna Władysław (zm. 7.II.2016 r.); CKt, sekcja 3g
Kapelan honorowy Jego Świątobliwości, profesor zwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, twórca i kierownik Katedry Psychologii Społecznej i Psychologii Religii KUL
Ks. Pruszkowski Józef (zm. 29.I.1925 r.); CKt, sekcja 19a (I-18)
Prałat Kapituły Lubelskiej, profesor Seminarium Duchownego, proboszcz parafii pw. św. Pawła. Zył 88 lat.
Ks. Przetrzelski Wincenty (zm. 1999); CKt, sekcja 7 (XI-9)
Ks. Radomski Bolesław (zm. 1956); CKt, sekcja 3b (I-2)
Ks. Radziszewski Idzi Benedykt (ur. 1.IV.1871 r., zm. 22.II.1922 r.); CKt, sekcja 19a.
Doktor filozofii i teologii. Inicjator powołania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w latach 1918-1922 pierwszy rektor tej uczelni.
Prałat domowy Jego Swiątobliwości, kanonik Bazyliki Katedralnej Włocławskiej.
Polecany biogram - na stronie KUL (kliknij tutaj).
Ks. Rękawek Wojciech (zm. 1911); CKt, sekcja 3a (X-2)
Ks. Rudziński Antoni (zm. 1942); CKt, sekcja 3 (XXV-8)
Ks. Rusecki Marian (ur. 22.III.1942 r., zm. 15.XII.2012 r.); CKt, sekcja 3g .
Kapelan Jego Świątobliwości, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, członek Papieskiej Akademii Teologicznej, Konsultor Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski, doktor honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, przewodniczący Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk, dyrektor Instytutu Teologii Fundamentalnej KUL, mistrz lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej.
Ks. Rybczyk Józef (ur. 1912 r. w Holyoke w USA, zm. 1983 r. w Lublinie); CKt, sekcja 19a (I-4a)
Profesor prawa kanonicznego, uczestnik ruchu oporu, działacz społeczny i kościelny, związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, autor prac naukowych. Do Polski przybył w 1921 r. Absolwent UJ i KUL. W listopadzie 1939 r. aresztowany przez gestapo i więziony na Zamku Lubelskim. W okresie okupacji pracował w duszpasterstwie w Skalbmierzycach, Pińczowie i Proszowicach, prowadząc aktywną działalność społeczną i patriotyczną. Po wojnie pełnił różne funkcje w Kurii Biskupiej w Kielcach, a od 1950 r. pracował na KUL. Był więziony w latach 1952-56. W czasie 33-letniej pracy na KUL był m.in. członkiem Senatu Akademickiego. W 1971 r. został profesorem nadzwyczajnym. Pełnił wiele społecznych funkcji związanych z działalnością KUL, będąc w latach 1962-82 m.in. wiceprezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół KUL i członkiem Towarzystwa Naukowego KUL oraz Lubelskiego Towarzystwa Naukowego.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Rzędowski Jan (zm. 1973); CKt, sekcja 3g (I-6)
Ks. Saczewa Tomasz (zm. 1999); CKt, sekcja 16 (XVIII-9)
Ks. Sieczka Stanisław (ur. 11.IV.1952 r. w Zamościu, zm. 27.IV.2019 r. w Lublinie); CKt, s. 3f
Ks. Skowronek Antoni; CKt, sekcja 19a
Ks. Skwara Jan (zm. 1948); CKt, sekcja 31 (XXVa-6)
Ks. Słabczyński Alojzy (zm. 1939); CKt, sekcja 31 (XXVa-3)
Ks. Stopniak Piotr (ur. 6.II.1891 r, zm. 5.XII.1979 r.); CKt, sekcja 3f.
Prałat, archidiakon Kapituły Katedralnej, administrator parafii katedralnej w Lublinie. Ur. we wsi Cichostów, pow. Parczew, zm. w Lublinie. Seminarium Duchowne ukończył w Lublinie. W 1915 r. otrzymał święcenia kapłańskiego. Podczas wojny polsko-radzieckiej był kapelanem wojskowym. W czasie okupacji hitlerowskiej więziony przez Niemców w Zamku Lubelskim. Był członkiem Rady Głównej Opiekuńczej, niosąc pomoc materialną i duchowną więzionym kapłanom i osobom świeckim. Rektor Seminarium Duchownego w Lublinie w latach 1932-46, wykładowca na Wydziale Teologicznym KUL, autor kilku prac naukowych.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Stańczak Eugeniusz (zm. 1984); CKt, sekcja 3f (IV-6)
Ks. bp Strąkowski Henryk (ur. 16.I.1910 r. w Woli Uchańskiej, zm. 6.VI.1965 r. w Lublinie); CKt, sekcja 3g (I-2)
Biskup pomocniczy lubelski w latach 1958-1965. Sufragan lubelski, doktor teologii, biblista.
Polecany biogram: kliknij tutaj.
Ks. Szeleżniak Feliks (zm. 1944); CKt, sekcja 31 (XXV-10)
Ks. Szulborski Mieczysław (zm. 1969); CKt, sekcja 4b (X-2)
Ks. Szymański Antoni (ur. 1981, zm. 1942); CKt, sekcja 19a (I-6)
Profesor filozofii, w latach 1933 - 1942 Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Szambelan Jego Świątobliwości.
Polecany biogram - na stronie KUL - kliknij tutaj.
Ks. Szyszkowski Konstanty (ur. 23.XII.1841 r., zm. 20.I.1924 r.); CKt, sekcja 19a (-16)
Kanonik Kapituły Katedralnej Lubelskiej, długoletni prefekt szkół siedleckich i lubelskich.
Ks. Ściegienny Piotr (ur. 1801 r., zm. 1890 r. w Lublinie); CKt, sekcja 14
Działacz rewolucyjno-demokratyczny, twórca wolnościowego spisku tzw. związku chłopskiego, zawiązanego w latach 1842-44 wśród młodej inteligencji Kielc i Radomia oraz chłopów. Syn chłopa, był wikarym w Wilkołazie, proboszczem w Chodlu. Niezłomny trybun chłopów i ludzi dobrej woli. Uważany za autora Złotej książeczki czyli historii rodu ludzkiego, Listu ojca świętego Grzegorza – papieża do rolników i rzemieślników i innych pism wzywających do likwidacji wielkich własności i walki z zaborcą. Zdekonspirowany ogłosił powstanie przed czasem, krwawo stłumione. W 1844 r. został skazany na karę śmierci przez powieszenie, następnie ułaskawiony i zesłany w 1846 r. na bezterminową katorgę na Sybir. W 1871 r. powrócił do kraju. Przywrócony do stanu kapłaństwa, pełnił stanowisko kapelana w szpitalu św. Jana Bożego. Napisał dzieła: Aforyzmy, czyli rzucone myśli do odszukania i oznaczenia źródeł nieszczęść ród ludzki trapiących, Uwagi o przyczynach upadku Polski i Zakon Chrześcijan, w których potępia wojnę zaborczą. Napisał też krótką rozprawę Dążność, obowiązki i przeznaczenie chrześcijaństwa dla ludu miejskiego i wiejskiego napisane o charakterze moralizatorskim. Pochowany we wspólnym grobowcu z bp. Wnorowskim, który się nim opiekował aż do śmierci.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Śluskowski Seweryn (zm. 1939); CKt, sekcja 31 (XXV-7)
Ks. Truszkowski Leon (zm. 1981); CKt, sekcja 7 (XI-9)
Ks. Truś Józef (zm. 1973); CKt, sekcja 3a (X-1)
Ks. Tylus Franciszek (zm. 1957); CKt, sekcja 3g (I-7)
Ks. Tyszkowski Celestyn (zm. 1915); CKt, sekcja 3a (XI-19)
Ks. Wadowski Jan Ambroży (ur. 1839 r. w Kamionce k. Lubartowa, zm. 1907 r. w Lublinie), CKt, sekcja 3a (X-10)
Badacz przeszłości lubelskich kościołów. Absolwent Akademii Duchownej w Warszawie, profesor Seminarium Duchownego we Wrocławiu i Lublinie. Od 1904 r. rektor Kościoła Pokapucyńskiego, prałat Kapituły Zamojskiej, członek i korespondent Akademii Umiejętności w Krakowie, autor cennych publikacji: Kościoły Lubelskie oraz Wiadomości o profesorach Akademii Zamojskiej, jak również licznych artykułów zamieszczonych w Encyklopedii kościelnej i „Przeglądzie Katolickim”. Przez pewien czas był proboszczem w parafii Bystrzyca. Wierni uczcili jego pamięć, wmurowując epitafijną płytę w miejscowym kościele.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Wierszyński Ignacy (zm. 1905); CKt, sekcja 3c (I-9)
Ks. Wiśliński Czesław (zm. 1988); CKt, sekcja 3c (IV-17)
Ks. Witkiewicz Zdzisław (zm. 1996); CKt, sekcja 3f (I-6)
Ks. Wlazły Jan, CKt, sekcja 3f
Ks. Władziński Jan (zm. 13.II.1935 r. w 73 r. życia, 43 r. kapłaństwa); CKt, sekcja 29b.
Kanonik Kapituły Zamojskiej, Kawaler Krzyża Niepodległości. Organizator biblioteki i muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, rektor kościoła pw. Matki Boskiej Zwycięskiej w Lublinie, który z jego inicjatywy został odnowiony w 1903 r. W 1910 r. dla uczczenia 500-letniej rocznicy bitwy pod Grunwaldem polecił wznieść obok kościoła niewielki pomnik i wydał broszurę Grunwald a kościół Panny Marii w Lublinie, za co został skazany przez władze policyjne na 100 rubli grzywny.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek,„Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Włodrczyk Michał (zm. 1997); CKt, sekcja 26 (I-22)
Ks. Wnorowski Józef (zm. 1889); CKt, sekcja 14, (XXVII-8?)
Ks. bp Wnorowski Kazimierz (zm. 1885); CKt, sekcja 9
Ks. Wolamin Tytus (ur. 21.II.1881 r., m. 17.XII.1966 r.); CKt, sekcja 19a
Ks. Wójcicki Kazimierz (zm. 1908); CKt, sekcja 3a (X-11)
Ks. Zalewski Ludwik (ur. 1878 r. we wsi Nakty, zm. 1952 r. w Lublinie); CKt, sekcja 31 (XXV-15)
Działacz kościelny i społeczny. Studiował historię i filozofię na Uniwersytecie we Fryburgu. Od 1909 r. był profesorem historii w Seminarium Duchownym w Lublinie. Aktywnie uczestniczył przy organizacji Biblioteki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Przyjaciół Nauk, będąc m. in. przewodniczącym komisji historycznej. Autor licznych prac, m. in. Katedra i jezuici w Lublinie, Biblioteka Seminarium Duchownego w Lublinie, Z epoki renesansu i baroku na Lubelszczyźnie.
[źródło: M. Gmiter, B. Kotowski, K. Kucharska, B. Laskowska, L. Popek, „Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie”, KAW 1990]
Ks. Zawadzki Zenon (zm. 1938); CKt, sekcja 31 (XXV-5)
Ks. Ziółkowski Jan (zm. 1937); CKt, sekcja 31 (XXV-6)
Ks. Złocki Andrzej (zm. 1895); CKt, sekcja 14 (XXVII-9)
Ks. Zygmunt Franciszek (zm. 1942); CKt, sekcja 31 (XXV-9)
Ks. Żyszkiewicz Ignacy (ur. 12.VIII.1901 r., zm. 26.VIII.1979 r.); CKt, sekcja 4b.
Założyciel i wieloletni proboszcz Parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie, kapelan AK, społecznik.
Polecany biogram: opracowanie Haliny Danczowskiej opublikowane w "Głosie Ziemi Urzędowskiej" - kliknij tutaj.
[Powyższa lista duchownych diecezjalnych prawdopodobnie nie jest kompletna w odniesieniu do stanu rzeczywistego na rok 2019 i w miarę możliwości będzie uzupełniona. Za pomoc w ustalaniu nazwisk księży dziękuję Panu Zbigniewowi Mizińskiemu, Dyrektorowi Administracyjnemu Cmentarzy Rzymskokatolickich przy ul. Lipowej i ul. Unickiej w Lublinie.]
II. 4. B. ZAKONY, ZGROMADZENIA ZAKONNE, INSTYTUTY ŚWIECKIE, PRAŁATURA
- OPUS DEI
Gędek Marek (ur. 17.II.1965 r. w Hrubieszowie, zm. 15.VI.1918 r. w Lublinie), p. Media
- STOWARZYSZENIE APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO (SAC) (Pallotyni)
Wszyscy wymienieni poniżej Księża i Bracia Pallotyni spoczywają w grobowcu Stowarzyszenia usytuowanym w sekcji 3a cmentarza katolickiego.
Ks. Dyl Janusz (ur. 8.IX.1954 r. w Pszczółkach k. Gdańska, zm. 20.II.2005 r. w Lublinie)
W 1974 r. wstąpił do nowicjatu Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (pallotyni) w Ząbkowicach Śląskich. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. Egzamin magisterski z teologii złożył na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 24 marca 1981 r. na podstawie pracy Synod prowincjonalny w Łowiczu w 1556 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 maja 1981 r. w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie z rąk kard. Franciszka Macharskiego. Na pierwszą placówkę duszpasterską został posłany do Lublina, a po roku na studia w Instytucie Historii Kościoła KUL. Licencjat kościelny uzyskał w 1984 r. 1 października 1985 r. został zatrudniony w KUL w katedrze Dzieje Teologii; jednocześnie został mianowany wykładowcą historii Kościoła w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. Stopień naukowy doktora teologii uzyskał 16 czerwca 1986 r. na podstawie rozprawy Książki teologiczne wydrukowane w oficynach polskich do połowy XVI wieku. Kolokwium habilitacyjne miało miejsce 26 lutego 2002 r. na podstawie dorobku oraz rozprawy pt. Pallotyni w Polsce w latach 1907-1947. 20 grudnia 2002 r. otrzymał kierownictwo katedry Dzieje Teologii. Był odpowiedzialny za dział dziejów teologii w Encyklopedii Katolickiej. Zmarł nagle 20 lutego 2005 w pallotyńskim domu w Lublinie.
[Biogram opracował Sławomir Pawłowski SAC.
Spis najważniejszych publikacji, wspomnienia o profesorze oraz jego zdjęcia zamieszczone są na stronie KUL - kilknij tutaj.]
Ks. Grela Henryk (ur. 30.III.1929 r., zm. 7.II.2013 r.)
Br. Kwiecień Tadeusz (ur. 21.VII.1950 r., zm. 28.III.1995 r.)
Br. Pałysa Józef (ur. 13.XI.1916 r., zm. 19.VII.1982 r.)
Ks. Zarzycki Roman (29.II.1948 r., zm. 11.VII.2016 r.)
- UNIA RZYMSKA ZAKONU ŚWIĘTEJ URSZULI (OSU) (Urszulanki)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry Urszulanki spoczywają w grobowcu Unii Rzymskiej Zakonu Świętej Urszuli, usytuowanym w sekcji 29b cmentarza katolickiego (jest to część sekcji przylegająca do sekcji 30b).
Bajerowicz Salezja (ur. 15.XI.1870 r., zm. 4.X.1947 r.)
Baran Łucja (ur. 14.VIII.1922 r., zm. 11.I.2016 r.)
Bielawska Helena (ur. 18.V.1893 r., zm. 13.I.1947 r.)
Bogacz Wiktoria (ur. 14.III.1879 r., zm. 26.I.1949 r.)
Borkowska Urszula (ur. 11.VIII.1953 r., zm. 12.V.2014 r.)
Chorab Dorota (ur. 17.XII.1890 r., zm. 2.III.1969 r.)
Gąszczak Agata (ur. 13.IV.1889 r., zm. 7.XI.1967 r.)
Hałas Wiktoryna (ur. 4.VII.1909 r., zm. 22.V.1990 r.)
Hejbowicz Marcjanna (ur. 27.X.1866 r., zm. 25.III.1949 r.)
Hoch Albina (ur. 21.XI.1898 r., zm. 18.I.1951 r.)
Jedliczka Michalina (ur. 28. XII.1897 r., zm. 25.XII.1990 r.)
Jończyk Adriana (ur. 8.X.1911 r., zm. 18.IV.1994 r.)
Kardynał Feliksa (ur. 31.III.1905 r., zm. 24.XI.1995 r.)
Kieruczenko Idalia (ur. 20.IX.1904 r., zm. 23.VIII.1988 r.)
Kula Szymona (ur. 21.X.1899 r., zm. 2.X.1971 r.)
Kusek Wiktoryna (ur. 4.VIII.1913 r., zm. 8.IX.1983 r.)
Krupik Zenobia (ur. 3.IX.1899 r., zm. 19.IX.1968 r.)
Lichorobiec Dorota (ur. 16.X.1954 r., zm. 28.XII.2008 r.)
Luka Klemencja (ur. 1.X.1933 r., 15.XI.2002 r.)
Łach Seweryna (ur. 15.V.1911 r., zm. 28.IX.2003 r.)
Markowska Makaria (ur. 14.I.1898 r., zm. 28.VI.1987 r.)
Meckier Albana (ur. 13.X.1917 r., zm. 19.III.2003 r.)
Mroczkiewicz Angela (ur. 10.VIII.1892 r., zm. 6.III.1986 r.)
Niklewicz Anna (ur. 12.VIII.1921 r., zm. 2.II.1996 r.)
Nowaczyk Gwalberta (ur. 6.IX.1905 r., zm. 9.III.1995 r.)
Nowak Chryzanta (ur. 20.III.1909 r., zm. 14.V.1989 r.)
Panasiuk Antonina (ur. 10.VI.1892 r., zm. 12.V.1976 r.)
Pędziwiatr Waleria (ur. 31.X.1902 r., zm. 6.III.1972 r.)
Pietruszyńska Kornelia (ur. 4.VIII.1894 r., zm. 19.VII.1969 r.)
Pilsak Wawrzyna (ur. 29.I.1893 r., zm. 24.VI.1953 r.)
Platkowska Weronika (ur. 4.XI.1884 r., zm. 29.IX.1950 r.)
Rurka Wacława (ur. 26.VI.1895 r., zm. 2.VIII.1972 r.)
Sajdak Matea (ur. 15.VIII.1897 r., zm. 18.VII.1988 r.)
Sitko Wita Julianna (ur. 8.V.1989 r., zm. 29.IV.1988 r.)
Spinek Izabela (ur. 15.IX.1904 r., zm. 30.III.1995 r.)
Strzelecka Kinga (ur. 7.IV.1923 r., zm. 19.VII.2011 r.)
Świstek Michalina (ur. 31.VII.1905 r., zm. 9.V.1989 r.)
Werner Bonifacja (ur. 28.I.1907 r., zm. 26.XI.1969 r.)
Wirwiłło Konstancja (ur. 8.X.1888 r., m. 12.III.1964 r.)
Wiwulska Adela (ur. 8.V.1857 r., zm. 19.IX.1945 r.)
Żukowska Weronika (ur. 21.V.1886 r., zm. 6.V.1951 r.)
- TOWARZYSTWO JEZUSOWE (SJ, TJ, SI) (Jezuici)
Wszyscy wymienieni poniżej OO. Jezuici spoczywają w grobowcu Towarzystwa Jezusowego, usytuowanym w sekcji 29b cmentarza katolickiego (jest to zachodnia część sekcji, przylegająca do sekcji 30b).
O. Banecki Arkadiusz SJ (ur. 1926 r., zm. 2017 r.)
Br. Daniłko Klemens TJ (ur. 1867 r., zm. 1942 r.)
Br. Fułta Jan TJ (ur. 1870 r., zm. 1939 r.)
O. Gołąbek Piotr TJ (ur. 1857 r., zm. 1928 r.)
O. Jaziewicz Wacław SJ (ur. 1908 r., zm. 1978 r.)
Br. Kozieł Jan TJ (ur. 1873 r., zm. 1942 r.)
Br. Michałowski Piotr TJ (ur. 1877 r., zm. 1951 r.)
O. Pastuszka Jan SJ (ur. 1909 r., zm. 1986 r.)
O. Pituch Józef SJ (ur. 1934 r., zm. 2010 r.)
O. Smodijbowski Julian TJ (ur. 1867 r., zm. 1943 r.)
O. Stawski Donat TJ (ur. 1906 r., zm. 1959 r.)
O. Stopa Antoni TJ (ur. 1859 r., zm. 1932 r.)
O. Stys Stanisław TJ (ur. 1896 r., zm. 1959 r.)
Br. Szopiński Teofil TJ (ur. 1867, zm. 1944 r.)
Br. Zawadzki Krzysztof SJ (ur. 1953, zm. 2008 r.)
- ZAKON BRACI MNIEJSZYCH KAPUCYNÓW (OFMCap) (Kapucyni)
OO. Kapucyni pochowani są na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Lipowej w dwóch grobowcach zakonnych: w sekcji 3c i w sekcji 7.
W grobowcu usytuowanym w sekcji 3c spoczywają:
O. Ciechański Alfons Mieczysław (ur. 23.IX.1913 r., zm. 11.X.1966 r.)
O. Domurat Witold Edward (ur. 26.II.1919 r., zm. 15.XII.1965 r.)
O. Gospodarek Zbigniew (ur. 2.VI.1964 r., zm. 24.IV.2011 r.)
Br. Krzywicki Antoni (ur. 24.II.1930, zm. 8.XI.1999 r.)
O. Kulesza Jan, imię zak. Alfons (ur. 26.VIII.1816 r. w Wyknie Nowym, par. Kulesze Kościelne k. Łomży, zm. 8.V.1901 r.).
Ostatni po kasacie klasztoru w 1864 r. rektor kościoła pokapucyńskiego, duszpasterz Lublina. Do zakonu wstąpił w 1843 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1847 r. Po 1864 r., będąc rektorem kościoła pokapucyńskiego, dał się poznać jako gorliwy duszpasterz, podtrzymujący dawne odpusty, nabożeństwa i zwyczaje religijne. Wytrwały i ceniony spowiednik, cieszył się w mieście wielkim szacunkiem.
O. Pluta Florian, imię zak. Tytus (ur. 14.II.1933 r. w Sadkowicach k. Nowego Miasta n. Pilicą, zm. 19.VIII.2011 r.).
Duszpasterz, proboszcz. Do zakonu wstąpił w 1949 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1957 r. W latach 1976-1986 proboszcz na Poczekajce (parafia Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka), gdzie zrealizował budowę kościoła.
O. Prejs Roland (ur. 1.II.10956 r., zm. 30.III.2023 r.). Biogram - kliknij TUTAJ.
Br. Ślesiński Albert Aleksander (ur. 3.IX.1906 r., zm. 24.IV.1963 r.)
oraz
O. Kobuszewski Tomasz Kameduła (ur. 30.VIII.1820 r., zm. 21.XII.1903 r.)
W grobowcu usytuowanym w sekcji 7 (XI-9) spoczywają:
O. Duchniewski Jerzy, imię zak. Florian, (ur. 17.XII.1932 r. w Lublinie, zm. 18.IV.2011 r.).
Żył lat 78. Historyk Kościoła i swojej rodziny zakonnej, leksykograf. Do zakonu wstąpił w 1949 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1957 r. W 1964 r. doktoryzował się na KUL w zakresie historii Kościoła, następnie wykładał historię w kapucyńskich seminariach duchownych w Łomży i Lublinie. Od 1971 r. do przejścia na emeryturę w 1997 r. pracownik Redakcji Encyklopedii Katolickiej, w której odpowiadał za dział Zakony i napisał ponad 100 haseł. Ceniony spowiednik i rekolekcjonista.
Br. Grunwald Leon, imię zakonne Ludomir Maria, (ur. 28.III.1934 r. w Taraskowie k. Łomży, zm. 31.V.2008 r.).
Żył lat 74. Do zakonu wstąpił w 1952 r., śluby wieczyste złożył w 1956 r. Długoletni krawiec, w ostatnich latach życia złożony nieuleczalnymi chorobami, które cierpliwie znosił.
Br. Hejno Piotr (ur 7.I.1983 r. w Lublinie, zm. 2.I.2019 r. w Chartreuse de Curriere we Francji).
Żył lat 35. Do Zakonu wstąpił w roku 2003. Pierwsze śluby złożył 8.IX.2005 r., święcenia kapłańskie przyjął 12.VI.2011 r.
Był sekretarzem misyjnym, pracował w Ośrodku Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu, następnie w Krynicy Morskiej i Bydgoszczy.
Od początku pobytu w Zakonie miał gorące pragnienie pracy misyjnej. Chciał wspomóc braci pracujących w Gabonie, dlatego latem 2018 r. wyjechał do Lyonu na kurs językowy.
Krótko przed śmiercią odbywał rekolekcje w pustelni - klasztorze w Chartreuse de Curriere. Zginął podczas górskiej wędrówki do położonego nieopodal La Grande Chartreuse - macierzystego klasztoru zakonu kartuzów.
[Informacje oprac. na podst. nekrologu zamieszczonego na stronie kapucyni.pl - kliknij tutaj.
Wspomnienie o br. Piotrze pióra ks. Piotra Niewiadomskiego: kliknij tutaj].
O. Korzeniowski Józef, imię zak. Dominik (imię nie uż. od r. 1970), (ur. w 1942 r., zm. 27.II.2016 r.).
Żył 74 lata. Do zakonu wstąpił w 1959 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1966 r. Duszpasterz w wielu kapucyńskich klasztorach, kaznodzieja, autor książek religijnych.
Br. Kłoczko Marian, imię zakonne Kalikst, (ur. 7.IV.1932 r. w Brozowie, zm. 6.IV.2013 r.).
Żył lat 81. Do zakonu wstąpił w 1952 r., śluby wieczyste złożył w 1956 r. Utalentowany stolarz, wykonał m.in. stolarkę budowlaną i umeblowanie (ławki, szafy w zakrystii) kościoła na Poczekajce.
O. Kubrak Maurycy Ludwik, imię zakonne Maurycy, (20.VII.1937 r. w Czarnocinie k. Łomży, zm. 13.X.1987 r.).
Żył lat 50. Duszpasterz. Do zakonu wstąpił w 1954 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1963 r. W latach 1977-1985 proboszcz i kustosz sanktuarium maryjnego w Rywałdzie na Pomorzu. W Lublinie od 1985 r., jako duszpasterz w parafii na Poczekajce zaangażował się z całym oddaniem w prowadzenie grup neokatechumenalnych.
O. Przestrzelski Wincenty, imię zak. Cyprian, (18.XII.1918 r. w Grądach k. Łomży - 5.XII.1999 r ).
Zył lat 81. Do zakonu wstąpił w 1938 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1948 r. Długoletni (od 1977 do 1991 r.) kierownik kancelarii parafialnej na Poczekajce, człowiek ogromnej cierpliwości, zakonnik znany z umiłowania modlitwy.
O. Skorupiński Zdzisław, imię zak. Michał, (ur. 21.I.1914 r. w Żdżarach k. Nowego Miasta n. Pilicą, zm. 28.IX.2009 r.)
Żył lat 95. Do zakonu wstąpił w 1932 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1939 r. W czasie II wojny światowej więzień Zamku Lubelskiego oraz obozów koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau, po wojnie organizował polskie duszpasterstwo w Ustroniu Morskim na Ziemiach Odzyskanych, później był mistrzem nowicjatu i duszpasterzem sióstr zakonnych. Od 1977 r. na Poczekajce jako duszpasterz chorych, którym służył z ogromną cierpliwością i oddaniem.
O. Studnicki Stanisław, imię zak. Czesław, (ur. 9.VII.1935 r. w Dąbrowie k. Sandomierza, zm. 14.V.2014 r.).
Żył lat 79. Do zakonu wstąpił w 1956 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1964 r. Duszpasterz w wielu kapucyńskich klasztorach, kaznodzieja, rekolekcjonista.
Br. Truszkowski Leon, imię zak. Władysław, (ur. 29.V.1923 r. w Białosukniach na Wileńszczyżnie, zm. 3.VIII.1981 r. w Lublinie)
Żył lat 58. Do zakonu wstąpił w 1949 r., śluby wieczyste złożył w 1953 r. Utalentowany stolarz, w wielu kościołach kapucyńskich wykonał liczne prace (m.in. konserwacja i montaż ołtarzy, ambon, umeblowanie zakrystii, stolarka budowlana). Zmarł nagle, będąc w Lublinie przejazdem, gdy wracał z dorocznych rekolekcji zakonnych.
O. Werner Seweryn Ludwik, imię zak. Meliton, (11.VIII.1821 r. w Kierzkowie k. Siedlec, zm. 27.XI.1865 r. w Lublinie)
Żył lat 44. Do zakonu wstąpił w 1838 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1845 r. W lubelskim klasztorze przy Krakowskim Przedmieściu był gorliwym krzewicielem i opiekunem Bractwa Niepokalanego Serca Maryi. Podczas kasaty klasztorów w 1864 r. nie został wywieziony przez władze carskie, gdyż był obłożnie chory. Wkrótce został umieszczony w szpitalu sióstr szarytek (obecnie szpital przy ul. Staszica) i tam zmarł.
[Dziękuję Ojcu Profesorowi Rolandowi Prejsowi OFMCap za przygotowanie powyższych biogramów OO. Kapucynów].
- ZAKON KAZNODZIEJSKI (OP) (Dominikanie)
Wszyscy wymienieni poniżej OO. Dominikanie spoczywają w grobowcu Zakonu usytuowanym w sekcji 30b cmentarza katolickiego.
Ojciec Adamski Ambroży Kazimierz Alojzy (ur. 29.V.1922 r. w Czortkowie, zm. 9.III.2005 r. w Lublinie)
Żył lat 82 (profesji zakonnej: 61, kapłaństwa: 56).
Zaraz po święceniach miał udać się na misje do Chin, jednak z powodu braku pozwolenia na wyjazd ze strony władz komunistycznych pozostał w Polsce. Przez większość swojej posługi duszpasterskiej pracował jako misjonarz ludowy i rekolekcjonista. W 1961 roku został powołany na funkcję kaznodziei misyjnego. Swoje oficjum spełniał z ogromną gorliwością i zaangażowaniem. Przebywał w klasztorach w Poznaniu, Prudniku, Wrocławiu, Krakowie, Gidlach, a ostatnie lata spędził w Lublinie.
Ojciec Bogucki Mateusz Andrzej (ur. 13.IX.1938 r. w Łukowej, zm. 1.IX.2006 r. w Lublinie)
Żył 68 lat (profesji zakonnej: 52, kapłaństwa: 43).
Ukończył studia patrystyczne w warszawskiej Akademii Teologii Katolickiej. Przez pewien czas prowadził tam zajęcia z patrystyki oraz pracował w Instytucie Tomistycznym na Służewie, później wykładał patrologię i łacinę na dominikańskim Studium zakonnym w Krakowie, którego także przez kilka lat był sekretarzem. Pełnił funkcję radnego w konwencie Św. Jacka w Warszawie oraz w Lublinie, był przeorem we Wrocławiu i Gidlach, dyrektorem Ośrodka Kaznodziejskiego i magistrem braci kooperatów. W roku 1983 przeżył wypadek samochodowy; od tego czasu cierpiał z powodu źle zaleczonych obrażen nogi. Ostatnie 8 lat swojego życia spędził w klasztorze lubelskim, gdzie pełnił funkcję zakrystiana i opiekuna fraterni świeckich dominikanów. Ze szczerą troską i ofiarnością opiekował się chorymi ojcami w podeszłym wieku. Zawsze pełen dobroci i życzliwości do ludzi, był cenionym spowiednikiem. Do ostatniego dnia zachował dobry humor.
Ojciec Góra Ignacy Piotr (ur. 6.V.1923 r. w Białej Niżnej, zm. 7.I.2002 w Lublinie).
Żył 77 lat (profesji zakonnej: 59, kapłanstwa: 52).
Ukonczył studia z historii filozofii w Akademii Teologii Katolickiej. W latach 1971-1973 byl przeorem konwentu w Lublinie. W latach 1986-1988 - nauczycielem łaciny w zielonogórskim seminarium oraz pomocnikiem w parafii. Przebywał w klasztorach w Krakowie, Prudniku, w Warszawie w Konwencie Św. Jacka, w Gdańsku, Tarnobrzegu, Jarosławiu i Lublinie.
Ojciec Jaroszewski Szczepan Adolf Wojciech (ur. 26.III.1918 r. w Berezowicy Małej, zm. 17.V.2002 r w Lublinie).
Żył 84 lata (profesji zakonnej: 63, kapłaństwa: 58).
Po zakończeniu II wojny światowej został mianowany dyrektorem Małego Seminarium w Jarosławiu. Podjął studia pedagogiczne w Lublinie, a po ich ukończeniu powrócił do pracy w Jarosławiu. Przez dwie kadencje pełnił urząd przełożonego klasztoru we Wrocławiu i proboszcza tamtejszej parafii. Był również socjuszem prowincjała i przeorem konwentu Św. Jacka w Warszawie. Po krótkim pobycie w Lublinie został mianowany przełożonym w Borku Starym. Następnie przez cztery lata był kapelanem mniszek dominikańskich w Świętej Annie. Ostatnie lata życia spędził w konwencie lubelskim, gdzie pełnił funkcje subprzeora, prokuratora i radnego. Podejmował badania nad historią lubelskich dominikanów, które zaowocowały publikacjami: "Dominikanscy przeorzy konwentu św. Stanisława B.M. w Lublinie 1582-1660" oraz "Ojciec Paweł Ruszel dominikanin lubelski (1593-1658): promotor Krzyża Świętego". W uznaniu pedagogicznych zasług otrzymał nagrodę Ministra Edukacji Narodowej. W pamięci wszystkich pozostał jako człowiek wielkiej dobroci, mądrości i pobożności.
Ojciec Mieczysław Maria Albert Krąpiec (ur. 25.V.1921 r., m. 8.V.2008 r.).
Żył 86 lat (profesji zakonnej: 67, kapłanstwa: 62)
Filozof, teolog, wieloletni rektor i profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, współtwórca lubelskiej szkoły filozoficznej, inicjator wydawania i przewodniczący komitetu naukowego Powszechnej Encyklopedii Filozofii.
Polecane źródła internetowe:
- biogram na stronie KUL - kliknij tutaj,
- sylwetka i publikacje na stronie Biblioteki KUL - kliknij tutaj,
- strona O. Krąpca, aktualnie znajdująca się pod egidą Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu - kliknij tutaj.
Brat Noga Iwo Stanisław (ur. 9.VIII.1912 r. w Rzepienniku Marciszewskim, zm. 14.XII.1992 w Lublinie).
Żył 80 lat (profesji zakonnej: 60)
Początkowo był kucharzem w klasztorze we Lwowie. Po wojnie pracował (z niewielkimi przerwami) w konwencie lubelskim. Najpierw pełnił obowiązki kucharza, potem krawca, furtiana i zakrystiana. Przez wiele lat był radnym lubelskiego klasztoru.
Brat Siebert Franciszek Wacław (ur. 14.IX.1909 r. w Nowym Kramsku, zm. 16.V.1984 r. w Lublinie)
Żył 75 lat (profesji zakonnej: 35).
Do zakonu wstąpił w wieku 38 lat. Całe życie zakonne spędził w konwencie lubelskim, gdzie troszczył się o utrzymanie porządku na terenie klasztoru. Obdarzony zdolnościami artystycznymi, z zawodu złotnik. Odnowił ołtarze w dominikańskich kościołach w Lublinie i Jarosławiu oraz ołtarz Matki Bożej Różańcowej jednej ze świątyn krakowskich.
Ojciec Węgrzyniak Tomasz Władysław (ur. 27.XI.1912 r. w Wojaszówce, zm. 23.II.2007 r. w Lublinie)
Żył 94 lata (profesji zakonnej: 71, kapłanstwa: 66).
Odbył studia filozoficzne w Rzymie oraz teologiczne w Warszawie. W 1943 r. zdał egzamin lektorski na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem o. Jacka Woronieckiego. Doktorat z teologii uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1955-1961 był lektorem prymariuszem części dominikańskiego studium w Jarosławiu, a następnie w Warszawie i Poznaniu. Wykładał metafizykę, logikę, ontologię, apologetykę, psychologię, historię filozofii i historię Kościoła w studium zakonnym oraz innych seminariach duchownych: w Śląskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, w Arcybiskupim Seminarium w Poznaniu, u oo. pasjonistów w Przasnyszu oraz u oo. paulinów. Po udarze mózgu został asygnowany do klasztoru lubelskiego, gdzie przez ostatnie 15 lat życia przebywał pod opieką braci.
Brat Wichrowicz Manes Jan (ur. 3.III.1913 r. w Skwarzewie, zm. 12.I.1989 r. w Lublinie)
Żył 76 lat (profesji zakonnej: 54).
Do roku 1939 pracował w klasztorze we Lwowie (w drukarni), następnie w klasztorze w Żółkwi, Warszawie na Służewie, Jarosławiu, Krakowie i Lublinie. Najczęściej pełnił obowiązki furtiana lub troszczył się o kościół i zakrystię.
[Wszystkie powyższe biogramy OO. Dominikanów z wyjątkiem wskazówek na temat postaci O. Krąpca powstały jako skrót nekrologów, zamieszczonych na stronie lubelskich Dominikanów (kliknij tutaj). Za pomoc w pozyskaniu informacji dziękuję Ojcu Przeorowi Krzysztofowi Modrasowi].
- ZGROMADZENIE SIÓSTR KANONICZEK DUCHA ŚWIĘTEGO DE SAXIA (CSS) (Duchaczki, Kanoniczki)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry Kanoniczki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia, usytuowanym w sekcji 4c cmentarza katolickiego.
Matka Chojnacka Stefania (ur. 1893 r., zm. 1972 r.)
Siostra Karwowska Nimfa (ur. 1901 r., zm. 1952 r. )
Matka Konopacka Julia (ur. 1874 r., zm. 1962 r.)
Siostra Kosek Teodora (ur. 1897 r., zm. 1978 r.)
Siostra Kosiak Czesława (ur. 1890 r., zm. 1925 r.)
Matka Kosiak Maria (ur. 21.XII.1890 r. w Jaksicach, zm. 7.XI.1979 r. w Słupsku).
Pedagog wielu placówek na terenie Polski. W roku 1926 z jej inicjatywy powołano w Lublinie Prywatną Siedmioklasową Żeńską Szkołę Powszechną Zgromadzenia S.S. Kanoniczek Ducha Świętego (aktualnie: VIII Liceum Ogólnokształcące im. Z. Nałkowskiej). Wieloletnia kierowniczka szkoły, wrażliwy pedagog i wychowawca internatu. Wspominana jest jako jedna z osób, które wywarły największy wpływ na oblicze tutejszych placówek prowadzonych przez Siostry Kanoniczki.
Oto jak dziś wspominają zmarłą Matkę Marię współsiostry:
Pelagia Kosiak była córką Wojciecha i Konstancji zd. Lewandowskiej. Do Zgromadzenia wstąpiła dnia 17.IV.1910 r., śluby zakonne złożyła w Krakowie dnia 21.XI.1914 r.
W r. 1911 ukończyła Seminarium Nauczycielskie, w r. 1915 zdobyła Patent na nauczycielkę szkół ludowych pospolitych w Krakowie. Dnia 1.V.1920 r. wyjechała do Biskupic w celu prowadzenia ochronki. Dnia 21.XII.1920 została mianowana konsultorką i mistrzynią konwiktu w domu przy ul. Szpitalnej w Krakowie. Obowiązki te pełniła do r. 1922, kiedy to wyjechała do Lublina.
W latach 1922-1924 studiowała na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W r. 1926 z jej inicjatywy powołano w Lublinie Prywatną Siedmioklasową Żeńską Szkołę Powszechną Zgromadzenia S.S. Kanoniczek Ducha Świętego. Rok później siostry otworzyły Zakład Naukowy S.S. Kanoniczek Św. Ducha.
Gimnazjum otrzymało prawa państwowe w r. 1934, liceum zaś w r. 1937. Dzieciom z najbiedniejszych rodzin fundowano stypendia, zaś dla dziewcząt zamiejscowych siostry prowadziły pensjonat. Siostra Maria w utworzonej placówce pracowała jako nauczycielka, do r. 1939 była także kierowniczką Szkoły Podstawowej. Dwukrotnie: w r. 1925 r. oraz w r. 1936 była mianowana Przełożoną domu.
Lata 1939-1943 Matka Maria spędziła w Pacanowie, gdzie była nauczycielką w szkole zawodowej oraz niosła pomoc rannym w szpitalu polowym. W latach 1943-1948 była Przełożoną domu oraz Dyrektorką i nauczycielką w Gimnazjum Krawieckim w Busku Zdroju w Willi Winogór.
Podczas Kapituły generalnej dnia 8.VII.1948 r. M. Maria Kosiak została wybrana Przełożoną generalną Zgromadzenia, urząd ten pełniła do r. 1960. Wtedy to ponownie przyjechała do Lublina, by w latach 1960-1963 pełnić obowiązki Przełożonej domu oraz Kierowniczki internatu w Liceum Ogólnokształcącym. Po zamknięciu szkoły i internatu przez władze państwowe udała się do Słupska, gdzie od 1.IX.1965 r. była katechetką i wikarią domu. W latach 1969-1975 była Przełożoną domu, a w latach 1975-1979 I radną.
W domu słupskim Matka Maria pozostała do swej śmierci. Kronika domu zawiera opis jej ostatniej choroby, śmierci w szpitalu dnia 7.XI.1979 r. oraz uroczystości pogrzebowych przed transportem zmarłej do Lublina. Lubelskie uroczystości pogrzebowe odbyły się dnia 10.XI.1979 r. w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja na Czwartku.
Matka Maria pozostaje we wdzięcznej pamięci lublinian jako założycielka i wieloletnia kierowniczka szkoły, wrażliwy pedagog i wychowawca internatu. Wspominana jest jako jedna z osób, które wywarły największy wpływ na oblicze tutejszych placówek prowadzonych przez Siostry Kanoniczki.
O historii szkoły założonej przez Matkę Marię (aktualnie VIII LO im. Z. Nałkowskiej) więcej przeczytasz TUTAJ, a o niedawnych obchodach jubileuszu szkoły - TUTAJ. Wkrótce w Dormitorium zamieszczone będą zdjęcia, dokumentujące historię szkoły.
Biogram Matki Marii Kosiak jest skróconą wersją tekstu źródłowego, pozyskanego z Archiwum Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w Krakowie. Tekst wzbogacono o informacje zawarte w opisie historii lubelskiej szkoły Sióstr Kanoniczek, przygotowanym przez Panią Teresę Rybicką. Dziękuję Siostrze Weronice Kanadys oraz Siostrze Immmaculacie Krasko za udostępnienie tekstu źródłowego i zdjęć.
Siostra Kwiecińska Mechtylda (ur. 1913 r., zm. 1996 r.)
Siostra Lipska Hilaria (ur. 1923 r., zm. 2016 r.)
Siostra Rodowicz Janina (ur. 1880 r., zm. 1967 r.)
Siostra Sołtys Maria (ur. 1925 r., zm. 2014 r.)
Siostra Widerlik Epifania (ur. 1917 r., zm. 1943 r.)
Siostra Ziółkowska Gemma (ur. 1925 r., zm. 1989 r.)
- ZGROMADZENIE SIÓSTR MIŁOSIERDZIA ŚW. WINCENTEGO A PAULO (SM) (Szarytki)
Siostra Stanisława Andronowska (ur. 12.VI.1905 r. w Bawsku na Łotwie, zm. 25.I.1999 r. w Warszawie). CKt, [grób rodzinny]
Córka Stefana Wacława Andronowskiego i Marii z Korsaków. Do Lublina przybyła wraz ze swą rodziną przed I wojną światową.
Siostra Stanisława wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo w roku 1928. Przez wiele lat pracowała w szkolnictwie i szpitalnictwie. W 1958 r. została mianowana przez Prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego Referentką zakonną diecezji lubelskiej. Po tej nominacji przez kilkanaście lat służyła Siostrom z różnych zgromadzeń swą radą i życzliwością.
Była niezwykle otwarta na potrzeby ludzi. Swoją postawą pokornej i prostej Szarytki budziła zaufanie ludzi, którzy do Niej przychodzili z problemami, kłopotami i radościami. Umiała szczerze współczuć, była dyskretna.
Bardzo ważne miejsce w jej życiu i działalności zajmowała troska o jedność chrześcijan. Przez szereg lat uczestniczyła w licznych spotkaniach ekumenicznych i wiele wysiłku wkładała w organizowanie w Lublinie nabożeństw, które gromadziły wiernych różnych wyznań. Dzięki Siostrze Stanisławie spotkania te często miały charakter wspólnych agap, w ich trakcie rozważano Pismo Świętego, modlono się i śpiewano.
Skupiała wokół siebie grono wolontariuszy, głównie studentów, formując ich do rozumienia dzieła ekumenizmu i do niesienia pomocy drugiemu człowiekowi. Całe życie Siostry Stanisławy było darem dla innych i tak jest zapamiętana w środowisku lubelskim.
Hołdem dla Siostry Stanisławy jest opracowanie Mariusza Orłowskiego i Moniki Drozd-Orłowskiej „Siostra Stanisława Andronowska i jej ekumeniczne dzieło. Lubelska Szarytka we wspomnieniach nierzymskokatolików” (wyd. Signa Temporis, Podkowa Leśna 2010).
[Biogram przygotowany został przez Siostrę Jadwigę Kisielewską SM na podstawie materiałów archiwalnych Prowincji Warszawskiej Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Podziękowania składam Siostrze archiwistce za biogram oraz Siostrze Gabrieli Krawczyk SM za życzliwe pośrednictwo]
- ZGROMADZENIE SIÓSTR MISJONAREK ŚWIĘTEJ RODZINY (MSF)
Grobowiec Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny usytuowany jest w sekcji 25b cmentarza katolickiego. Spoczywają tam szczątki Sióstr oraz Dobrodziejów Zgromadzenia.
Siostry:
Siostra Bender Aurelia Helena (ur. 15.VIII.1915 r., zm. 19.VIII.1997 r.), w Zgromadzeniu 60 lat
Siostra Domaszewicz Blanka Leonarda (ur. 20.II.1926 r., zm. 31.III.2017 r.), w Zgromadzeniu 69 lat
Siostra Pokusa Dorota Marianna (ur. 27.II.1905 r., zm. 27.IV.1995 r.), w Zgromadzeniu 66 lat
Dobrodzieje Zgromadzenia:
Piechowska Anna (ur. 1893 r., zm. 1984 r.)
Piechowski Franciszek (ur. 1849 r., zm. 1929 r.)
Piechowska Jadwiga (ur. 1878 r., zm. 1967 r.)
Piechowska Ludwika (ur. 1859 r., zm. 1935 r.)
Wasilewska Józefa (ur. 1902 r., zm. 1930 r.)
- ZGROMADZENIE SIÓSTR OPATRZNOŚCI BOŻEJ (CSDP)
Siostra Emilia (Antonina) Czernik (ur. 18.VII.1921 r. w Rozbitówce, pow. Biała Podlaska, zm. 11.XII.1980 r. w Lublinie).
Córka Ignacego i Jadwigi Korżyńskiej. Do Zgromadzenia wstąpiła 16.I.1946 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 08.XII.1948 r., a profesję wieczystą 30.VII.1954 r. W Zgromadzeniu pracowała głównie jako kucharka. Przez ostatnie kilka lat życia opiekowała się swoją matką. Zmarła w szpitalu w Lublinie. Pogrzeb odbył się 13.XII.1980 r. Pochowana w grobowcu Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej, usytuowanym w sekcji 20b (VII-15) cmentarza katolickiego.
Siostra Róża (Danuta Anna) Kmieć (ur. 17.X.1952 r. w Lublinie, zm. 24.VI.2011 r. w Kołobrzegu). Córka Stanisława i Olimpii Fedorowicz. Do Zgromadzenia wstąpiła w lipcu 1968 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 31.VII.1971 r. w Przemyślu, a profesję wieczystą 31.VII.1976 r. także w Przemyślu. W Zgromadzeniu pracowała głównie jako katechetka i zakrystianka. Pełniła także funkcję przełożonej wspólnoty. Pogrzeb odbył się 1.VII.2011 r. w Lublinie. Spoczywa na cmentarzu katolickim w grobowcu rodzinnym, usytuowanym w sekcji 34 (XV-17).
[Biogramy zostały opracowane na podstawie dokumentów Archiwum Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej w Grodzisku Mazowieckim. Dziękuję Siostrze Wenancji Jednac CSDP za udostępnienie biogramów oraz Siostrze Rozannie Gładysz CSDP za życzliwe pośrednictwo].
- ZGROMADZENIE SIÓSTR RODZINY BETAŃSKIEJ (CSFB) (Betanki)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry Betanki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, usytuowanym w sekcji 18a cmentarza katolickiego.
M. Banasiak Magdalena (ur. 1940 r., zm. 1987 r.)
S. Bazylczuk Sabina (ur. 1923 r., zm. 2006 r.)
S. Kurkiewicz Czesława (ur. 1937 r., zm. 2013 r.)
S. Syguła Eugenia (ur. 1935 r., zm. 2014 r.)
- ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUG JEZUSA (AI)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry spoczywają w grobowcu Zgromadzenia, usytuowanym w sekcji 32 cmentarza katolickiego.
Andrzejewska Leontyna
Barańska Helena
Bartosik Maria
Błażek Maria
Bogucka Genowefa
Czarzasta Marianna
Dubil Helena
Dymska Zofia
Dziedzic Zofia
Gierbacz Weronika
Gozdalska Weronika
Gosławska Maria
Goszczyńska Cecylia
Filipowicz Leokadia
Jacewicz Józefa
Jakubczyk Antonia
Jońska Maria
Kaniewska Feliksa (zm. 15.III.1950 r.), żyła lat 56
Kapica Helena
Kapica Katarzyna
Konstantynowicz Anastazja
Kopyść Katarzyna (zm. 11.IX.1956 r.), żyła lat 73
Kordel Marta (zm. 22.V.1952 r.,), żyła lat 54
Koszewska Józefa
Kozak Krystyna
Krzyżanowska Zofia
Kubicka Teofila
Kucz Maria
Lachowicz Róża
Leszkiewicz Julia
Majewska Jadwiga
Majewska Aniela
Makuch Maria
Mazur Aniela
Miazga Romana
Mikołajuk Dominika
Nienałtowska Kazimiera
Osek Genowefa
Pawlik Agata
Przybylska Helena
Przybyś Stanisława
Raczyńska Józefa
Rembowka Elżbieta
Rojek Marianna
Rozmus Aniela
Sambor Zofia
Sawa Stanisława
Smołucha Maria
Sowa Aniela
Stec Maria
Szatkowska Franciszka
Szczygieł Genowefa
Szeliga Julia (zm. 3.III.1955 r.), żyła lat 66
Świder Katarzyna
Świetlicka Anna
Urbanowicz Maria
Uzdalewicz Weronika
Wojciechowska Bogumiła
Wypych Władysława
Zams Jadwiga
Zbylut Elżbieta
Zdanowicz Zofia (zm. 16.IV.1951 r.), żyła lat 64
Ziemirowicz Waleria
- ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUŻEK NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY NIEPOKALANEJ (CSSBVMI) (Służki)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry Służki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia, usytuowanym w sekcji 30b cmentarza katolickiego.
Siostra Abramowicz Rozalia (zm. 14.II.1955 r. w wieku 72 lat)
Siostra Błaszczyk Bronisława (zm. 13.VIII.1920 r. w wieku 35 lat)
Siostra Chmielnicka Adela (zm. 14.II.1949 r. w wieku 76 lat)
Siostra Domańska Zofia (zm. 16.XII.1953 r. w wieku 74 lat)
Siostra Golec Anna (zm. 24.III.1976 r. w wieku 63 lat)
Siostra Jaworska Zofia (zm. 1.VIII.1992 r. w wieku 80 lat)
Siostra Kolasińska Regina (zm. 3.IX.1975 r. w wieku 75 lat)
Siostra Kosiec Zofia (zm. 16.XII.1987 r. w wieku 41 lat)
Siostra Leboda Krystyna (zm. 15.I.1989 r. w wieku 62 lat)
Siostra Matyszewska Antonina (zm. 26.VIII.1976 r. w wieku 70 lat)
Siostra Migas Anastazja (zm. 14.II.1989 r. w wieku 87 lat)
Siostra Motyka Józefa (zm. 20.IV.1936 w wieku 60 lat)
Siostra Narojczyk Anna (zm. 19X.1926 r. w wieku 26 lat)
Siostra Poncyliusz Janina (zm. 26.I.1990 r. w wieku 89 lat)
Siostra Szczech Apolonia (zm. 5.IX.1926 r. w wieku 58 lat)
Siostra Szczech Salomea (zm. 30.XII.1970 r. w wieku 85 lat)
Siostra Żak Leontyna (zm. 24.VI.1985 r. w wieku 87 lat)
- ZGROMADZENIE SIÓSTR URSZULANEK SERCA JEZUSA KONAJĄCEGO (USJK) (Urszulanki Szare)
Wszystkie wymienione poniżej Siostry Urszulanki Szare spoczywają w grobowcu Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, usytuowanym w sekcji 20b cmentarza katolickiego.
s. M. Dudziak Małgorzata (ur. 18.I.1906 r., zm. 25.I.1958 r.)
s. M. Durbas Teresa (ur. 31.V.1905 r., zm. 18.VIII.1975 r.)
s. M. Golon Kunegunda (ur. 7.IX.1892 r,. zm. 25.III.1973 r.)
s. M. Janusz Salezja (ur. 19.III.1914 r., zm. 10.II.1993 r.)
s. M. Jodłowska Jolanta (ur. 6.I.1935 r., zm. 15.VIII.2013 r.)
s. M. Marszałkiewicz Filipa (ur. 23.IV.1916 r., zm. 28.IV.1984 r.)
s. M. Miadzielec Kryspina (ur. 12.XI.1898 r., zm. 25.VIII.1970 r.)
s. M. Stefańska Ewalda (ur. 3.VIII.1932 r., zm. 30.IV.1981 r.)
s. M. Tomasiak Feliksa (ur. 15.IX.1933 r., zm. 16.IX.2015 r.)
- ZGROMADZENIE SIÓSTR WSPOMOŻYCIELEK DUSZ CZYŚĆCOWYCH (WDC) (Wspomożycielki)
Matka Wanda Maria Olędzka (1861-1915), CKt.
Współzałożycielka Zgromadzenia Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych na terenie Polski. Trudno z całą pewnością określić dokładne miejsce spoczywania szczątków M. Wandy, dlatego osoby pragnące nawiedzić jej grób mogą wznieść modlitwę przy pamiątkowej tablicy, znajdującej się na zewnętrznej, południowej ścianie kościoła pw. Wszystkich Świętych. 
Polecana publikacja: Anna Czajkowska WDC, "Wanda Maria Olędzka 1861-1915 Współzałożycielka Zgromadzenia Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych", Sulejówek 2012.
- ZGROMADZENIE SŁUŻEBNIC NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO (SSCJ) (Sercanki)
Wymienione poniżej Siostry Sercanki spoczywają w grobowcu Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, usytuowanym w sekcji 31 cmentarza katolickiego.
Siostra Gertruda - Jarzynka Władysława (zm. 21.III.1982 r.), żyła 68 lat
Siostra Radosława - Maliszewska Jadwiga (zm. 22.VII.1991 r.), żyła 67 lat
III. FARMACEUCI
Badowska Janina Wiktoria (ur. 28.VII.1911 r., zm. 21.III.1972 r.); CKt, 25a (XVI-24); [biogram dostępny w OTF.1]
Biełoszabska-Kudrzycka Florentyna Wanda (ur. 1903 r. w Siedlcach, zm. 1975 r. w Lublinie); CKt, 12b
Pierwsza w Polsce kobieta – doktor farmacji, propagatorka roślin leczniczych i zielarstwa. Absolwentka i pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetów Wileńskiego i Poznańskiego. Kierownik apteki uniwersyteckiej w Wilnie. Od 1957 r. związana z Lublinem jako kierownik Katedry i Zakładu Farmakognozji oraz organizatorka ogrodu farmakognostycznego Lubelskiego Wydziału Farmaceutycznego. Działaczka Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego [na podstawie: CRzKAW].
Bojarska Maria Joanna (ur. 22.VIII.1928 r., zm. 22.I.1988 r.); CKt, 25b (V-15); [biogram dostępny w OTF.1].
Boniecka Helena (ur. 22.VII.1908 r., zm. 19.IV.1975 r.); CKt, 27 (X-14); [biogram dostępny w OTF.1]..
Buchowiecka Mieczysława (ur. 15.VII.1919 r., zm. 13.IX.1991 r.); CKt, 25a (XI-37); [biogram dostępny w OTF.1]
Cichoż Filomena Danuta (ur. 27.IV.1926 r., zm. 10.III.2009 r.); CKt, 34 (XXIII-25); [biogram dostępny w OTF.2].
Dobrzyńska Elżbieta z d. Buchowiecka (ur. 23.VIII.1915 r., zm. 1.VI.1993 r.); CKt, 25a (XI-37); [biogram dostępny w OTF.1].
Dominko Zofia Amelia z d. Wierzejska (ur. 14.II.1918 r., zm. 28.IV.1987 r.); CKt, 2 (I-47); [biogram dostępny w OTF.2].
Dąbek Krystyna z d. Bartoszewska (ur. 14.III.1913 r., zm. 11.III.1992 r.); CKm, P3 Al. Z. (I-21); [biogram dostępny w OTF.1].
Droździel Krystyna (ur. 28.XI.1938 r., zm. 14.XI.2016 r.); CKt, 33 (XIX-8); [biogram dostępny w OTF.2].
Dudzik Irena z d. Wilkołek (ur. 5.X.1926 r., zm. 26.XI.2009 r.); CKt, 4b (I-16); [biogram dostępny w OTF.2].
Dudzik Zenon Marian (ur. 6.I.1922 r., zm. 9.XII.1988 r.); CKt, 4b (I-16); [biogram dostępny w OTF.1].
Eustachiewicz Ewa Barbara z d. Morawska (23.IX.1939 r., zm. 13.VIII.2017 r.); CKt, 27 (I-15); [biogram dostępny w OTF.2].
Godlewicz Marian (ur. 14.II.1903 r., zm. 13.VI.1950 r.); CKt, 22b (XV-24); [biogram dostępny w OTF.1].
Gozdecki Jan (ur. 18.VI.1920 r., zm. 26.I.2000 r.); CKt, 20b (XIV-23); [biogram dostępny w OTF.2].
Gross Aleksandra Maria (ur. 7.VI.1927 r., zm. 6.V.1989 r.); CKt, 4b (IX-13); [biogram dostępny w OTF.1].
Iracka Stefania z d. Rzucidło (ur. 19.V.1919 r., zm. 26.II.2001 r.); CKm, P3KF-4-2; [biogram dostępny w OTF.2].
Jamrozek Leon (ur. 24.X.1918 r., zm. 10.II.1974 r.); CKm, P3 G (I-4); [biogram dostępny w OTF.1].
Jurkowska Irena z d. Kietko (ur. 14.XI.1921 r., zm. 28.V.1990 r.); CP, C-A-27; [biogram dostępny w OTF.1].
Kajetanowicz (Osadca) Kajetan (ur. 14.VIII.1883 r., zm. 22.VI.1945 r.), CKt, 34 (IX-21); [biogram dostępny w OTF.1].
Kasprzak Helena z d. Woźniak (ur. 20.XII.1920 r., zm. 19.V.2015 r.); CKt, 28 (I-15); [biogram dostępny w OTF.2].
Kądziołka Maria Teresa z d. Jarosz (ur. 27.II.1927 r., zm. 7.II.2007 r.); [biogram dostępny w OTF.2].
Kędzierska Kamila z d. Kurasz (ur. 13.V.1928 r., zm. 25.II.2018 r.); CKt, 19a (V-22); [biogram dostępny w OTF.2].
Kochanowska Helena Antonina z d. Małecka (ur. 1.III.1919 r., zm. 17.VI.1987 r.); CKt, 10 (XIII-5a); [biogram dostępny w OTF.1].
Krasuska Józefa Aleksandra z d. Pol (ur. 16.VII.1938 r., zm. 7.III.1986 r.); CKt, 24 (IIa-11); [biogram dostępny w OTF.1].
Król-Kozłowska Alicja z d. Wróblewska (ur. 1.VIII.1920 r., zm. 22.XI.2010 r.); CKt, 5a (XI-9); [biogram dostępny w OTF.2].
Kruszewska Alicja Zofia (ur. 28.IV.1944 r., zm. 4.XII.1987 r.); CP, C-A-47; [biogram dostępny w OTF.1].
Langwiński Romuald Andrzej (ur. 5.V.1933 r., zm. 7.VI.2003 r.); CKt, 24 (I-6); [biogram dostępny w OTF.2].
Lipniewski Ludomir (ur. 30.XI.1893 r., zm. 9.VIII.1980 r.), CKt, 15a (II-10); [biogram dostępny w OTF.1].
Łobarzewski Witold (ur. 9.V.1898 r. w Zegrzynku, zm. 14.IV.1971 r. w Lublinie); CKt, s. 33 (III-1a)
Farmaceuta, społecznik i działacz. Absolwent Uniwersytetu w Warszawie. Kierownik aptek lubelskich – „Haberlau, Tomaszewskiego i S-ki”, ich współwłaściciel, jak również współzałożyciel apteki im. prof. Bronisława Koskowskiego. W okresie okupacji hitlerowskiej organizator pomocy (głównie leków i artykułów sanitarnych) dla więźniów obozu koncentracyjnego na Majdanku. Współtwórca i prezes Okręgowej Izby Aptekarskiej w Lublinie oraz współorganizator i członek Zarządu Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Jeden z współtwórców Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Lublinie [źródło: CRzKAW, ponadto biogram dostępny w OTF.1].
Łukawska Maria Donata (ur. 15.X.1921 r., zm. 1.VIII.1994 r.); [lokalizacja grobu w trakcie ustalania], [biogram dostępny w OTF.1].
Machowski Stanisław (ur. 22.X.1922 r., zm. 5.I.2010 r.); CKt, 33, (XIV-29); [biogram dostępny w OTF.2].
Magierski Stanisław Jacek (ur. 21.VIII.1904 r., zm. 27.II.1957 r.); CKt, 23a (XIX-13); [p. Muzycy, ponadto biogram dostępny w OTF.1].
Milczek Tadeusz Andrzej (ur. 2.I.1926 r., zm. 2.X.1971 r.); CKt, 29b (I-1); [biogram dostępny w OTF.1].
Nerlo Henryk (ur. 29.X.1914 r. w Warszawie, zm. 22.VI.1989 r. w Lublinie); CKt, s. 19a (X-47)
Profesor nauk farmaceutycznych, społecznik, autor licznych prac naukowych, w tym monograficznych i wdrożeniowych z zakresu farmacji. Absolwent Uniwersytetu w Poznaniu, pracownik łódzkiego wydziału farmaceutycznego. Od 1958 r. związany z Wydziałem Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Lublinie – jako dziekan i dyrektor Instytutu Analizy i Technologii Farmaceutycznej oraz kierownik Katedry i Zakładu Farmacji Stosowanej. Wieloletni (1961-84) przewodniczący Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, jego członek honorowy. Członek Rady Naukowej Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego i Komisji Farmakopei Polskiej [źródło: CRzKAW, ponadto biogram dostępny w OTF.1].
Nowak Zdzisława Izabela (ur. 12.XI.1923 r., zm. 29.V.2016 r.,); [lokalizacja w trakcie ustalania]; [biogram dostępny w OTF.2].
Niedźwiecka Maria Sabina z d. Wyczółkowska (ur. 25.I.1926 r., zm 19.IV.1977 r.); CP, J-1-41; [biogram dostępny w OTF.1].
Ozimkiewicz Teresa z d. Myśliwiec (ur. w r. 1936, zm. 23.II.2014 r.); CKt, 33 (XXI-3); [biogram dostępny w OTF.2].
Pałysewicz Halina z d. Miłkowska (ur. 1.XI.1917 r., zm. 14.XI.1983 r.); CKt, 15c (I-10); [biogram dostępny w OTF.1].
Piątkowski (Mróz) Andrzej (ur. 26.XI.1902 r., zm. 1.IX.1982 r.); CP, IV.04.028; [biogram dostępny w OTF.1].
Piątkowska Janina Adela z d. Zyga (ur. 31.VI.1906 r., zm 3.VII.1975 r.); CP, IV.04.028; [biogram dostępny w OTF.1].
Piłat Jan Wojciech Józef (ur. 5.IV.1936 r., zm. 12.V.1990 r.); CKt, 31 (XIV-30); [biogram dostępny w OTF.1].
Pisarska Krystyna z d. Stępniak (ur. 16.V.1927 r., zm. 8.VII.1987 r.); CKt, 25a (IX-3); [biogram dostępny w OTF.1].
Polkowska Eugenia Wacława z d. Ruszczyk (ur. 30.X.1922 r., zm. 3.XI.1975 r.); CP, J-5-1; [biogram dostępny w OTF.1].
Połecki (Połeć) Mieczysław Henryk (ur. 20.IX.1922 r., zm. 12.V.1977 r.); CKt, 20a (IX-9a); [biogram dostępny w OTF.1].
Przeciechowska Irena Stanisława primo voto Lizut z d. Policha (ur. 22.VI.1919 r., zm. 15.II.1989 r.); CKt, 4a (VIII-4a); [biogram dostępny w OTF.1].
Przyborowska Maria Jadwiga z d. Jurkiewicz (ur. 9.I.1920 r., zm. 16.VI.1996 r.); CKt, 19b (2-8a); [biogram dostępny w OTF.2].
Przyborowski Lech (ur. 29.I.1920 r., zm. 22.XII.2017 r.); CKt, 19b (2-8a); [biogram dostępny w OTF.2].
Rymgayłło Zdzisław (ur. 1.VIII.1923 r., zm. 9.IV.2002 r.); CKt, 23b (XVI-9a); [biogram dostępny w OTF.2].
Samolej Józef (ur. 17.VII.1917 r., zm. 26.VIII.1976 r.); CKt, 27 (VIII-20); [biogram dostępny w OTF.1].
Sikorski Kazimierz Leon (ur. 30.I.1898 r., zm. 28.XI.1971 r.); CKt, 8 (I-3); [biogram dostępny w OTF.1].
Skrycki Józef (ur. 20.VIII.1889 r., zm. 9.X.1953 r.); CKt, 26 (XV-22); [biogram dostępny w OTF.1].
Stępień Ewa Janina (ur. 12.IX.1929 r., zm. 3.X.1989 r.); CKt, 30b (IV-6a); [biogram dostępny w OTF.1].
Strumpf Jan Roman (ur. 29.VIII.1912 r., zm. 22.IV.1978 r.); CP, IV.06.021; [biogram dostępny w OTF.1].
Strumpf Maria Krystyna z d. Stelmasiak (ur. 7.V.1922 r., zm. 8.VIII.1987 r.); CP, IV.06.021; [biogram dostępny w OTF.1].
Suszek Janina (ur. 28.III.1905 r., zm. 22.I.1987 r.); CKt, 21b (XIV-24); [biogram dostępny w OTF.1].
Śliwińska Neomiła (Nelly) (ur. 10.XI.1905 r., zm. 10.VI.1993 r.); CKt, 34 (VI-18); [biogram dostępny w OTF.1].
Śnieżyński Jan (ur. 5.IV.1936 r., zm. 8.VII.1982 r.); CKt, 25a (XVII-11); [biogram dostępny w OTF.1].
Turowska Halina Janina z d. Ząbek (ur. 12.I.1925r., zm. 18.IV.2010 r.); CKt, 25b (XIV-2a); [biogram dostępny w OTF.2].
Wawrzosek Zofia primo voto Wieluńska z d. Kwiecińska (ur. 11.V.1919 r., zm. 25.X.2016 r.); CKt, 5b (VIII-11); [biogram dostępny w OTF.2].
Wawrzynowicz Teresa (ur. 28.V.1929 r., zm. 25.V.2015 r.); CKt, 13 (XI-34); [biogram dostępny w OTF.2].
Wieluńska Zofia Janina z d. Zaleska (ur. 6.II.1926 r., zm. 2.II.1993 r.); CKt, 19a (XIV-3); [biogram dostępny w OTF.1].
Wojtan Elżbieta (ur. 12.III.1946 r., zm. 7.III.2011 r.); CKt, 14 (XIX-6); [biogram dostępny w OTF.2].
Wójcik Jan (ur. 5.XII.1887 r., zm. 31.III.1966 r.); CKt, 4a (XII-10); [biogram dostępny w OTF.1].
Wójcik Józef (ur. 6.X.1893 r. w Dąbrowicy, zm. 17.V.1979 r. w Lublinie); CKt, s. 4a (XII-10)
Farmaceuta, działacz społeczny, przyczynił się do rozwoju farmacji na Lubelszczyźnie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Pracownik aptek lubelskich. Współorganizator Okręgowej Izby Aptekarskiej w Lublinie. Organizator i pierwszy kierownik Katedr i Zakładów Farmacji Stosowanej i Chemii Toksykologicznej i Sądowej Wydziału Farmaceutycznego UMCS, a następnie AM. Był jednym z założycieli Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Zabrał, opracował i opublikował wspomnienia okupacyjne farmaceutów Lubelszczyzny. [źródło: CRzKAW, ponadto biogram dostępny w OTF.1].
Wójcik Anna Maria z d. Godlewska (ur. 9.VII.1901 r., zm. 20.VIII.1975 r.); CKt, 4a (XII-10); [biogram dostępny w OTF.1].
Zielińska Anna z d. Stasiecka (ur. 19.VI.1920 r., zm. 10.XI.1992 r.); CKt, 32 (XXIII-28); [biogram dostępny w OTF.1].
Ziętek Karolina z d. Tokarz (ur. 29.VI.1909 r., zm. 3.II.1956 r.); [lokalizacja w trakcie ustalania]; [biogram dostępny w OTF.1].
Żółtowski Emil Szymon (ur. 28.X.1885 r., zm. 6.XII.1951 r.); CKt, 24 (III-13); [biogram dostępny w OTF.1].
IV. HISTORYCY, ARCHIWIŚCI, KRONIKARZE, PRZEWODNICY MIEJSCY
Gędek Marek (ur. 17.II.1965 r. w Hrubieszowie, zm. 15.VI.1918 r. w Lublinie)
P. Media
Halban Leon (ur. 1893 r. w Krakowie, zm. 1960 r.w Lublinie); CKt, s. 18c
Historyk prawa, kanonista, regionalista. Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, organizator lubelskiego ośrodka historycznego, długoletni wiceprezes Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Studiował również w Grenoble i Wiedniu. Po powstaniu państwa polskiego podjął pracę w Ministerstwie Opieki Społecznej i innych urzędach państwowych, kontynuując pracę naukową na uniwersytecie we Lwowie. W czasie okupacji ukrywał się ze względu na antyhitlerowskie wystąpienia w okresie międzywojennym. W listopadzie 1944 r. rozpoczął pracę na KUL, zostając w 1946 r. profesorem zwyczajnym. W 1950 r. objął Katedrę Powszechnej Historii Państwa i Prawa UMCS. Położył duże zasługi w organizowaniu lubelskiego ośrodka naukowego, będąc od 1958 r. prezesem oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, inicjując zespołowe poczynania naukowe o charakterze regionalnym, popularyzując wiedzę historyczną. Był również aktywnym działaczem Katolickiego Zrzeszenia „Caritas”. [źródło: CRzKAW].
Koterwas Barbara (1912-1983); CKt, s. 19a
P. Społecznicy i filantropi
Łopaciński Hieronim (ur. 1860 r. w Ośnie Górnym, zm. 1906 r. w Lublinie); CKt, s. 3a
P. Literatura
Mazurkiewicz Józef (ur. 1904 r. w Krakowie, zm. 1977 r. w Lublinie); CKt, s. 21a
P. Prawnicy
Mencel Tadeusz (1912-1987); CKt, s. 18a
Profesor UMCS, historyk, regionalista, członek Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komitetu Nauk Historycznych PAN, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Rady Naukowej Muzeum na Majdanku oraz Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. W okresie międzywojennym napisał, na podstawie akt przechowywanych w archiwach warszawskich, pracę doktorską o Feliksie Łubieńskim, a następnie opracowanie o dziejach Armii Polskiej we Francji (1918-19). Po II wojnie światowej pracował jako nauczyciel w szkołach lubelskich, jednocześnie studiował prawo. W 1946 r. pracował w archiwum w Poznaniu. W 1955 r. został skierowany przez Dyrekcję Archiwów Państwowych do organizowania i kierowania Wojewódzkim Archiwum w Zielonej Górze, a następnie w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Pajdowski Mikołaj (ur. 1891 r. w Urzędowie, zm. 1975 r. w Lublinie); CKt, s. 15b
Działacz turystyczny, zasłużony krajoznawca, senior przewodników lubelskich, uczestnik ruchu oporu. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Podczas I wojny światowej walczył w Brygadzie Kawalerii Legionów Polskich. W okresie międzywojennym był radnym miejskim. Podczas okupacji działał w konspiracji pod pseud. „Stanisław Nowicki”. Był aktywnym działaczem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, autorem wielu inicjatyw, czynnym członkiem komisji problemowych. Przyczynił się do powstania Roztoczańskiego Parku Narodowego. Był współautorem Przewodnika po Lublinie (1959 r.) oraz autorem wielu prac z zakresu turystyki i krajoznawstwa. Doprowadził do umieszczenia tablic informacyjnych na najcenniejszych zabytkach Lublina, Kazimierza Dolnego, Zamościa i innych miejscowości. [źródło: CRzKAW].
Ronikier Maria Antonina z Mierzejewskich (ur. 1842 r. w Hrubieszowie, zm. 1902 r. w Lublinie); CKt, s. 16c
Autorka „Ilustrowanego przewodnika po Lublinie”. W Lublinie osiadła na kilka lat przed śmiercią. Malowała, interesowała się literaturą. Była jedną z inicjatorek wystawy przedmiotów sztuki i starożytności w Lublinie (w 1901 r.). Z tej okazji wydano przewodnik po Lublinie jej autorstwa, oparty na materiałach H. Łopacińskiego i S. Ostrołęckiego. Pozycja liczyła 240 stron i zawierała dział informacyjny, rys historyczny miasta, opisy zabytków, uzupełnione licznymi fotografiami. [źródło: CRzKAW].
Ślaski Roman (ur. 1886 r. w Wyżniance k. Kraśnika, zm. 1963 r. w Lublinie), s. 22b
P. Urzędnicy
Wadowski Jan Ambroży (ur. 1839 r. w Kamionce k. Lubartowa, zm. 1907 r. w Lublinie); CKt, s. 2
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Wierciński Henryk (ur. 1843 r. w Kłodnicy k. Bełżyc, zm. 1923 r. w Lublinie); CKt, s. 10
P. Powstancy styczniowi
Zalewski Ludwik (ur. 1878 r. we wsi Nakły, zm. 1952 r. w Lublinie); CKt, s. 31
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Żywczyński Mieczysław (ur. 1901 r. w Warszawie, zm. 1978 r. w Lublinie); CKt, s 4a
Profesor historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, autor licznych publikacji i prac naukowych. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie przebywał jako stypendysta Polskiej Akademii Umiejętności w Rzymie. Podczas okupacji prowadził wykłady na tajnym uniwersytecie. W 1945 r. został kierownikiem Katedry Historii Kościoła KUL. Od 1954 r. profesor zwyczajny. Uczestnik I Kongresu Nauki Polskiej. W okresie 1956-70 był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego. W swojej pracy naukowej interesował się szczególnie postacią ks. Piotra Ściegiennego. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Historii PAN i członkiem redakcji „Polskiego słownika biograficznego”. [źródło: CRzKAW].
V. KUPCY
Miller Karol Witold (ur. 1840 r., zm. 1920 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
Kupiec, właściciel sklepu kolonialnego w Lublinie, uczestnik Powstania Styczniowego. Pełnił funkcję starszego w Zgromadzeniu Kupców Lubelskich. Jeden z założycieli Kasy Pożyczkowej Przemysłowców Lubelskich i jej kontroler. W czasie powstania 1863 r. walczył w randze porucznika, w oddziałach Wierzbickiego i Borelowskiego. Brał udział w bitwach pod Żyrzynem, Chruśliną, Kaniwolą i Panasówką. Po powstaniu ukrywał się w Lublinie [źródło: CRzKAW].
Mincel Jan (ur. 1795 r. w Oberprechau w Czechach, zm. 1864 r. w Lublinie); CKt, s. 4c
Kupiec pochodzenia niemieckiego. Właściciel kamienicy i sklepu przy ul. Krakowskie Przedmieście 6, gdzie mieścił się handel korzenny z rozmaitymi przy tym galanteriami. Zachowane dokumenty, w których Jan Mincel figuruje w wykazie kupców miasta z połowy XIX wieku, oraz inne znane fakty świadczą, że jego postać została wprowadzona przez B. Prusa do powieści „Lalka.” [źródło: CRzKAW].
VI. LITERATURA - PISARZE, POECI, FILOLODZY, TEORETYCY LITERATURY, PUBLICYŚCI
Araszkiewicz Feliks (ur. 1895 r. w Zamołodyczach k. Włodawy, zm. 1956 r. w Lublinie); CKt, s. 31
Historyk literatury polskiej, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, autor licznych prac dotyczących literatury pozytywizmu i Młodej Polski. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1918 r. pracował w Lublinie jako nauczyciel szkół średnich. Był założycielem Lubelskiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego. Kierował komisją regionalistyczną w Lubelskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, redagując periodyk „Region Lubelski”. W 1947 r. objął Katedrę historii i Literatury Polskiej KUL. Przewodniczył komitetowi redakcyjnemu księgi pamiątkowej Hieronim Łopaciński i biblioteka jego imienia w Lublinie 1907 1957. Od 1960 r. profesor KUL. Autor licznych opracowań: Prus i jego ideały życiowe, Pozytywizm polski, Młoda Polska w perspektywie półwiecza. Z jego inicjatywy otwarto w Nałęczowie Muzeum B. Prusa. Swoje bogate zbiory przekazali Bibliotece im. H. Łopacińskiego, Bibliotece KUL, muzeum: B. Prusa, S. Żeromskiego, H. Sienkiewicza. [źródło: CRzKAW].
Barwicki Władysław (ur. 1856 r., w Lublinie, zm. 1933 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
P. Sztuki plastyczne
Bechczyc-Rudnicka Maria (ur. 1888 r. w Warszawie, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 18a
Pisarka, krytyk literacki, autorka znanych powieści obyczajowych, nowel i prac o charakterze monograficznym, jedna z organizatorek powojennego życia kulturalnego w Lublinie. Ur. w Warszawie, zm. w Lublinie. Kształciła się w Petersburgu i Paryżu, w okresie międzywojennym mieszkała i pracowała w Warszawie. W Lublinie osiedliła się w 1944 r., odgrywając istotną rolę w życiu kulturalnym miasta. Była m.in. prezesem oddziału Związku Literatów Polskich, kierownikiem literackim Teatru Miejskiego (ob. Teatru im. J. Osterwy), krytykiem literackim i redaktorem naczelnym „Kameny”. Uczestniczyła aktywnie w życiu Pen Clubu, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego. Autorka wielu znanych powieści, m.in. Niezwykłe przygody zwykłego człowieka, Dziw, W retorcie życia, Nagłe zamyślenia. Redaktorka prac: 15 lat lubelskiego teatru dramatycznego, Teatr lubelski, W stołecznym Lublinie. Laureatka nagrody literackiej m. Lublina i nagrody wojewódzkiej. [źródło: CRzKAW].
Bielski Konrad (ur. 1902 r. na Wołniu, zm. 1970 r. w Lublinie); CKt, s. 13
Literat, tłumacz, prawnik. Absolwent Gimnazjum im. Staszica i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W okresie studenckim był związany z grupami literackimi „Lucifer” i „Reflektor”. W 1928 r. rozpoczął aplikację w sądzie, ucząc jednocześnie w gimnazjum żydowskim w Lublinie. W 1931 r. otworzył kancelarię adwokacką w Krasnymstawie. Po wojnie powrócił do Lublina i zajął się twórczością literacką. Autor wspomnień: „Most nad czasem”, „Spotkania z Kazimierzem”, „Tajemnice kawiarni u aktorów” oraz poematu „Trzydziesty ósmy równoleżnik”. Laureat Literackiej nagrody m. Lublina. [źródło: CRzKAW].
Doliński Gustaw (ur. 1846 r. w Polichnie, zm. 1906 w Lublinie); CKt s. 19b
P. Medycy
Gołębiowski Eugeniusz (ur. 1908 r. w Zagórzu k. Sanoka, zm. 1986 r. w Lublinie); CKt, s. 31
Prozaik, poeta, dramaturg, tłumacz, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r., członek Związku Literatów Polskich, w latach 1956-57 prezes tego związku, kierownik literacki Teatru Muzycznego w Lublinie (1947-56), kierownik Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego Polonistyki. W latach 1928-34 studiował polonistykę na uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1934 r. związany z Lublinem. W 1939 r. był więziony jako zakładnik na Zamku Lubelskim. W czasie okupacji prowadził tajne nauczanie. Po wyzwoleniu został nauczycielem języka polskiego w Liceum im. J. Zamojskiego. Zadebiutował w 1928 r. nowelką "Opłotek". W 1937 r. otrzymał nagrody za powieści: „Izio” i „Trio”. W 1949 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na KUL. Był autorem nagrodzonej sztuki scenicznej „Magda” i poematu scenicznego „Złote gdańskie klucze” oraz dwóch powieści biograficznych: „Zygmunt August” i „Kapitan Cook”. [źródło: CRzKAW].
Jankowski Paweł (ur. 1875 r. na zesłaniu, zm. 1919 r. w Lublinie); CKt, s. 26
P. Medycy
Kwapiszewska Helena (ur. 1887 r. w Pińsku, zm. 1962 r. w Lublinie); CKt, s. 14
Poetka. Przez wiele lat mieszkała i pracowała w Lublinie, używała pseud. Literackich: „Pielesz”, „Oracz”. Autorka tomików wierszy: „Czynu” (1918), „Zerwane pęta” (1939), „Pomnik Grunwaldzki w Lublinie” (1939). [źródło: CRzKAW].
Łobodowski Józef (ur. 1909 r. w Purwiszkach na Suwalszczyźnie, zm. 1988 w Madrycie); CKt, s. 14
Poeta i literat emigracyjny. Maturę uzyskał w 1931 r. w Gimnazjum Zamojskiego. Pierwszy tom poezji, jako uczeń wydał w 1929 r. W 1932 r. został redaktorem tygodnika „Trybuna”, a następnie objął redakcję „Kuriera Lubelskiego”. Oskarżony o sympatię do ruchu komunistycznego musiał zrezygnować z tego stanowiska. Pod wpływem wypadków w ZSRR w latach trzydziestych odszedł od kręgów komunistycznych. W 1937 r. zafascynowany kulturą ukraińską przeniósł się do Łucka i został tam redaktorem pisma „Wołyń”. Po kampanii wrześniowej znalazł się w Paryżu i rozpoczął pracę w prasie emigracyjnej. Na stałe osiadł w Madrycie, podejmując pracę w Polskiej Rozgłośni Radia Madryt. Współpracował z pismami emigracyjnymi: „Tygodnikiem Polskim”, „Orłem Białym”, „Dziennikiem Polskim”. Wydał w Londynie i Paryżu kilka tomów wierszy: „Modlitwa na wojnę” (1946 r.), „Złota hramota” (1954 r.), „Pieśń o Ukrainie” (1959 r.), „Kasydy i Gazelle” (1961 r.), „Rachunek sumienia” (1987 r.), „Pamięci Sulamity” (1987 r.), „Dytyramby patetyczne” (1988 r.). Na emigracji ukazała się również trylogia pod ogólną nazwą „Dzieje Józefa Zakrzewskiego”, zawierająca wspomnienia z przedwojennego Lublina. Pierwsze wydanie dzieła J. Łobodowskiego w Polsce („List do Kraju”) ukazało się nakładem KUL w 1980 r. [źródło: CRzKAW].
Łopaciński Hieronim (ur. 1860 r. w Ośnie Górnym, zm. 1906 r. w Lublinie); CKt, s. 3a
Nauczyciel, językoznawca, etnograf, zbieracz zabytków, badacz regionu lubelskiego, autor ok. 200 prac. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. W 1884 r. osiedlił się w Lublinie, podejmując pracę pedagogiczną w gimnazjum męskim. Rozpoczął badania nad przeszłością historyczną regionu, wykazując polski rodowód tych ziem. Wyniki badań drukował pod pseudonimem „Rafał Lubicz”. Odnalazł w archiwach i opracował materiały traktujące o historii Lublina: relację o zburzeniu miasta w 1656 r., dokument dotyczący dziejów wodociągów w Lublinie, przyczynki do historii cechów w mieście. Odkrył pierwszy widok Lublina – sztych Hogenberga z 1618 r. Na wystawie przemysłowo-rolniczej w 1901 r. opracował dział poświęcony ludoznawstwu i zabytkom polskim. Zgromadził bogate zbiory: księgi, druki, rękopisy, ryciny, okazy sztuki ludowej, dokumenty historyczne. Ten księgozbiór stał się podwaliną biblioteki publicznej, noszącej jego imię. Autor wielu prac: „Oskar Kolberg”, „Najdawniejsze słowniki polskie drukowane”, „Przyczynki do słownika języka polskiego”. Współredaktor: Słownika geograficznego, Wielkiej encyklopedii powszechnej ilustrowanej, „Encyklopedii staropolskiej”, „Księgi przysłów, przypowieści i wyrazów przysłowiowych polskich”. [źródło: CRzKAW].
Małunowicz Leokadia (ur. 1910 r. w Baku, zm. 1980 r. w Lublinie); CKt, s. 28, s. 28
Profesor nauk humanistycznych, przez blisko 30 lat pracownik KUL, kierownik Sekcji Filologii Klasycznej, współtwórca i wieloletni kierownik Międzywydziałowego Zakładu Badań nad Antykiem Chrześcijańskim, utworzonym przy pomocy kardynała Wojtyły, przewodnicząca Senackiej komisji ds. kontaktów z Instytucjami Naukowymi Zagranicą i Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół KUL, członek Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Lubelskiego Naukowego Towarzystwa Association Internationale d’Etiudes Patristiques, dwóch komisji PAN. Ukończyła Wydział Filologii Klasycznej na Uniwersytecie im. S. Batorego w Wilnie. W tym czasie była już współredaktorką czasopisma katolickiego „Pa”. Po odbyciu rocznych studiów we Włoszech w Ponticio Instituto du Archologio Christione w Rzymie uzyskała stopień bakałarza. Była uczestnikiem międzynarodowych kongresów w Toronto i Oxfordzie. W czasie okupacji hitlerowskiej, dwukrotnie więziona w obozach, prowadziła tam tajne nauczanie. Była autorką wstępu do podręcznika łaciny kościelnej i chrześcijańskiej oraz licznych artykułów drukowanych w „Rocznikach Humanistycznych” i innych pismach naukowych. O wielkim autorytecie zmarłej świadczy list z wyrazami pamięci, który otrzymała od papieża Jana Pawła II przed swoją śmiercią. [źródło: CRzKAW].
Pliszczyńska-Niemirska Janina (ur. 1904 r. w Łodzi, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 12c
Profesor nadzwyczajny, kierownik I Katedry Filologii Klasycznej i Greckiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Studia filologiczne ukończyła w Warszawie. Do Lublina przybyła w 1927 r., podejmując pracę w szkolnictwie średnim. W czasie okupacji prowadziła tajne nauczanie. Obok pracy dydaktycznej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską. Była redaktorką czasopisma „Paideia”, założycielką Towarzystwa Przyjaźni Kultury Antycznej w Lublinie, autorką podręczników do nauki języka łacińskiego, wielu artykułów drukowanych w „Rocznikach Humanistycznych” oraz licznych przekładów z języka greckiego, zwłaszcza Tacyta. Kierowała ośrodkiem Metodyczno-Naukowym Filologii Klasycznej dla nauczycieli szkół średnich. [źródło: CRzKAW].
Szaniawski Klemens „Junosza” (ur. 1849 r. w Lublinie, zm. 1898 r. w Otwocku); CKt, s. 18b
Prozaik, współpracownik wielu pism warszawskich, tłumacz. Uczył się w szkole pijarskiej w Łukowie i gimnazjum w Siedlcach. Pracował w Izbie Kontroli jako pisarz. Zadebiutował w 1874 r. w „Kolcach”. W okresie 1877-83 był sekretarzem redakcji dziennika „Echo”. Członek redakcji „Wędrowca” i „Wieku”. Autor powieści z życia małych miasteczek i przedmieść warszawskich, zwłaszcza środowisk żydowskich, m.in. „Pan Sędzia”, „Pająki”, „Czarne błoto”, „Zagrzebani” oraz licznych przekładów i opowiadań: „Z mazurskiej ziemi”, „Przy kominku”, popularnych „Monologów”. [źródło: CRzKAW].
VII. MEDIA
Bieniaszkiewicz Danuta (zm. 24.V.2008 r.); CKt, 11 (IX-8)
Chołdzyński Marian Adam (zm. 10.XII.2015 r.); CKt, 26 (XIV-11)
Gędek Marek (ur. 17.II.1965 r. w Hrubieszowie, zm. 15.VI.1918 r. w Lublinie)
Gonet Dorota (zm. 26.I.2016 r.); CKt, 18c (II-26)
Gralewski Wacław (ur. 1900 r. w Lublinie, zm. 1972 r. w Lublinie); CKt, s. 15c
Literat, dziennikarz, działacz kulturalny, żołnierz Armii Krajowej. Był redaktorem „Ekspresu Lubelskiego” oraz założycielem i współredaktorem pisma literackiego „Reflektor”. Pisał reportaże, artykuły, opowiadania, felietony, wiersze. W okresie okupacji jako oficer AK uczestniczył w walce z okupantem. W 1944 r. został powołany na członka Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Był jednym z założycieli Związku Literatów Polskich w Lublinie. [źródło: CrzKAW].
Janiszewski Jerzy (zm. 16.XI.2019 r.); CKt
Kanadys Wojciech (zm. 14.IV.2014 r.); CKm, P3KB-1-16
Kotowicz Krystyna (zm. 7.V.2004 r.); CKt, 26 (II-2)
Łobodowski Józef (ur. 1909 r. w Purwiszkach na Suwalszczyźnie, zm. 1988 w Madrycie); CKt, 14; biogram - p. Literatura
Malinowski Franciszek (zm. 2.I.2014 r.); CKt, 24 (XX-14)
Mickis Andrzej (zm. 10.II.1998 r.); CKt, 14 (XXVIII-9)
Pawełek Kazimierz (zm. 3.XII.2017 r.); CKm, P2KF-IV/I-2
Piątkowski Franciszek (zm. 9.III.2016 r.); CKt
Stepek Zbigniew (zm. 17.VIII.1973 r. podczas wyprawy w Himalaje, ciała nie odnaleziono); CKm, P3ALZ-A-1 (kolumbarium) - tablica pamiątkowa
ks. Surma Leszek (zm. 20.XII.2020 r.); CP, I-6-7
Tarka Marek (zm. 24.IX.2001 r.); CKt, 6 (VII-11)
Tomanek Adam (zm. 7.IV.2017 r.); CKt, 14 (III-23)
Wawrzycki Andrzej (zm. 13.IX.2003 r.); CKm, P1ALZ-1-25
Winiarski Janusz (zm. 14.X.2012 r.); CKm, P3KB-2-17
Wróblewski Piotr (zm. 17.XII.2020 r.); CKm, P2KF-IV/IV-13
Zajączkowski Adam (ur. 1877 r., zm. 1942 r. w Lublinie); CKt, 25b
Dziennikarz, oficer Związku Walki Zbrojnej, członek Związku Legionistów. Założyciel czasopisma „Nowa Ziemia Lubelska”. [źródło: CRzKAW].
Zieliński Michał (zm. 2.V.2016 r.); CKt
Za wskazanie zmarłych Ludzi Mediów dziękuję Panu Krzysztofowi Karmanowi oraz Panu Markowi Skowronkowi.
VIII. MEDYCY
VIII.a. BIOGRAMY Z PRZEWODNIKA CMENTARNEGO WYD. W R. 1990
Biernacki Mieczysław (ur. 1862 r., zm. 1948 r. w Lublinie); CKt, s. 3b
Doktor medycyny, ceniony lekarz, wielki społecznik. Absolwent Uniwersytetu Berlińskiego. Do Lublina przybył w 1899 r., a od 1903 r. pełnił funkcję naczelnego lekarza szpitala św. Jana Bożego. Położył duże zasługi w zwalczaniu chorób zakaźnych, przeprowadzając modernizację szpitala i tworząc oddział gruźliczy. Działał w Towarzystwie Lekarskim, był współzałożycielem Towarzystwa do Walki z Gruźlicą. Słynął z błyskawicznych i trafnych diagnoz. Od 1913 r. kierował redakcją „Kuriera Lubelskiego”, zamieszczając swoje artykuły rozbudzające świadomość narodową oraz agitując do podniesienia stanu higieniczno-sanitarnego miasta. Wraz z S. Żeromskim i innymi społecznikami doprowadził do utworzenia Towarzystwa Szerzenia Oświaty „Światło”, którym kierował szereg lat. Był jednym z inicjatorów założenia w 1907 r. Biblioteki im. H. Łopacińskiego. W czasie okupacji leczył członków organizacji podziemnych. [źródło: CRzKAW].
Brzeziński Adam (ur. 1864 r. we Wronowie, zm. 1932 w Lublinie); CKt, s. 33
Lekarz stomatolog, działacz społeczny, wiceprezes Związku Lekarzy Dentystów Państwa Polskiego, wieloletni prezes oddziału lubelskiego tego Towarzystwa. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1893 r. Przez 9 lat pracował jako lekarz ogólnie praktykujący, aby po ukończeniu studiów specjalistycznych w instytutach dentystycznych Berlina i Wrocławia rozpocząć w Lublinie praktykę dentystyczną. Od 1908 r. pracował na stałe w Lublinie. Społecznik z powołania, był członkiem Zarządu Naczelnej Izby Lekarskiej, prezesem Towarzystwa Lekarskiego. W latach 1919-22 pierwszy prezes Towarzystwa „Czerwonego Krzyża” i Towarzystwa Przyjaciół Studentów Uniwersytetu Lubelskiego, członek I i II Rady Miejskiej, zarządu Towarzystwa Dobroczynności, prezes zarządu Towarzystwa Muzycznego, założyciel Szkoły Muzycznej im. Moniuszki, organizator i pierwszy prezes Towarzystwa „Pogotowie Ratunkowe” w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Chromiński Cyprian (1888-1970); CKt, s. 20b
Doktor medycyny, wychowawca kadry analityków medycznych w Lublinie. Był współorganizatorem Komitetu Lekarzy Lubelskich, mającego na celu niesienie pomocy więźniom Zamku Lubelskiego i obozu koncentracyjnego na Majdanku. Po wojnie był dyrektorem Państwowego Zakłady Higieny w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Czerwiński Czesław (ur. 1867 r., zm. 1941 r. w Lublinie); CKt, s. 29a
Lekarz, doktor medycyny, społecznik. Był naczelnym lekarzem szpitala św. Wincentego à Paulo w Lublinie. Jednocześnie pracował społecznie, pełniąc funkcję prezesa Polskiego Czerwonego Krzyża w Lublinie, towarzystwa Dobroczynności, Towarzystwa Lekarskiego w Lublinie. Według powszechnej opinii społeczeństwa lubelskiego był w owym czasie najlepszym lekarzem-diagnostykiem w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Danielski Jan (ur. 1892 r. w Krotohorbach na Ukrainie, zm. 1958 w Warszawie); CKt, s. 4c
Lekarz higienista, dr medycyny. Studia medyczne ukończył w 1918 r. w Charkowie. Odbył również roczne studia z zakresu higieny na Uniwersytecie w Baltimore (USA), a następnie przez kilka miesięcy dokształcał się w tym samym kierunku w Anglii i Francji. W latach 1923-39 pracował jako lekarz powiatowy, a następnie jako naczelnik Wydziału Zdrowia woj. tarnopolskiego i lubelskiego. W okresie okupacji był więziony przez Niemców na Zamku Lubelskim. W 1944 r. jako oficer AK został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru. Po powrocie do kraju w 1948 rozpoczął pracę w Katedrze Higieny Ogólnej UMCS. W latach 1954-58 kierownik Katedry i Zakładu Higieny Ogólnej i Społecznej Wydziału Lekarskiego. Autor wielu prac naukowych z zakresu higieny. [źródło: CRzKAW].
Dobrucki Stanisław (ur. 1862 r. w Szarogrodzie na Podolu, zm. 1919 r. w Lublinie); CKt, s. 22a
Lekarz chirurg, naczelny lekarz i ordynator oddziału chirurgicznego szpitala św. Wincentego à Paulo w Lublinie, członek honorowy Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego i Lubelskiego. Studia lekarskie ukończył w Warszawie w 1886 r., dokształcał się w Pradze czeskiej i we Wrocławiu. W Lublinie urządził oddział chirurgiczny i sale operacyjne na wzór najlepszych klinik na Zachodzie, stosując najnowsze metody i sposoby operacyjne, łącznie z zasadami aseptyki. Był prezesem Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego, członkiem Towarzystwa „Muzeum Lubelskie”. Autor kilkunastu prac naukowych, zwłaszcza z dziedziny chirurgii. [źródło: CRzKAW].
Doliński Gustaw (ur. 1846 r. w Polichnie, zm. 1906 w Lublinie); CKt s. 19b
Lekarz, dziennikarz, społecznik, propagator fizycznego wychowania młodzieży, autor licznych odczytów i publikacji. Był kolegą i przyjacielem szkolnym Bolesława Prusa. Ukończył studia medyczne w Warszawie. W tym okresie pisywał artykuły do dzienników warszawskich, m.in. „Tygodnika Ilustrowanego”. W 1873 r. wyjechał za granicę na praktykę. Po powrocie osiedlił się w Lublinie. Był jednym z najczynniejszych członków Towarzystwa Dobroczynności i Towarzystwa Lekarskiego w Lublinie. Pracował jako lekarz-położnik, jednocześnie interesując się metodami wychowawczymi. Prowadził na ten temat liczne odczyty, zachęcając do wychowania fizycznego młodzieży. Dzięki niemu otwarto w Lublinie w 1891 r. szkołę pływacką. Opublikował pracę „Przegląd dziejów wychowania w Polsce”. [źródło: CRzKAW].
Freytag Józef (ur. 1898 r. w Lublinie, zm. 1973 r. w Lublinie); CKt, s. 25a
Doktor nauk medycznych. Dyplom doktora nauk lekarskich uzyskał na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1925 r. Następnie odbył studia uzupełniające w Wiedniu. W latach 1925-28 pracował w Klinice Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie powrócił do Lublina i w latach 1930-50 pracował w Szpitalu Dziecięcym im. Vetterów jako ordynator i równocześnie rejonowy lekarz Kasy Chorych, a następnie jej naczelnik. W latach 1946-51 pełnił również funkcję kierownika Katedry Medycyny Zapobiegawczej Wydziału Lekarskiego UMCS, a od 1951-54 wykładał organizację ochrony zdrowia na Akademii Medycznej w Lublinie. W 1951 r. został mianowany wicedyrektorem Instytutu Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie i jednocześnie kierownikiem Zakładu Higieny Pracy Mechanizatorów Rolnictwa tegoż Instytutu. [źródło: CRzKAW].
Garbaczewski Marcin (ur. 1869 r. w Siedlcach, zm. 1948 w Lublinie), s. 26
Lekarz, społecznik, patriota. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Za działalność w organizacji niepodległościowej został aresztowany i osadzony w Cytadeli. Po opuszczeniu więzienia w 1897 r. wyjechał do Dorpatu, gdzie skończył studia lekarskie i jako młody lekarz osiedlił się w Lublinie. W 1899 r. przeniósł się do Turobina. Prowadził tam pracę społeczną i oświatową. W 1914 r. został powtórnie aresztowany i osadzony na Zamku Lubelskim. Po opuszczeniu więzienia osiedlił się z rodziną w Lublinie. W 1915 r. został wybrany Prezesem Towarzystwa do Walki z Gruźlicą, a w 1916 r. lekarzem miejskim i kierownikiem Wydziału Zdrowia Publicznego przy Zarządzie Miejskim m. Lublina. Był jednym z założycieli i długoletnim prezesem „Żłobka Dziennego”, dożywotnim prezesem gimnazjum prywatnego „Szkoły Batorego”, założycielem i długoletnim członkiem zarządu Stowarzyszenia Spożywców „Jutrzenka” w Turobinie i zarządu Towarzystwa „Pogotowie Ratunkowe”. Brał czynny udział w pracach zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Nauk, zarządów Biblioteki im. Łopacińskiego i Muzeum Lubelskiego. Był szefem Oddziału Lubelskiego PCK i członkiem Komitetu Odbudowy Katedry Lubelskiej. Leczył bezpłatnie studentów „Bratniej Pomocy” obu uniwersytetów lubelskich oraz dzieci wychowujące się w zakładzie św. Marii oraz wszystkich biednych, pozostających pod opieką Towarzystwa Pań Miłosierdzia i „Caritasu”. [źródło: CRzKAW].
Grzycki Stanisław Jarosław (ur. 1910 r. w Nazawizowie k. Stanisławowa, zm. 1978 r. w Lublinie); CKt, s. 15c
Profesor nauk medycznych, jeden z organizatorów Wydziału Lekarskiego UMCS, autor ponad 100 prac naukowych, doktor honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej. Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1938 r., podejmując pracę w charakterze asystenta na UJK. Zmobilizowany do II Armii Wojska Polskiego przybył do Lublina. We wrześniu 1944 r. podjął prace przy organizacji Wydziału Lekarskiego tworzącego się UMCS. Dekretem KRN w październiku 1944 r. został mianowany zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Histologii i Embriologii. Od 1962 r. profesor zwyczajny. W okresie 1955-72 dziekan Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej. Kilkakrotnie powoływano go na stanowisko prorektora. Pracował jako redaktor sekcji medycznej „Annales UMCS”, współredagował „Acta Anatomica” w Szwajcarii. Członek wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. [źródło: CRzKAW].
Jacyna-Onyszkiewicz Tadeusz (ur. 1906 r., zm. 1973 w Lublinie); CKt, s. 15b
Profesor nauk medycznych, autor licznych prac naukowych, jeden z organizatorów Akademii Medycznej w Lublinie. Dyplom lekarza uzyskał na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie następnie podjął pracę naukową. W czasie okupacji pracował w szpitalach lwowskich. W 1944 r. został powołany do Wojska Polskiego, będąc m.in. wykładowcą chirurgii wojennej w Katedrze Medycyny Wojskowej. W 1946 r. podjął pracę na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, pełniąc funkcję kierownika Chirurgii Ogólnej UMCS, a następnie nowo powstałej Akademii Medycznej. W 1953 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1963 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1956-59 pełnił funkcję prorektora ds. klinicznych Akademii Medycznej, a w okresie 1970-72 prezesem Polskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich. Autor 75 prac naukowych i kilkudziesięciu recenzji. [źródło: CRzKAW].
Jaczewski Kazimierz (ur. 1853 r. w Wilkowie, zm. 1934 r. w Warszawie); CKt, s. 1
Lekarz dermatolog, wielki społecznik, długoletni dyrektor szpitala św. Wojciecha w Lublinie, współzałożyciel Towarzystwa Naukowego. Studiował medycynę w Warszawie, uzyskując w 1886 r. dyplom lekarza. Osiadł w Lublinie i podjął pracę w szpitalu św. Wincentego á Paulo. Po odbyciu praktyki w Wiedniu, specjalizował się w zakresie chorób skórnych i wenerycznych. Będąc ordynatorem w szpitalu św. Józefa, przyczynił się do rozwoju nowych metod leczniczych. Zorganizował gabinet fizykoterapeutyczny i rentgenowski oraz laboratorium. Był aktywnym członkiem Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. W 1925 r. zainicjował powstanie w Lublinie oddziału Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, któremu przewodniczył aż do śmierci. Współtwórca Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego i jeden z jego najofiarniejszych działaczy. Wydał pracę „Ćwierćwiecze Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego”. W okresie wydarzeń rewolucyjnych w 1905 r. był aktywnym członkiem Postępowej Demokracji. Od 1918 r. działał w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Społeczeństwo miasta w uznaniu jego zasług ufundowało tablicę pamiątkową na murach szpitala św. Józefa. [źródło: CRzKAW].
Janiszewski Felicjan Aleksander (ur. 1835 r. w Siedlcach, zm. 1904 r. w Lublinie); CKt, s. 3d
Lekarz powstańczy, chirurg, wieloletni ordynator oddziału chirurgicznego i lekarz naczelny szpitala św. Jana Bożego w Lublinie, współzałożyciel i członek honorowy Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie, który ukończył w 1862 r. W okresie Powstania Styczniowego 1863-64 pracował w szpitalu w Opolu Lubelskim i niósł pomoc rannym i chorym powstańcom, a następnie objął ordynaturę oddziału chirurgicznego w szpitalu św. Jana Bożego w Lublinie. Wiedzę chirurgiczną pogłębiał w Wiedniu. Najnowsze osiągnięcia z tej dziedziny wykorzystywał w swojej pracy, m.in. zastosował w chirurgii, po raz pierwszy w Lublinie, metody antyseptyczne prof. Józefa Listera. Wykonywał niejednokrotnie pionierskie operacje chirurgiczne, np. resekcje jelit. Był autorem przeszło 30 prac naukowych. [źródło: CRzKAW].
Jankowski Paweł (ur. 1875 r. na zesłaniu, zm. 1919 r. w Lublinie); CKt, s. 26
Lekarz, społecznik, pierwszy dyrektor szpitala dziecięcego w Lublinie, syn powstańca. Był członkiem Tymczasowej Rady Stanu Komisji Wojskowej i Komisji Zdrowia oraz współzałożycielem Lubelskiej Spółdzielni Spożywczej. Współpracował ze Stefanem Żeromskim w Towarzystwie „Światło” oraz przy założeniu Szkoły Rolniczej (dla dziewcząt wiejskich) w Krasieninie. Był redaktorem „Kuriera Lubelskiego”. Pracując w zawodzie lekarskim, stał się pionierem zabiegów ortopedycznych. Przez wiele lat pełnił funkcję lekarza fabrycznego w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Jarząb Józef (ur. 1889 r. w Krużlowej, zm. 1969 r. w Lublinie); CKt, s. 16ab
Lekarz stomatolog, specjalista chirurgii szczękowo-twarzowej. Studia na Wydziale Lekarskim ukończył w 1931 r. w Rostocku. W latach 1923-30, jako asystent Kliniki Stomatologicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, kończył równocześnie stomatologię w Państwowym Instytucie Stomatologicznym w Warszawie. W latach 1928-39 zastępca profesora. W latach 1939-44 lekarz WP. W latach 1947-69 kierownik Kliniki Stomatologicznej Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Lublinie. Od 1950 r. profesor zwyczajny. Członek Międzynarodowej Akademii Dentystycznej w Waszyngtonie, honorowy członek Akademii Dentystycznej w Nowym Jorku, honorowy członek i wieloletni przewodniczący Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Opublikował ok. 120 prac w czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych, głównie z zakresu patologii jamy ustnej i chirurgii szczękowo-twarzowej. [źródło: CRzKAW].
Jaworowski Aleksander Roman (ur. 1849 r. we Włostowicach, zm. 1924 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
Lekarz, bibliotekarz, społecznik. Studiował nauki przyrodnicze w Szkole Głównej w Warszawie oraz medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując dyplom lekarza w 1874 r. Po studiach medycznych powrócił na stałe do Lublina. Brał aktywny udział w życiu nowo utworzonego Towarzystwa Lekarskiego. Zorganizował bibliotekę Towarzystwa oraz opracował i ogłosił drukiem jej katalog. Był współorganizatorem Szpitala Dziecięcego w Lublinie i jego pierwszym naczelnym lekarzem. W 1914 r. ogłosił drukiem „Zarys historii Towarzystwa Lekarskiego w Lublinie”. Wielokrotnie pełnił funkcję prezesa tego Towarzystwa. Po śmierci H. Łopacińskiego był jednym z organizatorów biblioteki publicznej jego imienia, sporządzając m.in. katalog rękopisów. W 1916 r. zainicjował założenie Koła Lubelskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości. [źródło: CRzKAW].
Jurgo Władysław (ur. 1920 r. w Poznaniu, zm. 1944 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
Student medycyny, harcerz, więzień Zamku Lubelskiego. Na zamku Lubelskim pełnił funkcję sanitariusza w szpitalu więziennym. W czasie wyprowadzania więźniów Zamku na egzekucję w przeddzień wyzwolenia (20 VII 1944) zabił lancetem oficera SS, następnie popełnił samobójstwo. [źródło: CRzKAW].
Klepacki Witold (ur. 1897 r. w Krakowie, zm. 1960 r.); CKt, s. 25b
Prof. nauk medycznych, jeden z organizatorów Wydziału Lekarskiego w Lublinie, kierownik Kliniki Chorób Dzieci, prodziekan Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej, delegat Instytutu Medycyny Pracy i Higieny Wsi do Polskiego Komitetu UNICEF w Warszawie, członek Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka. Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1922 r. Od VIII 1914 r. do V 1915 r. brał udział w kampanii wojennej I Pułku Legionów Polskich na froncie wschodnim. W okresie 28 I 1918 – 1 V 1919 walczył na froncie lwowskim w Ochotniczym Baonie Akademickim. W latach 1919-20 prowadził pracownię analityczną na Oddz. Zakaźnym Szpitala św. Łazarza w Krakowie. W czerwcu 1920 r. został wysłany do Nowego Sącza jako zastępca lekarza powiatowego. W 1921 r. pracował w Zakładzie Anatomii Patologicznej UJ. W 1927 r. objął stanowisko dyrektora Szpitala Dziecięcego w Lublinie. W 1938 r. wyjechał do Anglii i tam praktykował w London Hospital. Po 1944 r. poświęcił się pracy przy organizacji Wydziału Lekarskiego. Był inicjatorem założenia Kasy Samopomocy Koleżeńskiej i wieloletnim prezesem Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. [źródło: CRzKAW].
Kuncewicz Mazurkowa Mirosława Anna (1896-1982); CKt, s. 28
Doktor medycyny, założycielka harcerstwa na Lubelszczyźnie. [źródło: CRzKAW].
Kwita Władysław (1905-1971); CKt, s. 18c
Doktor nauk medycznych, społecznik. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie Wileńskim. Praktykę lekarską rozpoczął w szpitalu św. Jakuba w Wilnie, skąd został powołany na stanowisko lekarza powiatowego w Sarnach, a następnie w Dubnie. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował na Lubelszczyźnie w ośrodku zdrowia w Turobinie. Za udzieloną partyzantom pomoc lekarską był więziony w Izbicy, a potem na Zamku Lubelskim. Po wyzwoleniu podjął pracę w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Lublinie. Pełnił funkcję inspektora lecznictwa, a następnie kierownika Wydziału Zdrowia (1947-48). Włożył dużo pracy w organizowania społecznej służby zdrowia, m.in. Szpitala Psychiatrycznego w Abramowicach. Po przejściu na stanowisko dyrektora Wojewódzkiej Poradni Przeciwgruźliczej wiele pracy poświęcił walce z gruźlicą. Dzięki jego inicjatywie powstało sanatorium przeciwgruźlicze w Adampolu, Poniatowej i Gościeradowie, sieć poradni w powiatowych ośrodkach zdrowia oraz oddziały pulmonologiczne w terenowych szpitalach. Był również wielkim przyjacielem młodzieży akademickiej. W 1949 r. ufundował 5 stypendiów z własnych środków dla studentów medycyny. [źródło: CRzKAW].
Liebhart Stanisław (ur. 1897 w Kołomyi, zm. 1968 r. w Lublinie); CKt, s. 15c
Profesor nauk medycznych, jeden z organizatorów Akademii Medycznej w Lublinie, autor licznych prac naukowych. Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1925 r. pracował w Klinice Położniczo-Ginekologicznej we Lwowie. W 1939 r. rozpoczął habilitację na Wydziale Lekarskim UJK. We Lwowie pracował do 1945 r. Po repatriacji osiadł w Krakowie. W 1948 r. objął kierownictwo I Katedry i Kliniki Położnictwa i Chorób Kobiecych, pracując na tych stanowiskach przez 20 lat. W uznaniu zasług prof. Liebharta dla rozwoju lubelskiego ośrodka medycznego, nazwano jego imieniem jedną z sal wykładowych w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 4. [źródło: CRzKAW].
Litwiniuk Kazimiera z d. Dąbrowska (ur. 1900 r. we wsi Płoska, zm. 1973 r. w Lublinie); CKt, s. 24
Lekarz, działaczka społeczna, żołnierz Armii Krajowej. Przed I wojną światową osiadła w Lublinie. Od 1914 r. należała do skautów, a następnie wstąpiła do tajnej organizacji młodzieżowej. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, była słuchaczką Wyższej Szkoły Nauk Politycznych. W 1939 r. uzyskała w Poznaniu dyplom lekarza i we wrześniu tego roku podjęła pracę w szpitalach w Lublinie. W czasie okupacji prowadziła działalność konspiracyjną pod pseud. „Mira” w Wojskowej Służbie kobiet AK, organizując drużyny sanitarne i wykładając na tajnych kursach sanitarnych. Aresztowana w lipcu 1944 r. W pierwszych latach po wojnie była inicjatorką rozpowszechniania badań rentgenowskich oraz dziecięcej poradni przeciwgruźliczej. Pełniła liczne funkcje społeczne; przewodniczącej Ligi Kobiet i Miejskiego Społecznego komitetu Przeciwalkoholowego, członka Rady Miejskiej. [źródło: CRzKAW].
Lubieniecki Jan Henryk (ur. 1877 r. w Czernihowie, zm. 1947 r. w Lublinie); CKt, s. 21a
Profesor nauk medycznych, jeden z organizatorów Wydziału Lekarskiego UMCS, autor licznych prac naukowych. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie Kazańskim. W 1917 r. został profesorem i dyrektorem Kliniki Szpitalnej Terapeutycznej w Saratowie. Od 1921 r. pracował jako profesor na Uniwersytecie Poznańskim. Był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W okresie okupacji pracował w laboratorium analitycznym w Puławach. W listopadzie 1944 r. został mianowany profesorem zwyczajnym i dyrektorem I Kliniki Chorób Wewnętrznych UMCS. Zorganizował Wydział Lekarski UMCS i był jego pierwszym dziekanem. Autor 47 prac naukowych, doświadczalnych i klinicznych. Dominującym tematem jego zainteresowań był układ krążenia. [źródło: CRzKAW].
Majewski Adam Kazimierz (ur. 1867 r. w Usolju k. Irkucka, zm. 1948 r. w Lublinie); CKt, s. 12b
Lekarz chirurg i działacz społeczno-polityczny, autor prac naukowych z dziedziny chirurgii. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1894 r., potem objął ordynaturę w szpitalu św. Wincentego á Paulo w Lublinie. W 1909 r. został aresztowany za przynależność do tajnego Narodowego Związku Robotniczego i po 8 miesiącach więzienia wydalony z granic cesarstwa na okres 3 lat. Pracował wówczas u prof. L. Rydygiera we Lwowie, gdzie uzyskał stopień naukowy dr medycyny. W latach 1913-43 był właścicielem prywatnej lecznicy chirurgicznej, mieszczącej się przy ul. Krakowskie Przedmieście w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Malewski Bronisław (ur. 1874 r. w Tbilisi, zm. 1920 r.); CKt, s. 18b
Lekarz, etnograf, działacz niepodległościowy, generał i naczelny lekarz Wojska Polskiego. Zginął w wypadku samochodowym. Studiował na wydziale przyrodniczym w Petersburgu. Po ukończeniu nauk przyrodniczych studiował na wydziale lekarskim w Krakowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1895 r. W okresie studiów był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Po ukończeniu studiów pracował przez 2 lata w szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, a w latach 1900-05 w Nałęczowie, gdzie zorganizował wspólnie z dr A. Puławskim: ambulatorium włościańskie, kąpiele ludowe, muzeum etnograficzne, stację meteorologiczną, Ochotniczą Straż Ogniową oraz tajną szkołę „Macierzy Szkolnej”. Przez cały czas aż do I wojny światowej, brał udział w pracach konspiracyjnych z ramienia Organizacji Ludowo-Narodowej. Był posłem do I Dumy. W latach 1905-09 pracował w Lublinie, a następnie przeniósł się do Grodziska Mazowieckiego i pracował jako kierownik sanatorium. Ogłosił drukiem kilkanaście prac naukowych z dziedziny medycyny i etnografii. W 1914 r. został powołany do wojska rosyjskiego, w 1917 r. był współorganizatorem Polskich Sił Zbrojnych w Rosji. Po utworzeniu I Korpusu gen. J. Dowbór-Muśnickiego objął w nim, w randze generała, stanowisko naczelnego lekarza. Po powrocie do kraju był posłem z ramienia ND do Sejmu Ustawodawczego RP. [źródło: CRzKAW].
Modrzewski Jan Ignacy (ur. 1869 r. w Siedlcach, zm. 1962 r.); CKt s. 26
Doktor medycyny. Medycynę studiował na Uniwersytecie Warszawskim, po uzyskaniu dyplomu wyjechał na dwa lata do Paryża i Wiednia. W 1895 r. osiadł w Lublinie i tu rozpoczął ponad sześćdziesięcioletnią praktykę medyczną. Początkowo był ordynatorem oddziału chirurgicznego Szpitala Żydowskiego, a następnie szpitala św. Wincentego à Paulo. Brał udział, jako lekarz chirurg, w trzech wojnach: rosyjsko-japońskiej, I wojnie światowej i w wojnie polsko-radzieckiej. Do szpitala powrócił w 1920 r. i pracował w nim przez cały okres międzywojenny, awansując w 1930 r. na stanowisko dyrektora. Na początku 1940 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu na Zamku Lubelskim. Po wyjściu z więzienia do końca okupacji hitlerowskiej pracował w przychodni chirurgicznej Kasy Chorych. 22 VII 1944 r., po masakrze więźniów politycznych na Zamku Lubelskim, zorganizował pomoc lekarską. W 1946 r. rozpoczął pracę w Ubezpieczani Społecznej. W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Od 1896 r. był aktywnym działaczem Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. Był również prezesem Lubelskiej Izby Lekarskiej. W latach 1934-39 radny m. Lublina. Sejm powierzył mu godność członka Trybunału Stanu. Został też wybrany na senatora województwa lubelskiego. Pracował społecznie do końca życia. [źródło: CRzKAW].
Naumik Aleksander (ur. 1907 r. w Chomiatyczach na Ziemi Wilenskiej, zm. 1973 r. w Lublinie), s. 20a
Lekarz chirurg, organizator i wieloletni kierownik Kliniki Chirurgii Dziecięcej w Lublinie. Dyplom lekarza uzyskał w 1933 r. na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Do II wojny światowej pracował w Klinice Chirurgicznej USB w Wilnie. W 1939 r. uzyskał tytuł naukowy doktora medycyny. We wrześniu 1939 r. został ranny w działaniach wojennych. W 1940 r. z polecenia władz podziemia pracował na oddziałach chirurgicznych szpitali Litwy i Białorusi. W 1945 r. organizował szpitale powiatowe we Włodawie i Chełmie oraz Sanatorium Przeciwgruźlicze w Adampolu. Od 1949 r. zamieszkał w Lublinie. Z jego inicjatywy został rozbudowany oddział chirurgiczny w szpitalu Dzieciątka Jezus w Lublinie. W 1962 r. uzyskał habilitację. Był założycielem i wieloletnim prezesem Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Chirurgii Dziecięcej. [źródło: CRzKAW].
Piątkowski Stanisław (ur. 1914 r. w Hrubieszowie, zm. 1988 r. w Lubinie); CKt, s. 27
Lekarz ortopeda, profesor, twórca lubelskiej ortopedii, organizator i wieloletni kierownik Katedry i Kliniki Ortopedii AM. Ukończył studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Dyplom lekarza uzyskał w 1940 r. Na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1945-51 pracował w Klinice Ortopedycznej Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1954 r. w Lublinie. Założyciel i wieloletni przewodniczący Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. W latach 1964-66 dziekan Wydziału Lekarskiego AM, a w okresie 1969-72 prorektor Akademii Medycznej. Opublikował ponad 100 prac naukowych. [źródło: CRzKAW].
Reutt Józef (ur. 1907 r. w Peterburgu, zm. 1972 r. w Lublinie); CKt, s. 17
Profesor psychologii, wychowawca młodej kadry naukowej, wykładowca KUL. Ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Wileńskiego, następnie studiował na Sorbonie we Francji. Po powrocie do kraju pracował w Zarządzie Miejskim w Wilnie. Uczestniczył w kampanii wrześniowej i dostał się do niewoli niemieckiej. W okresie okupacji pracował w Warszawie oraz prowadził wykłady i ćwiczenia na tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich. W 1966 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Podczas pracy zawodowej pełnił funkcje kierownicze na Wydziale Psychologii UMCS i Katedrze Psychologii Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Był również przewodniczącym Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych i Psychologicznych PAN oraz Komisji Kwalifikacyjnej PAN. Autor kilkunastu rozpraw publikowanych w różnych czasopismach naukowych. W swoich pracach koncentrował się głównie nad zagadnieniem woli i osobowości. [źródło: CRzKAW].
Rotkel Karol (ur. 1858 r. w Lublinie, zm. 1916 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
Lekarz, społecznik. Był synem lubelskiego złotnika, właściciela zakładu jubilerskiego przy Krakowskim Przedmieściu – Karola Rotkela. Ukończył Konserwatorium Muzyczne oraz studia medyczne w Warszawie, uzyskując tytuł doktora nauk medycznych i chirurgicznych. Praktykował przez pewien czas w Kraśniku, po czym powrócił do Lublina. Nawiązał współpracę z dr Mieczysławem Biernackim. Aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Lekarskiego w Lublinie, m.in. przy organizowaniu wystawy higienicznej w 1908 r. Był członkiem Towarzystwa Biblioteki im. H. Łopacińskiego oraz współzałożycielem Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego, będąc jego prezesem od 1906 r. do wybuchu I wojny światowej. [źródło: CRzKAW].
Rupniewski Edmund Zygmunt (ur. 1886 r. w Warszawie, zm. 1957 r. w Lublinie); CKt, s. 2
Lekarz chirurg, działacz społeczny, naczelny lekarz miejski, wieloletni kierownik Pogotowia Ratunkowego w Lublinie. Rozpoczęte w 1906 r. studia na Wydziale Lekarskim UJ w Krakowie ukończył w 1923 r. na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1923-49, kierując Pogotowiem Ratunkowym włożył bardzo wiele wysiłku, aby stacja funkcjonowała nieprzerwanie również w okresie II wojny światowej. Autor kilku prac naukowych. [źródło: CRzKAW].
Stein Wiktor (ur. 1899 r. we Lwowie, zm. 1979 r.); CKt, s. 19a
Profesor nauk medycznych. Był synem lekarza med. W Rohatynie skończył szkołę w 1914 r. Od 1917 r. studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wiedeńskiego, uzyskał doktorat w 1924 r. Po powrocie do kraju i nostryfikacji był promowany po raz drugi na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Staż na chirurgii i ginekologii odbył we Lwowie. W 1935 r. praktykował w paryskiej Klinice Neurologii. Po powrocie do kraju został ordynatorem Polikliniki Lwowskiej, w której pracował do wybuchu II wojny światowej. W latach 1928-36 był sekretarzem Towarzystwa Neurologiczno-Psychiatrycznego we Lwowie. Okres II wojny światowej spędził w Rumunii jako lekarz. Po repatriacji w 1946 r. pracował w Klinice Psychiatrycznej we Wrocławiu, a następnie jako ordynator Oddziału Neurologicznego Wojewódzkiego Szpitala Chorób Nerwowych. We wrześniu 1948 r. przeniósł się do Lublina do Kliniki i Katedry Neurologicznej Wydziału Lekarskiego UMCS. W 1957r. został profesorem zwyczajnym. W latach 1954-56 pełnił funkcję prorektora Akademii Medycznej. W tych latach był członkiem zwyczajnym Lubelskiego Towarzystwa Naukowego oraz honorowym członkiem Francuskiego Towarzystwa Neurologicznego, rzeczoznawcą naukowym CKK, członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Rady Naukowej Instytutu Neuropatologii PAN. Jako członek, a następnie przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Neurologów i Neurochirurgów brał udział w pracach komitetów redakcyjnych pism naukowych. Opublikował szereg artykułów, monografii, promocji, recenzji. [źródło: CRzKAW].
Stein (Sztejn) Józef (ur. ok. 1760 r. w Austrii, zm. 1830 r. w Lublinie); tablica na kaplicy katolickiej (mogiła nieznana)
Lekarz i społecznik, filantrop, ofiarodawca majątku na działalność charytatywną. Po studiach w Wiedniu odbył liczne podróże po Europie i osiadł na stałe w Lublinie. Prowadził życie bardzo skromne, mieszkając samotnie przez 40 lat w kamienicy Rynek 12. W 1794 r. leczył rannych w bitwie pod Maciejowicami. Był cenionym lekarzem, leczącym przede wszystkim ludzi ubogich. Sporządził akt darowizny potwierdzony testamentem, przeznaczając: 60 000 zł na fundusz utrzymania dwóch uczniów z Lublina, którzy będą studiowali medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, 20 000 dla Zgromadzenia Braci Miłosierdzia 15 000 wraz z biblioteką, narzędziami chirurgicznymi dla zakonu Bonifratów, a pozostałą sumę dla Towarzystwa Dobroczynności. Pochowany w nieznanej mogile na cmentarzu rzymskokatolickim. W 1881 r. mieszkańcy Lublina, w dowód pamięci ufundowali J. Steinowi pamiątkową tablicę, która znajduje się na wschodniej ścianie kaplicy cmentarnej. [źródło: CRzKAW].
Stelmasiak Mieczysław (ur. 1909 r. w Płouszowicach, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 17
Profesor nauk medycznych, uczestnik kampanii wrześniowej, autor prac naukowych, współorganizator Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, rektor Akademii Medycznej. Absolwent Uniwersytetu w Poznaniu. Od 1939 r. był pracownikiem szpitala Wincentego à Paulo w Lublinie. Po powołaniu UMCS został kierownikiem Katedry Anatomii Prawidłowej Człowieka. Jeden z organizatorów Akademii Medycznej w Lublinie. Działacz i jeden ze współzałożycieli Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. [źródło: CRzKAW].
Surzycki Tomasz (ur. 1821 r., zm. 1874 r. w Lublinie); CKt, s. 7
Lekarz, jeden z założycieli Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. W latach czterdziestych XIX w. praktykował w szpitalu w Maciejowicach, tam też w 1850 r. został aresztowany za działalność konspiracyjną. Przez 2 lata był więźniem twierdzy w Zamościu. Po zwolnieniu z więzienia podjął pracę w Różance u Zamojskich. W 1863 r. ponownie aresztowany pod zarzutem współpracy z organizatorami Powstania Styczniowego. Po zwolnieniu z więzienia w 1864 r. osiedlił się w Lublinie, aktywnie pracując społecznie. [źródło: CRzKAW].
Śniadkowski Adam (ur. 1839 r. w Lublinie, zm. 1867 r. w Lublinie); CKt, s. 1 Lekarz powstańczy, chirurg i ginekolog. Studia lekarskie odbył w Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu pracował w Lublinie. W latach 1863-64 był ordynatorem oddziału chirurgicznego szpitala powstańczego w Kraśniku i Opolu Lubelskim. W 1865 r. dokształcał się w Paryżu. Po powrocie z zagranicy kierował oddziałem chirurgicznym szpitala św. Wincentego á Paulo w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Tołwiński Władysław (ur. 1853 r. w Lublinie, zm. 1933 r. w Lublinie); CKt, s. 27
Lekarz, działacz społeczny, wieloletni prezes Oddziału Lubelskiego Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego, prezes Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego, autor licznych prac naukowych, dotyczących przeważnie regionu lubelskiego. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1875 r. Od 1879 r. był lekarzem powiatu lubartowskiego, a od 1898 r. powiatu lubelskiego. Interesował się higieną społeczną, higieną szkolną, szczepieniami zapobiegawczymi, szczególnie przeciw ospie. [źródło: CRzKAW].
Tuszkiewicz Alfred Roman (ur. 1906 r. w Rohatynie, zm. 1967 r. w Lublinie); CKt, s. 12b
Profesor zwyczajny, internista, długoletni kierownik II Kliniki Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Lublinie, auto licznych prac naukowych. Studia lekarskie ukończył we Lwowie. W latach 1932-34 specjalizował się w klinikach chorób wewnętrznych Wiednia i Paryża. Od 1946 r. pracował w II Klinice Chorób Wewnętrznych we Wrocławiu. W 1949 r. uzyskał stypendium Fundacji Rockefellera w Nowym Jorku. W 1950 r. objął Klinikę Chorób Wewnętrznych w Lublinie. Był założycielem Ośrodka Naukowo-Badawczego w uzdrowisku w Nałęczowie. Od 1957 r. profesor zwyczajny. Był przewodniczącym Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego, a w latach 1965-67 pełnił funkcję prorektora AM w Lublinie. Ogłosił drukiem 106 prac naukowych. [źródło: CRzKAW].
Wasilkowski Antoni (ur. 1780 r. na ziemi płockiej, zm. 1845 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Lekarz medycyny, wielki filantrop. Pracując jako lekarz i żyjąc nad wyraz oszczędnie, zgromadził pokaźny majątek, który przeznaczył na polepszenie wyposażenia szpitali lubelskich. W testamencie przeznaczył kwotę 100 000 zł na utrzymanie dwóch uczniów w szkołach, 40 000 na utrzymanie niezamożnych chorych w szpitalach św. Jana Bożego i św. Wincentego á Paulo, kwotę 10 000 na budowę domu przedpogrzebowego. Budynek ten był przeznaczony przede wszystkim dla biednych, dla ratowania pozornie zmarłych będących w letargu oraz dla odbywania sekcji zwłok. Oddano go do użytku w 1872 r. [źródło: CRzKAW].
Voit Michał (ur. 1889 r. w Dubnie, zm. 1971 r. w Lublinie); CKt, s. 2
Profesor nauk medycznych, uczestnik kampanii wrześniowej, autor licznych prac naukowych, jeden z organizatorów Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej i Akademii Medycznej. Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Lwowskiego. Podjął pracę w szpitalu powszechnym we Lwowie. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej, a następnie w Wojsku Polskim. Od 1921 r. był ordynatorem oddziału wewnętrznego szpitala św. Wincentego á Paulo w Lublinie. Po kampanii wrześniowej powrócił do Lublina i objął poprzednie stanowisko. W 1944 r. podjął pracę w tworzącej się Klinice Chorób Wewnętrznych UMCS. Od 1954 r. profesor nadzwyczajny i długoletni kierownik III Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych AM. [źródło: CRzKAW].
Zagórski Karol (1851-1898); CKt, s. 17
Lekarz chirurg, ordynator oddziału chirurgicznego oraz lekarz naczelny szpitala Studiował na Wydziale Lekarskim UW. Dyplom lekarza uzyskał w 1873 r. Przez prawie 2 lata dokształcał się w klinikach Wiednia i Paryża. W latach późniejszych pracował w Warszawie. Ogłosił drukiem ponad 20 prac naukowych z dziedziny chirurgii przewodu pokarmowego. Przez ostatnich 8 lat pracował w Lublinie. Poza chirurgią interesował się również malarstwem. Jego córki były pierwszymi tłumaczkami dzieł Józefa Conrada na język polski. [źródło: CRzKAW].
VIII.b. LISTA NAZWISK PRZYGOTOWANA PRZEZ IZBĘ LEKARSKĄ W R. 2019.
Do powyższych biogramów Medyków została w pierwszej połowie 2019 r. przygotowana aktualizacja. Poniżej podaję nazwiska Zmarłych oraz lokalizacje ich grobów, a biogramy oraz zdjęcia nagrobków zamieszczone zostaną po przebudowie działu (rozczłonkowaniu na poszczególne profesje). Za przygotowanie biogramów bardzo dziękuję Izbie Lekarskiej w Lublinie. Administratorka Dormitorium.
prof. Janusz Hanzlik (ur. 1933 r., zm. 2018 r.); CKt, 19a (XV-12)
lek. Andrzej Nowiński (ur. 15.V.1938 r., zm. 23.XII.2014 r.); CP, H-4-20
lek. Bolesław Caban (ur. 1927 r., zm. 2019 r.); CKt, 9 (XI-10)
prof. Leszek Szczepański (ur. 1933 r., zm. 2019 r.); CKt, 33 (XXVI-24)
prof. Anna Dmoszyńska (ur. 1942 r., zm. 2019 r.); CKt, 12b XIII-4)
prof. Andrzej Papierkowski (ur. 1938 r., zm. 2018 r.); CKt, 19a (VIII-46a)
prof. Jan Kowalewski (ur. 1921 r., zm. 12.V.2007 r.); CKt, 12a (II-8)
prof. Hanna Chrząstek-Spruch (ur. 1933 r., zm. 2012 r.); CKt, 28 (XIII-4)
prof. Anna Jabłońska (ur. 1925 r., zm. 26.XI.2007 r.); CKt, 23b (XVI-5)
prof. Maria Modzelewska (ur. 1921 r., zm. 3.V.2014 r.); CKt, 13 (VII-3)
prof. Biruta Fąfrowicz (ur. 1926 r., zm. 2018 r.); CKt, 31 (I-1,1a)
prof. Teresa Widomska-Czekajska (ur. 1936 r., zm. 2017 r.); Ckt, 23a (XVIIIa-1)
dr n. med. Jan Bojarski (ur. 1938 r., zm. 21.XI.2010 r.); CKt, 4b (VI-8)
prof. Bronisław Niewiedzioł (ur. 1927 r., zm. 21.VII.2007 r.); CKt, 24 (III-5)
prof. Teresa Gerkowicz (ur. 1926 r., zm. 29.IV.2004 r.); CKt, 15c (XXVIII-5)
prof. Kazimierz Gerkowicz (ur. 1920 r., zm. 25.IX.2008 r.); CKt, 15c (XXVIII-5)
prof. Witold Szewczykowski (ur. 1909 r., zm. 19.IX.1996 r.); Ckt, 6a (XI-9)
prof. Antoni Szczerbo (ur. 1904 r., zm. 15.XII.1991 r.); CKt, 5a (XII-2)
lek. Adam Lerkam (ur. 1877 r., zm. 25.V.1969 r.); CKt, 3b (I-5)
dr n. med. Zbigniew Ślaski (ur. 1920 r., zm. 17.XII.2005 r.); CKt, 22a (III-10)
lek. Krzysztof Ślaski (zm. 28.III.1977 r.); CKt, 7 (XIII-9a)
lek. Joachim Juhnke (ur. 13.II.1917 r., zm. 15.IX.1990 r.); CKm, P4KK-1-22
prof. Mieczysława Trojanowska (zm. 9.II.2003 r.); CKt, 5b (XII-19)
VIII.c. BIOGRAMY PRZYGOTOWANE INDYWIDUALNIE.
Euzebiusz Jasiński (ur. 14.VIII.1922 r. we Wrotkowie, zm. 18.VI.2020 r. w Lublinie); CKt, 33 (XIX-21).
NAUKA
Urodził się w podlubelskiej wsi Wrotków w rodzinie ogrodnika. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej we Wrotkowie, a następnie do Prywatnej Męskiej Szkoły Średniej Ogólnokształcącej im. Stefana Batorego w Lublinie przy ul.Spokojnej. Naukę mógł kontynuować dzięki uzyskanemu stypendium.
Gimnazjum ukończył w 1939 r. Naukę w czasie wojny kontynuował w powołanej 10.IX.1940 r. Prywatnej Szkole Handlowej im. A. i J. Vetterów Zgromadzenia Kupców m. Lublina. W czasie wojny pracował jako instruktor Izby Rolniczej w Lublinie.
WOJNA
Już we wrześniu 1939 r. postanowił stanąć do walki o Polskę. Wyruszył na rowerze w podróż na wschód w celu zaciągnięcia się do polskiego wojska. Po ataku ZSRR na Polskę powrócił do Lublina na rozkaz oficera z jednostki wojskowej, w której się znalazł.
W latach wojny żołnierz konspiracyjny NSZ-AK, Okręg Lubelski. Walczył z Niemcami na terenie Lublina i Lubelszczyzny. Uczestniczył również w działaniach zbrojnych na terenie Wołynia w obronie ludności polskiej przed terrorem UPA.
Nigdy nie oddał broni. Pistolety i granaty pozostały ukryte na zawsze w miejscu dzisiejszego Centrum Handlowego Plaza przy ul. Lipowej w Lublinie.
Po wybuchu Powstania Warszawskiego natychmiast pojechał do Warszawy, żeby wziąć udział w walce. Został wzięty do niewoli w Warszawie przez Niemców 10.VIII.1944 r. Osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, następnie w lutym 1945 przeniesiony do najstraszniejszego wówczas obozu w Mauthausen w Austrii.
Przeżył aż do wyzwolenia przez armię amerykańską w ostatnich dniach wojny 05.V.1945 r. Mimo możliwości emigracji, świadomy zagrożenia ze strony władz komunistycznych, wrócił do Ojczyzny. Zaraz po powrocie nastąpił ciąg dalszy Jego wojennej tragedii. Wycieńczony długim pobytem w obozie, został w Lublinie aresztowany przez UB. Wysiłkiem finansowym całej rodziny został wykupiony z rąk oprawców z NKWD.
Swoją przeszłość wojenną musiał w czasach PRL utrzymywać w całkowitej tajemnicy, żeby nie narażać rodziny na represje.
LATA POWOJENNE
W celu uzupełnienia wykształcenia zapisał się do Liceum Przyrodniczego w Lublinie, które ukończył w 1946 r. W tym samym roku, po zdanym pozytywnie egzaminie, został przyjęty na Wydział Lekarski UMCS w Lublinie. Dyplom Lekarski uzyskał 29.VI.1952 r.
W latach 1952-1953 pracował jako asystent w Klinice Psychiatrycznej AM w Lublinie. Następnie otrzymał nakaz pracy w szpitalu w Jaszczowie. W tym okresie zajmował się pacjentami z gruźlicą i sam w czasie pracy zaraził się tą chorobą. Leczył się w sanatorium w Zakopanym. W latach 1955-1959 pełnił funkcję dyrektora szpitala w Jaszczowie. W tym czasie zaadaptował na potrzeby Oddziału Chorób Wewnętrznych wybudowany przez Marię i Jana Steckich dwór w Łańcuchowie pod Jaszczowem. Wg opinii Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lublinie Wydziału Zdrowia "przy wykonywaniu swoich obowiązków wykazał dużą znajomość przepisów z dziedziny organizacji ochrony zdrowia. Był dobrym organizatorem, cieszył się uznaniem pacjentów i miejscowego społeczeństwa. Odznaczał się właściwym podejściem w stosunku do podległego personelu."
Ze stanowiska dyrektora szpitala w r. 1955 został przeniesiony na stanowisko Kierownika Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lublinie. W tym czasie organizował pracę placówek zdrowia, m.in budowę Przychodni przy ul. Weteranów.
W latach sześćdziesiątych pracował w Ośrodkach Zdrowia w Dołhobyczowie k. Hrubieszowa oraz w Staninie k. Łukowa. W 1966 r. rozpoczął pracę w szpitalu w Bełżycach jako dyrektor i ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych. Funkcję dyrektora pełnił do 1974 r., następnie od 1.IV.1974 r. do czasu przejścia na emeryturę przez 13 lat był ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych.
W czasie emerytury kontynuował pracę jako lekarz w przychodni i ośrodkach zdrowia na terenie ZOZ w Bełżycach. Pracę zawodową zakończył w wieku 78 lat. Ostatnie lata swoje aktywności zawodowej przeznaczył na pracę z chorymi w Hospicjum Dobrego Samarytanina w Lublinie.
Uzyskane specjalizacje:
- 1962 r.: I stopień z zakresu chorób wewnętrznych,
- 1964 r.: II stopień z zakresu medycyny ogólnej,
- 1975 r.: II stopień z zakresu chorób wewnętrznych,
- 1978 r.: I stopień z zakresu medycyny społecznej.
Odznaczenia:
- 1956 r.: Srebrny Krzyż Zasługi, Odznaka honorowa "Za wzorową pracę w Służbie Zdrowia ",
- 1982 r.: Medal Zwycięstwa i wolności,
- 1992 r.: Krzyż Oświęcimski.
Euzebiusz Jasiński był lekarzem całkowicie oddanym swoim pacjentom. Wartości, które wyznawał w życiu - uczciwość, szacunek do drugiego człowieka, patriotyzm - czyniły go szlachetnym i dobrym człowiekiem.
Biogram przygotowała Pani Magdalena Bruszkiewicz.
IX. MUZYKA
W roku 2024 rozpoczęły się przygotowania do wydania albumu, upamiętniającego zmarłych muzyków.
W związku z tym lista muzyków znajduje się w dziale "Aktualności" - kliknij TUTAJ.
X. NAUCZYCIELE
Arciszowa Wacława (ur. 1870 r. w Paulinowie k. Nałęczowa, zm. 1953 r.); CKt, s. 25a
Nauczycielka, założycielka czteroklasowej żeńskiej szkoły ogółnokształcącej z językiem polskim w Lublinie (1912 r.), w której uczyli znakomici nauczyciele, m. in. pedagodzy tej miary co: Feliks Araszkiewicz i Julian Krzyżanowski. Urodzona w rodzinie byłego zesłańca politycznego. Jej rodzona siostra, Faustyna Morzycka była najbliższą współpracowniczką Stefana Żeromskiego w Uniwersytecie Ludowym, w organizacji oświatowej „Światło” oraz w PPS. Wacławę Arciszową także łączyły serdeczne stosunki z rodziną Żeromskich, a jej dwaj synowie Wacław i Tadeusz, późniejsi legioniści, byli towarzyszami zabaw dziecięcych Adama Żeromskiego. Od 1906 r. należała do Związku Kobiet Polskich, zalegalizowanego w Lublinie w 1908 r. Po wejściu wojsk legionowych do Lublina w 1916 r. wszystkie uczennice liceum Arciszowej, za aprobatą przełożonej, nałożyły białe czapki z amarantowym otokiem i przypięły amarantowe kokardy do białych bluzek jako symbol patriotyzmu. Ten strój na wiele lat, bo aż do 1946 r. stał się szkolnym mundurkiem. [źródło: CRzKAW].
Chmielewski Gracjan (ur. 1840 r. w Kraśniku, zm. 1930 r. w Wymysłowie); CKt, s. 29a
Nauczyciel, uczestnik Powstania Styczniowego, założyciel Gimnazjum im. S. Staszica. Podczas Powstania Styczniowego walczył m. in. w oddziałach Leona Frankowskiego i Mariana Langiewicza. Brał udział w bitwach pod Kaniwolą, Chruśliną, Żyrzynem. Po powstaniu przebywał pod nadzorem policji. Ukończył Szkołę Główną w Warszawie, gdzie następnie podjął pracę pedagogiczną. W 1905 r. osiedlił się w Lublinie. Założył Gimnazjum im. S. Staszica i był jego wieloletnim dyrektorem. Był także pierwszym prezesem oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Lublinie. W 1918 r. osiadł w Sadurkach. [źródło: CRzKAW].
Chmielewski Kazimierz (1880-1965); CKt, s. 8 długoletni nauczyciel szkół polskich w Warszawie i Lublinie, w 1905 r. czynnie włączył się do walki o polską szkołę, więzień Zamku Lubelskiego, uczestnik tajnego nauczania. [źródło: CRzKAW].
Czugała Ludwik (ur. 1904 r. w Sitańcu, zm. tragicznie w 1951 r. w okolicach Włodawy); CKt s. 5b
Nauczyciel, działacz społeczny i polityczny, jeden z organizatorów ruchu oporu na lubelszczyźnie. Po ukończeniu Seminarium Pedagogicznego w Szczebrzeszynie pracował jako nauczyciel wiejski, m.in. w Czemiernikach i Michowie. Ukończył jednocześnie kurs nauczycielski na Wydziale Pedagogicznym Wolnej Wszechnicy w Warszawie. W okresie okupacji przebywał w Ostrowie Lubelskim, pracując w gospodarstwie rolnym i kontynuując nielegalną pracę oświatową. W lutym 1944 r. został wybrany przewodniczącym konspiracyjnej Wojewódzkiej Rady Narodowej. W okresie powojennym aktywnie uczestniczył w pracach Wojewódzkiego Komitetu Odbudowy Warszawy, Towarzystwa Przyjaciół UMCS. [źródło: CRzKAW].
Czyżowa Maria (ur. 1891 r. w Mrowkach, zm. 1975 w Lublinie); CKt, s. 14
Pseud. „Agnieszka”, nauczycielka, członek Legionów Polskich, żołnierz Armii Krajowej. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Rzeszowie oraz Państwowy Wyższy Kurs Nauczycielski w Lublinie. W czasie I wojny światowej zgłosiła się jako ochotniczka do żeńskiego oddziału legionów w Krakowie i pracowała w szpitalach wojskowych. W okresie okupacji była łączniczką i kurierką w Związku Walki Zbrojnej, a od 1942 r. organizowała kobiecą służbę wojskową AK. Odszyfrowała i przekazała władzom AK wiadomości przesłane przez córkę z obozu koncentracyjnego w Ravensbrϋck o dokonywanych na więźniach eksperymentach medycznych. Były to jedne z pierwszych wiadomości, jakie otrzymał świat o tych zbrodniach hitlerowskich. [źródło: CRzKAW].
Dremont Adam (1877-1957); CKt, s. 34
P. Sztuki plastyczne
Głowacki Leon Albert (ur. 1834 r. w Hrubieszowie, zm. 1907 r. w Lublinie); CKt, s. 19b
Nauczyciel, działacz narodowościowy, uczestnik Powstania Styczniowego, brat Bolesława Prusa. Ukończył Wydział Historyczno-Filozoficzny Uniwersytetu Kijowskiego i rozpoczął pracę pedagogiczną w szkole powszechnej w Siedlcach, a następnie w Gimnazjum Męskim Klasycznym w Kielcach. Od 1857 r. prowadził działalność w związkach niepodległościowych. Był współzałożycielem Studenckiego Związku Trojnickiego. Należał do twórców Komitetu Miejskiego. [źródło: CRzKAW].
Gostkowski Aleksander (1839-1885); CKt, s. 14
Nauczyciel, profesor gimnazjum lubelskiego. Brał udział w organizowaniu w latach 80. XIX w. pierwszego kółka samokształceniowego, zawiązanego przez patriotyczną część młodzieży gimnazjum lubelskiego, mającego na celu walkę z rusyfikacją. Wykładał na tajnych kursach literaturę polską i historię, współpracując w tym zakresie z H. Łopacińskim. Był szczególnie lubiany i ceniony przez młodzież, czego dowodem jest ufundowany przez uczniów pomnik nagrobny. [źródło: CRzKAW].
Grzymałowa Izabela z Bieczyńskich (ur. 1831 r. w Lublinie, zm. 1901 r. w Lublinie); CKt, s. 18c
Nauczycielka. Córka inżyniera wojewódzkiego Feliksa Bieczyńskiego i Emilii z Koźmianów. Przyjaciółka Narcyzy Żmichowskiej. Prowadziła tajne komplety nauczania historii polskiej dla uczniów średnich szkół lubelskich, na które uczęszczał także H. Wierciński. W 1863 r. była łączniczką między miastem a oddziałami powstańczymi, przewożąc broń, amunicję i pocztę. Przekraczała często granice Galicji. Podczas przewożenia broni furmanką została aresztowana pod Krzeszowem przez policję carską i internowana do Biłgoraja, skąd udało się jej uciec do Galicji, a następnie do Francji. Tam wyszła za mąż za uchodźcę politycznego Grzymałę. Powróciła z mężem do Przemyśla, a po jego śmierci do Lublina. [źródło: CRzKAW].
Koporska Helena (1867-1948); CKt, s. 21a jedna z najczynniejszych członkiń Lubelskiego Oddziału Związku Unarodowienia Szkół, członek PCK. Cały dorobek Biura Nauczycielskiego oddała na cele oświatowe. Sporządziła zielnik rzadszych roślin okolic Lublina i napisała o nich krótką rozprawę. [źródło: CRzKAW].
Kuncewiczowa Cecylia (1869-1951); CKt, s. 28 nauczycielka języka polskiego w Żeńskiej Szkole Handlowej w Lublinie, dyrektorka Seminarium Nauczycielskiego w Zamościu, organizatorka szkół polskich we Francji i Brazylii. [źródło: CRzKAW].
Kunicki Władysław (1874-1941); CKt, s. 33
P Społecznicy
Kurzątkowski Juliusz (1888-1952); CKt, s. 8
P. Sztuki plastyczne
Kwapiszewska Zofia (ur. 1885 r w Lublinie, zm. 1960 r. w Lublinie); CKt, s. 14
P. Sztuki plastyczne
Łopaciński Hieronim (ur. 1860 r. w Ośnie Górnym, zm. 1906 r. w Lublinie); CKt, s. 3a
P. Literatura
Łosakiewicz Janina (1884-1963); CKt, s. 22b
P. Muzycy
Majewska Pelagia Teresa (1933-1988); CKt, s. 30a
P. Piloci
Miłosiowa Janina (ur. 1896 r. w Łęcznej, zm. 1983 r.); CKt, s. 18a
P. Sztuki plastyczne
Kunicki Władysław (ur. 1874 r. w Radomyślu na Wołyniu, zm. 1941 r. w Lublinie); CKt, s. 33
P. Społecznicy
Papiewska z Sikorskich Maria (ur. 1859 r. w Klimkiewiczowie, woj. sandomierskie, zm. 1942 r. w Lublinie); CKt, s. 30a
Nauczycielka. Uczyła się w Lublinie na pensji Świerczyńskiej i pozostała tam jako nauczycielka przyrody. Następnie skończyła kursy pedagogiczne Marii Weryko Radziwiłłowicz. Specjalizowała się w Krakowie, Paryżu i Brukseli. W 1885 r. została kierowniczką freblówki im. M. John w Lublinie. Prowadziła tajne komplety dla młodzieży. W 1889 r. założyła przedszkole w Lublinie i została wykładowcą Seminarium Wychowawczyń Przedszkoli. W 1918 r. otworzyła sześcioklasową szkołę powszechną, zamkniętą przez okupanta hitlerowskiego. W czasie okupacji prowadziła komplety tajnego nauczania. Opiekowała się koloniami letnimi. Pracowała w tajnych organizacjach młodzieżowych, w Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet. Posyłała paczki żywnościowe więźniom politycznym w obozach hitlerowskich. Odznaczona m. in. odznaką „Za Walkę o Szkołę Polską”. [źródło: CRzKAW].
Pliszczyńska-Niemirska Janina (ur. 1904 r. w Łodzi, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 12c
P. Literatura
Ruppel Oskar (1909-1986); CKt, s. 30b
P. Muzycy
Sobolewska Michalina (ur. 1877 r. w Lublinie, zm. 1951 r. w Lublinie); CKt, s. 28
Założycielka gimnazjum ogólnokształcącego oraz szkoły o profilu handlowym, wychowawczyni wielu pokoleń młodzieży, społecznik. Po ukończeniu Szkoły Wawelberga i Rotwanda w Lublinie zakupiła kamienicę przy ul. Foksal (obecnie 1 Maja), w której otworzyła w 1928 r. gimnazjum ogólnokształcące oraz szkołę o profilu handlowym. W szkołach tych kształciła przede wszystkim młodzież pochodzenia robotniczo-chłopskiego. Popierała przedsięwzięcia związane z rozwojem Lublina, udzielając znacznego wsparcia finansowego. [źródło: CRzKAW].
Ślaska Eugenia z d. Górczak (1899-1973); CKt, s. 22b
P. Żołnierze
Świeży Janusz (ur. 1884 r. we Lwowie, zm. 1962 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
P. Sztuki plastyczne
Unkiewicz-Gołębiowska Janina (ur. 1918 r. w Lublinie, zm. 1987 r. w Lublinie); CKt, s. 31
Nauczycielka, łączniczka Związku Walki Zbrojnej i AK, pseud. „Janka”, więzień polityczny Zamku Lubelskiego i obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, autorka zbioru poezji i innych publikacji z okresu II wojny światowej, aktywna działaczka klubu Byłych Więźniów Zamku Lubelskiego, Związku Nauczycielstwa polskiego i ZBoWiD. Studia polonistyczne przerwane w czasie okupacji ukończyła po wyzwoleniu na KUL. Była nauczycielką języka polskiego w II Liceum im. J. Zamojskiego i w innych szkołach lubelskich. Pozostawiła wspomnienia z lat okupacji, w których opisywała m. in. tortury w katowni hitlerowskiej „Pod Zegarem”. Jest również autorką dwóch rozdziałów w pracy zbiorowej „Monografia hitlerowskiego więzienia na Zamku w latach 1939-1944”, obrazujących warunki bytowe więźniów i ich stan psychiczny. [źródło: CRzKAW].
Westfal Karol (ur. 1873 r. w Zgierzu, zm. 1968 r w Lublinie); CKt, s. 5a
P. Sztuki plastyczne
Zambelli Ludwik (1887-1980); CKt, s. 29a założyciel i dyrektor I Szkoły Samochodowej w Lublinie. Długoletni, zasłużony wychowawca wielu pokoleń kierowców i mechaników samochodowych. Uczestnik ruchu oporu w II wojnie światowej. [źródło: CRzKAW].
Zamorowski Henryk (1898-1980); CKt, s. 27
P. Nauki matematyczne
Ziółkowski Wiktor (ur. 1893 r., zm. 1975 r w Lublinie); CKt, s. 3e
P. Sztuki plastyczne
Oprócz nauczycieli wymienionych w powyższej liście wielu wybitnych pedagogów jest umieszczonych w działach, związanych z ich specjalizacją naukową.
XI. NAUKI ŚCISŁE
XI. 1. NAUKI MATEMATYCZNE
Bieczyński (Łodzia) Feliks (ur. 1799 r., zm. 1885 r. w Lublinie); CKt, s. 18c
Inżynier wojewódzki, autor projektu ogrodu miejskiego i nowych rozwiązań komunikacyjnych miasta. Położył duże zasługi w zakresie porządkowania miasta, regulacji ulic, budowy kolei żelaznej. Od 1820 r. był inżynierem wojewódzkim. W 1836 r. zaprojektował założenie i zagospodarowanie ogrodu miejskiego (Saskiego), realizowane od 1837 r., a w 1860 r. przedstawił projekt parku na Bronowicach (wówczas nie zrealizowany). Sprowadził wiele rzadkich odmian roślin, z przeznaczeniem do nowo powstającego ogrodu. Założył plantację morwową oraz zaprojektował urządzenia przędzalni. Był autorem broszury „Spis szczegółowy drzew ozdobnych, krzewów, półkrzewów, kwiatów trwałych i letnich” (znajdujących się w ogrodzie miejskim). [źródło: CRzKAW].
Borkowski Stanisław (1916-1987); CKt, s. 22a
Inżynier, w okresie okupacji oficer AK, pseud. „Nowina”. W latach 1959-1981 pełnił społecznie funkcję prezesa zarządu Lubelskiego Oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich, był współtwórcą zespołu rzeczoznawców, działał w komisji egzaminacyjnej, wykładał na kursach kwalifikacyjnych. Główny specjalista w Biurze Projektów Budownictwa Miejskiego „Miastoprojekt”, pracownik Lubelskiego Oddziału Elektryfikacji „Lubzel” i Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetycznego. [źródło: CRzKAW].
Kelles Krauze Bohdan (1885-1945); CKt, s. 9
P. Sztuki plastyczne
Kędzierski Ignacy (ur. 1891 r., zm. 1980 r. w Lublinie); CKt, s. 28
Architekt, projektant budowy nowych arterii komunikacyjnych miasta i dzielnic przemysłowych. Był jednym z inicjatorów powołania w 1926 r. w Lublinie Koła Architektów i jego pierwszym przewodniczącym. Według jego projektów zrealizowano arterie komunikacyjne miasta: Aleje Racławickie i Aleje Zygmuntowskie. Pod jego kierunkiem dokonano po I wojnie światowej odrestaurowania gmachu teatru przy ul. Narutowicza. Według jego projektów wybudowano budynek Izby Skarbowej (obecnie Wojewódzki) i gmach Bobolanum (obecnie Okręgowy Szpital Wojskowy). Od 1944 r. pełnił funkcję architekta miejskiego. [źródło: CRzKAW].
Kozłowski Tadeusz Eugeniusz (ur. 1904r. w Lublinie, zginął 1941 r. w Oświęcimiu); CKt, s. 23a
Inżynier, żołnierz, porucznik Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej, jeden z organizatorów ruchu oporu. Autor projektu zasklepienia Czechówki na odcinku staromiejskim. Do harcerstwa wstąpił w 1917 r. W następnych latach pełnił funkcję m.in. komendanta chorągwi. Od 1938 r. był komendantem Pogotowia Wojennego Harcerzy. Niezwykle starannie przeprowadził organizację pogotowia, powołując jednostki specjalne, oddziały gońców pieszych, rowerowych, przewodników, kierowników motorowych, telegrafistów, krótkofalowców, oddziały pierwszej pomocy. W kampanii wrześniowej uczestniczył jako oficer rezerwy. W październiku 1939 r. przeprowadził odprawę instruktorów, wskazując na główne założenia pracy harcerskiej podczas okupacji. 23 IX 1940 r. został aresztowany przez gestapo za konspiracyjną działalność harcerską. Zginął w obozie w koncentracyjnym w Oświęcimiu. Urnę z prochami sprowadzono do Lublina. [źródło: CRzKAW].
Laśkiewicz Teofil (ur. 1869 r. w Skierniewicach, zm. 1925 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
P. Przemysłowcy.
Rodakiewicz Łukasz (ur. 1790 r. w Lublinie, zm. 1832 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Budowniczy wielu obiektów użyteczności publicznej. Od 1824 r. był inżynierem wojewódzkim. Budował w Lublinie odwachy rogatkowe, jatki, szlachtuzy, mosty i sklepy. Wystawił klasycystyczny budynek teatru zimowego przy ul. Jezuickiej (Trybunalskiej) – jeden z pierwszych obiektów tego typu w Polsce. Założył przedsiębiorstwo remontowo-budowlane, restaurując i ratując od zniszczenia wiele zabytków Lublina, m.in. kościół pojezuicki, dzwonnicę, pawilon i obmurowania. [źródło: CRzKAW].
Suligowski Anastazy Lubomił (ur. 1846 r. w Siedlcach, zm. 1906 r. w Lublinie); CKt, s. 1
Inżynier budownictwa, uczestnik Powstania Styczniowego, społecznik. W Powstaniu Styczniowym walczył pod dowództwem gen. M. Langiewicza. Brał udział w bitwach pod Szydłowcem, Małogoszczą, Wąchockiem, Pieskową Skałą, gdzie został ciężko ranny. Wiosną 1864 r. wyjechał do Belgii i studiował na Politechnice Gandawskiej. Po jej ukończeniu w 1868 r. powrócił do kraju, na podstawie amnestii obejmującej uczestników powstania. Podjął pracę jako inżynier budownictwa lądowego i wodnego w Królestwie Polskim i Rosji. Uczestniczył w obwałowywaniu Wisły na Pradze, budowie kolei odesko-bałtyckiej i brzesko-kijowskiej oraz regulacji rzeki Moskwy. W 1880 r. budował gazownię w Lublinie i został jej dyrektorem. Brał czynny udział w życiu społecznym i kulturalnym Lublina. Przyczynił się do budowy teatru, założenia Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, powołania Resursy Obywatelskiej. Był członkiem komitetu ds. stypendium Steina i kuratorem szpitala św. Józefa. [źródło: CRzKAW].
Urbanowicz Józef (ur. 1913 r. na Łotwie, zm. 1980 r.); CKt, s. 35b
Inżynier architekt, projektant wnętrz. Ukończył Politechnikę w Gdańsku. W 1966 r. przeniósł się z Olsztyna do Lublina, gdzie podjął pracę w Pracowni Konserwacji Zabytków. Wykonał projekt zagospodarowania po rewaloryzacji skarpy nad Podwalem na Starym Mieście. Według jego projektu wybudowano nowy budynek Sądu Wojewódzkiego w Lublinie, Osiedle Piastowskie, zespół domków przy ul. Piastowskiej i Nowogrodzkiej, pomnik przy ul. Czwartaków poświęcony absolwentom II Oficerskiej Szkoły Piechoty poległym w latach 1944-48. [źródło: CRzKAW].
Zamorowski Henryk (1898-1980); CKt, s. 27
Inżynier budownictwa, autor opracowań głównych konstrukcji wielu budynków Starego Miasta w Lublinie, budynku biblioteki KUL przy ul. Chopina, budynku Urzędu Wojewódzkiego przy ul. 22 Lipca 4, budynku NOT przy ul. Skłodowskiej, budynku KW PZPR. Zasłużony wychowawca i nauczyciel Państwowej Szkoły Budownictwa w Lublinie. W czasie okupacji pełnił funkcję naczelnika Wydziału Budownictwa Zarządu Miejskiego w Lublinie. Dostał wówczas polecenie od starosty Kreye, aby usunąć z Rynku Starego Miasta pomnik Jana Kochanowskiego. W porozumieniu z kamieniarzem Stanisławem Lisem zorganizował ukrycie pomnika w wykopie ulicznym. [źródło: CRzKAW].
XI. 2. NAUKI PRZYRODNICZE
Baranowski Jan (ur. 1800 r. w Sławkowie k. Olkusza, zm. 1879 r. w Lublinie); CKt, s. 3g
Astronom, profesor Szkoły Głównej, autor licznych prac z zakresu astronomii. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Na podstawie jego pomiarów astronomicznych wyznaczono długość geograficzną Warszawy w stosunku do południka zerowego w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1848-69 był dyrektorem obserwatorium astronomicznego w Warszawie. W 1854 r. opublikował pierwszy polski przekład dzieła Kopernika „De revolutionibus orbium coelestium”. W latach 1862-69 był profesorem Szkoły Głównej. Po przejściu na emeryturę osiadł w Lublinie. Ogłosił (wraz z L. Zejsznerem) przekład I tomu dzieła A. Humboldta „Kosmos” oraz wydał Tablice do układania kalendarzy, wzory trygonometrii prostokreślnej i kulistej. [źródło: CRzKAW].
Raabe Henryk (ur. 1882 r. w Warszawie, zm. 1951 r.); CKt, s. 23a
Profesor nauk biologicznych, zoolog, działacz społeczny i polityczny, organizator i pierwszy rektor UMCS, autor licznych prac naukowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów pracował jako asystent w Zakładzie Zoologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie 1919-39 był nauczycielem warszawskich szkół średnich i pracownikiem naukowym, m.in. Instytutu Oceanografii w Monako. Od 1926 r. członek PPS. W 1939 r. osiedlił się we Lwowie, obejmując stanowisko profesora na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W latach 1941-44 ukrywał się przed Niemcami. 1 VIII 1944 r. przyjechał do Lublina, rozpoczynając prace organizacyjne przy powołaniu Uniwersytetu. Był posłem na sejm w latach 1947-50 oraz ambasadorem w Moskwie (1945-46). Zasługą profesora było powołania wydawnictwa UMCS „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”. Donosy i intrygi, a także rozczarowania ideowe w okresie wypaczeń, spowodowały pogorszenie stosunków profesora z partią i władzami. W sierpniu 1948 r. został zwolniony ze stanowiska rektora, odsunięto go od pracy z młodzieżą, odebrano legitymację PPS, a w 1949 r. przeniesiono na wcześniejszą emeryturę. Za ogromny dorobek naukowy w 1947 r. otrzymał honorowe członkostwo Academii Culturale Adritica z siedzibą w Mediolanie, a w 1949 r. członkostwo The New York Academy of Science. [źródło: CmRzKAW].
Malicki Adam (ur. 1907 r. w Przemyślu, zm. 1981 r. w Lublinie); CKt, s. 11
Profesor nauk geograficznych, jeden ze współorganizatorów UMCS, wychowawca lubelskich geografów, autor licznych prac naukowych. Absolwent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Uczeń prof. Eugeniusza Romera. Podjął pracą naukową w UJK. W czasie okupacji pracował w zespole gleboznawców Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach. Po wojnie osiedlił się w Lublinie, organizując Katedrę Geografii Ogólnej, której był wieloletnim kierownikiem. W latach 1951-54 był prorektorem uczelni ds. nauki. Prowadził badania naukowe, głównie w zakresie geomorfologii. Był współzałożycielem i wieloletnim redaktorem Sekcji B „Annales UMCS”, a w latach 1953-55 redaktorem naczelnym. Autor i współautor ok. 250 prac naukowych. [źródło: CRzKAW].
Opieńska-Blauth Janina (ur. 1896 r. w Żółkwi p. Lwowem, zm. 1987 r.); CKt, s. 25a
Profesor UMCS, doktor chemii. Kształciła się we Lwowie. W czasie I wojny światowej, ewakuowana wraz z rodziną, przebywała w Czechach, gdzie udzielała korepetycji, pracując społecznie w organizacji harcerskiej. Po powrocie w 1915 r. zapisała się na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy UJ w Krakowie. Aktywnie uczestniczyła w ruchu niepodległościowym, kierując IV Krakowską Drużyną Harcerską. W 1918 r. będąc na IV roku studiów, podjęła pracę, początkowo w Zakładzie Chemii Lekarskiej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a następnie w Katedrze Chemii Fizjologicznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1923 r. uzyskała stopień doktorski. W latach 1924-25 pracowała w Państwowym Seminarium Żeńskim w Toruniu jako nauczycielka fizyki, chemii i wychowania fizycznego. W 1935 r. powróciła do Warszawy, prowadząc badania nad zastosowaniem niektórych metod chemicznych w medycynie sądowej w Państwowym Zakładzie Higieny. Wkrótce przeszła do Zakładu Biochemii PZH. Jednocześnie działała w oświacie pozaszkolnej w Warszawie. Ogłosiła 8 prac naukowych. Współpracowała z redakcją pisma „Przyroda i Technika”. Po wybuchu II wojny światowej przeniosła się do Lwowa i podjęła pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po zajęciu miasta przez wojska niemieckie wyjechała do Warszawy i pracowała w prywatnej firmie analiz. Uczestniczyła w powstaniu i dostała się do obozu w Pruszkowie. W 1944 r., namówiona przez prof. Ludwika Hirszfelda, przyjechała do Lublina i od 1945 r. brała czynny udział w organizacji Zakładu Chemii Fizjologicznej na Wydziale Lekarskim UMCS. W 1956 r. uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. Pod jej kierunkiem opublikowano szereg, w tym czasie pionierskich, prac dotyczących analizy niektórych kwasów organicznych, aminokwasów i węglowodanów. Współpracowała z Kliniką Pediatryczną, brała czynny udział w organizowaniu Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, którego była honorowym członkiem. W latach 1946-49 była prodziekanem Wydziału Lekarskiego, a w latach 1956-59 i 1962-65 prorektorem AM w Lublinie. Reprezentowała uczelnię w Komisji Biochemicznej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej, Komitecie Biochemicznym Polskiej Akademii Nauk, Radzie Naukowej Instytutu Biochemii i Biofizyki, w Instytucie Żywności i Żywienia. W uznaniu całokształtu jej pracy akademia Medyczna w Lublinie przyznała jej w 1983 r. tytuł doktora honoris causa. Była autorką bardzo ciekawych wspomnień, opublikowanych przez Wydawnictwo Lubelskie w 1989 r. [źródło: CRzKAW].
Szynal Tadeusz (ur. 1906 r. w Żydaczowie, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 17
Botanik, autor prac naukowych, współautor „Atlasu flory polskiej”. Absolwent Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1952 r. związany z Wydziałem Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Lublinie jako prodziekan i dziekan oraz wieloletni (lata 1952-76) kierownik Katedry i Zakładu Botaniki Farmaceutycznej. Położył duże zasługi dla rozwoju dla rozwoju tego Wydziału, m.in. przy budowie Collegium Pharmaceuticum. [źródło: CmRzKAW].
Uhorczak Franciszek (ur. 1902r. W Wygnance na Podolu, zm. 1981 r. w Lublinie); CKt, s. 18a
Profesor nauk geograficznych – kartograf, twórca ośrodka kartograficznego w Lublinie, autor licznych prac naukowych i opracowań kartograficznych. Absolwent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, uczeń profesora Eugeniusza Romera. We Lwowie rozpoczął pracę zawodową. W okresie okupacji pracował jako rysownik w Biurze Planowania Przestrzennego we Lwowie. Od 1946 r. prowadził wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracując jednocześnie w różnych instytucjach Krakowa. W 1949 r. osiedlił się na stałe w Lublinie, podejmując pracę na UMCS; zorganizował Katedrę Geografii Ekonomicznej, a w 1964 r. Katedrę Kartografii, którą kierował. Był organizatorem, a w latach 1953-54 pierwszym dziekanem Wydziału BiNoZ, natomiast w okresie1956-57 prorektorem UMCS. Specjalizował się w zakresie kartografii tematycznej. Założyciel i pierwszy przewodniczący Klubu Seniora UMCS. W 1957 r. został wybrany rektorem UMCS, jednakże ze względu na stan zdrowia nie przyjął tego stanowiska. W latach 1968-74 naczelny redaktor „Polskiego Przeglądu Kartograficznego” i redaktor kartograficzny V – tomowej „Geografii powszechnej”. Opracował oryginalny system klasyfikacji dziesiętnej map. Współautor „Geografii fizycznej w liczbach”. [źródło: CRzKAW].
Ziemecki Stanisław (ur. 1881 r. w Warszawie, zm. 1956 w Lublinie); CKt, s. 3d
Profesor nauk fizycznych, pierwszy rektor Wieczorowej Szkoły Inżynieryjnej (ob. Politechniki Lubelskiej), autor wielu prac naukowych. Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, przenosząc się następnie na Wydział Przyrodniczy. W tym okresie zajmował się głównie optyką kryształów. Po skończeniu studiów wyjechał za granicę i przebywał w Genewie i Getyndze. W 1908 r., po powrocie do kraju, rozpoczął pracę pedagogiczną w gimnazjum im. M. Reja i Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, następnie był kierownikiem Zakładu Fizyki w Wyższej Szkole Budowy Maszyn w Warszawie. Wówczas napisał obszerną pracę dot. historii optyki i budowy materii, zamieszczoną w wydawnictwie „Dzieje rozwoju fizyki”. W 1945 r. objął Katedrę Fizyki Doświadczalnej UMCS. W okresie późniejszym kierował również Zakładem Fizyki AM. W latach 1953 56 był rektorem ówczesnej Wieczorowej Szkoły Inżynieryjnej. Jego dorobek naukowy obejmuje 39 publikacji, w tym 6 podręczników. [źródło: CRzKAW].
Ziemnicki Stefan (ur. 1911 r. w Lublinie, zm. 1979 r. w Lublinie); CKt, s. 31
Profesor nauk technicznych. Absolwent Wydziału Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej. Pracę naukową na Wydziale Rolnym UMCS w Lublinie rozpoczął w 1946 r. W 1964 r. został mianowany profesorem zwyczajnym. Był prekursorem badań z dziedziny erozji gleb i jej zapobiegania oraz rekultywacji terenów przemysłowych. Znany w kraju i na świecie jako wybitny specjalista w tej dziedzinie. Był autorem ponad 180 publikacji, z czego 90 to oryginalne rozprawy naukowe. Wydał 8 podręczników akademickich. Prowadził rozległą działalność organizatorską i społeczną, będąc członkiem licznych organizacji i towarzystw naukowych. Był wiceprezydentem Komisji Erozji i Sedymentacji Międzynarodowego Towarzystwa Hydrologicznego i członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Gleboznawczego. Przewodniczył przez kilka kadencji SITWM NOT w Lublinie. Działał w Radzie Głównej przy Ministrze Szkolnictwa Wyższego, Radzie naukowej Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych, Instytucie Badawczym Leśnictwa i Zarządzie Lasów Państwowych. Był organizatorem i pierwszym kierownikiem Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
XII. POLEGLI W OBRONIE OJCZYZNY
[Trwa edycja nazwisk i biogramów. Tymczasem zapraszam do działu "Miejsca Pamięci Narodowej" - kliknij TUTAJ.]
XIII. PRAWNICY
Bielski Konrad (ur. 1902 r. na Wołniu, zm. 1970 r. w Lublinie); CKt, s. 13
P. Literatura
Borkowski Julian (1887-1964); CKt, s. 22b
Prawnik, pedagog, sędzia, notariusz, adwokat, lektor KUL, działacz społeczny i niepodległościowy, prezes Rady Szkolnej Towarzystwa Przyjaciół KUL, Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, bojownik POW, ochotnik Wojska Polskiego, członek władz AK. Kawaler orderów, krzyży i medali RP. [źródło: CRzKAW].
Czuma Ignacy (ur. 1891 r. w Niepołomicach, zm. 1963 r. w Lublinie); CKt, s. 28
Profesor prawa i skarbowości, jeden z autorów konstytucji kwietniowej. W latach 1926–1928 dziekan Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL, a w latach 1938–1939 prorektor uczelni. Poseł na sejm w latach 1930-35, więzień polityczny w latach 1939-40 i 1950-53. Szambelan papieża Piusa XII.
Derko Tomasz (ur. 1746 r. na Litwie, zm. 1816 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Sędzia Trybunału Koronnego, członek Komisji Lubelskiej, jedna z wybitniejszych postaci palestry lubelskiej. Był członkiem lubelskiej loży masońskiej i właścicielem okazałego domu przy ul. Dolnej Panny Marii – miejsca spotkań lubelskiej palestry. Jeden z najwymowniejszych mecenasów, obdarzony siłą argumentacji i darem przekonywania. Inskrypcja na nagrobku: Tu mąż prawy z życia / przykładny spoczywa / cnoty jego niech wieczność / nagrodzi szczęśliwa. [źródło: CRzKAW].
Lelek Stefan (1885-1940); CKt, s. 5b
P. Legioniści
Mazurkiewicz Józef (ur. 1904 r. w Krakowie, zm. 1977 r. w Lublinie); CKt, s. 21a
Profesor nauk prawnych, uczestnik kampanii wrześniowej, autor licznych prac naukowych. Studia prawnicze ukończył na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W połowie lat 30. praktykował jako adwokat w Lublinie. Po kampanii wrześniowej przebywał w niewoli do 1945 r. Po powrocie do Lublina otworzył kancelarię adwokacką, a następnie podjął pracę na KUL i UMCS. Od 1971 r. profesor zwyczajny. Interesował się szczególnie dziejami rzemiosła i cechów w Lublinie, wydając w 1956 r. pracę o jurydykach lubelskich. Przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Miernowski Kazimierz (ur. 1899 r. w Lublinie, zm. 1958 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
Adwokat, mecenas sztuki. Ukończył studia prawnicze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był mecenasem sztuki, pomagając artystom w trudnych sytuacjach życiowych, broniąc ich spraw w sądzie, najczęściej o zaległe komorne. Z domem Miernowskich byli związani malarze lubelscy: Jan Wydra, Zenon Kononowicz, Władysław Filipiak, Jan Waleszyński. [źródło: CRzKAW].
Papierkowski Zdzisław (ur. 1903 r. w Schodnicy k. Drohobycza, zm. 1980 r. w Lublinie); CKt, s. 18a
Kierownik Katedry i Zakładu Prawa Karnego, Materialnego i Procesowego Wydziału Prawa i Nauk Społecznych KUL. W 1925 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. W 1933 r. pracował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1931 r. dojeżdżał do Lublina, prowadząc wykłady z prawa karnego na KUL. Od 1933 r. zamieszkał na stałe w Lublinie. W latach 1944-46 był dziekanem Wydziału Prawa i Nauk Ekonomiczno-Społecznych. W latach 1944-49 i 1957-68 pełnił funkcję prorektora KUL, pracując jednocześnie jako sędzia okręgowy. W latach 1957-63 występował jako adwokat w sprawach karnych. Pozostawił kilkanaście rozpraw naukowych z zakresu prawa, szczególnie karnego. [źródło: CRzKAW].
Pieczyrak Roman (1883-1959); CKt, s. 23a
P. Urzędnicy
Płodzień Stanisław (ur. 1913 r. w Łysobykach k. Radzynia Podlaskiego, zm. 1962 r. w Lublinie); CKt, s. 3b
P. Duchowni Kościoła Rzykskokatolickiego
Rybczyk Józef (ur. 1912 r. w Holyoke (USA), zm. 1983 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Trojanowski Franciszek (ur. 1899 r., zm. 1957 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
P. Żołnierze
XIII. 1. ADWOKACI
[trwa edycja zaktualizowanej listy, zapraszam w lipcu 2019 r.]
XIII. 2. SĘDZIOWIE
[trwa edycja zaktualizowanej listy, zapraszam w lipcu 2019 r.]
XIV. PRZEMYSŁOWCY
Gałecki Józef (ur. 1825 r., zm. 1900 r. w Lublinie); CKt, s. 3f
Jeden z założycieli Kasy Przemysłowców, Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, Teatru Lubelskiego. Należał do młodzieżowych organizacji spiskowych. W okresie Wiosny Ludów pełnił funkcję naczelnika obwodu lubelskiego. W 1851 r. został aresztowany i skazany na 6 lat ciężkich robót w okręgu tobolskim. W 1861 r. powrócił do Lublina i osiadł tutaj na stałe. Był powszechnie znany ze społecznikowskiego zaangażowania. [źródło: CRzKAW].
Hera Konstanty (ur. 1841 r. w Lublinie, zm. 1913 r. w Urlach p. Warszawą); CKt, s. 23a
Przemysłowiec, farbiarz. Brał udział w młodzieżowych ruchach niepodległościowych, za co został uwięziony. Po powstaniu 1863 r. wyjechał za granicę i tam kształcił się w zawodzie farbiarza. Po powrocie do kraju aresztowano go ponownie i osadzono na pół roku na Zamku Lubelskim. Po zwolnieniu poświęcił się pracy zawodowej i społecznej. Należał do założycieli Kasy Pożyczkowej Przemysłowców Lubelskich i był jej długoletnim skarbnikiem. Był czynnym działaczem Komitetu Założycielskiego Szkoły Handlowej Męskiej w Lublinie, Rady Opiekuńczej Szkoły Rzemieślniczej im. Syroczyńskiego, fundatorem łóżka w szpitalu dziecięcym przy ul. Staszica i filantropem Lubelskiego Domu Zarobkowego. [źródło: CRzKAW].
Laśkiewicz Teofil (ur. 1869 r. w Skierniewicach, zm. 1925 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
Inżynier technolog, współwłaściciel zakładów mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz. Po ukończeniu studiów technicznych w Instytucie Technologicznym w Petersburgu osiadł w Lublinie i od 1900 r. był właścicielem zakładów mechanicznych, wpływając na ich dynamiczny rozwój. Zakłady posiadały własne biuro konstrukcyjne, produkowały kotły parowe, urządzenia dla gorzelni, cukrowni, browarów. Po I wojnie światowej uruchomiono dział lotniczy i budowano samoloty: wojskowe, pasażerskie, sportowe i szkolne. Samoloty, na licencji włoskiej i francuskiej, wykonywano z polskich materiałów. Jednocześnie w zakładach prowadzono remonty kotłów parowozowych oraz wytwarzano karoserie samochodowe. [źródło: CRzKAW].
Wolski Mieczysław (ur. 1844 r., zm. 1904 r. w Lublinie); CKt, s. 18c
Przemysłowiec, społecznik, filantrop. W 1874 r. założył Fabrykę Maszyn i Narzędzi Rolniczych, której wyroby znane były na rynku krajowym i zagranicznym. Był prezesem Lubelskiej Kasy Przemysłowców i prezesem Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej w Lublinie. Członek komitetu organizacyjnego wystawy przemysłowo-rolniczej w 1901 r. Wielki filantrop, popierający czynnie inicjatywy związane z rozwojem miasta. [źródło: CRzKAW].
XV. SPOŁECZNICY I FILANTROPI
W grupie społeczników sporo nazwisk ma odnośniki do grup zawodów, które Zmarli reprezentowali. Spowodowane jest to koniecznością oszczędności miejsca na bieżącej podstronie roboczej, gromadzącej wszystkie profesje. Biogramy będą uzupełnione po planowanym rozdzieleniu tej podstrony na poszczególne profesje.
Bieliński Aleksander (ur. 1818 r. w Lublinie, zm. 1877 r.); CKt, s. 10
P. Ziemianie
Biernacki Mieczysław (ur. 1862 r., zm. 1948 r. w Lublinie); CKt, s. 3b
P. Medycy
Bijasiewicz Robert (ur. 1901 r. w Garbówce, zm. 1981 r. w Lublinie); CKt, s. 4a
P. Żołnierze
Borkowski Julian (1887-1964); CKt, s. 22b
P. Prawnicy
Bryk Aleksander (1900-1982); CKt, s. 12a
P. Muzycy
Brzeziński Adam (ur. 1864 r. we Wronowie, zm. 1932 w Lublinie); CKt, s. 33
P. Medycy
Czerwiński Czesław (ur. 1867 r., zm. 1941 r. w Lublinie); CKt, s. 29a
P. Medycy
Czugała Ludwik (1904-1951); CKt, s. 5b
P. Nauczyciele
Dąbrowski Józef (ur. 1888 r. w Zabożu pow. Biłgoraj, zm. 1976 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Doliński Gustaw (ur. 1846 r. w Polichnie, zm. 1906 w Lublinie); CKt, s. 19b
P. Medycy
Gałecki Józef (ur. 1825 r., zm. 1900 r. w Lublinie); CKt, s. 3f
P. Przemysłowcy
Garbaczewski Marcin (ur. 1869 r. w Siedlcach, zm. 1948 w Lublinie); CKt, s. 26
P. Medycy
Gryga Antonina (ur. 1898 r. w Radomiu, zm. 1980 r. w Lublinie); CKt, s. 2
Organizatorka pomocy dla więźniów obozu koncentracyjnego na Majdanku. Była właścicielką piekarni w Lublinie. W 1939 r. otaczała opieką żołnierzy polskich z rozbitych oddziałów wojskowych broniących Lublina, ukrywając ich przed wrogiem w swoim domu. W okresie okupacji hitlerowskiej organizowała indywidualną pomoc dla więźniów obozu koncentracyjnego na Majdanku. Więźniowie nazywali ją „Mateczką”. [źródło: CRzKAW].
Hera Konstanty (ur. 1841 r. w Lublinie, zm. 1913 r. w Urlach p. Warszawą); CKt, s. 23a
P. Przemysłowcy
Jaczewski Kazimierz (ur. 1853 r. w Wilkowie, zm. 1934 r. w Warszawie); CKt, s. 1
P. Medycy
Jankiewiczowa z Kwapiszewskich Eleonora (1868-1941), Jankiewicz Franciszek (1868-1941); CKt, s. 15b
Franciszek - były kierownik Wydziału Okręgowego Urzędu Ziemskiego. Oboje pomagali dzieciom z getta. Zmarli na tyfus. [źródło: CRzKAW].
Jankowski Paweł (ur. 1875 r. na zesłaniu, zm. 1919 r. w Lublinie); CKt, s. 26
P. Medycy
Jaworowska Florentyna z d. Suligowska (ur. 1835 r. w Warszawie, zm. 1925 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
Społecznik. Przez 26 lat była opiekunką sali sierot – Ochrony IV Towarzystwa Dobroczynności. Organizowała odczyty o treści kulturalno-oświatowej i pedagogicznej. Założyła „Koło Pań”, mające na celu nauczanie służących – analfabetek. Stworzyła ruchomą czytelnię, pierwowzór „Czytelni Macierzy” oraz Towarzystwo Czytelni Lubelskiej. Od 1917 r. była wiceprzewodniczącą Katolickiego Związku Polek. Sprowadziła do Lublina siostry Urszulanki, zakładając żeńską szkołę opartą na tradycjach religijnych i narodowych. Była założycielką i przewodniczącą Narodowej Organizacji Kobiet w Lublinie. Żona Aleksandra Jaworowskiego. [źródło: CRzKAW].
Jaworowski Aleksander Roman (ur. 1849 r. we Włostowicach, zm. 1924 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
P. Medycy
Kietlicz-Rajski Konstanty (1868-1924); CKt s. 31
P. Sztuki plastyczne
Koporska Helena (1867-1948); CKt, s. 21a
P. Nauczyciele
Koterwas Henryk; CKt, s. 19a
P. Sztuki plastyczne
Koterwas Barbara (1912-1983); CKt, s. 19a
Córka Henryka, działaczka społeczna. Do 18 roku życia unieruchomiona przez ciężką chorobę kręgosłupa. Uczyła się sama. Dzięki sile woli i wielkiemu uporowi nie tylko osiągnęła duże postępy w nauce, ale też odzyskała władzę w nogach i mimo kalectwa zaczęła chodzić. W 1939 r. zorganizowała pomoc dla jeńców polskich zgrupowanych w Lublinie na terenie dawnej fabryki samolotów, polegającą na dostarczaniu żywności, gorących zup i leków. Pomagała także organizować ucieczki. We wrześniu 1939 r. opiekowała się rannymi po bitwie w Wólce Lubelskiej. W czasie okupacji została łączniczką AK, pseud. „Kusa”. W 1942 r. przeniesiono ją do służby sanitarnej i po przeszkoleniu w 1943 r. dostała rozkaz organizowania i szkolenia patroli sanitarnych. Po wyzwoleniu kierowała służbą zdrowia przy Komendzie Chorągwi ZHP. Pod koniec lat 40. usunięta z ZHP, nadal poświęcała się pracy z młodzieżą. Działała w PTTK, organizując wędrówki po Polsce. Zainicjowała wiele wystaw , m.in. „Życie i twórczość Adama Mickiewicza”, „Lublin miasto historyczne”, „ Powstanie Warszawskie”. Na początku lat 50. zmobilizowała zespół młodzieży do opracowania historii kościołów lubelskich. W latach 70. pracowała z młodzieżą trudną w świetlicach TPD. W 1946 r. podjęła pracę w „Permedii”, organizując tam teatr „Latarnia”, skupiający pracowników i ich dzieci. W następnych latach zorganizowała kolejne amatorskie zespoły: „Semaforek”, „Radar”, itd. Zespoły pod jej opieką objeżdżały miejscowości woj. lubelskiego, popularyzując literaturę dramatyczną. W 1964 r. podjęła pracę w Wojewódzkim Domu Kultury. Opracowywała teksty dla teatrów amatorskich, zbierała wiersze dla dzieci i legendy lubelskie. Dla uczczenia jej pamięci wmurowano tablicę pamiątkową w kościele św. Mikołaja na Czwartku z napisem: Przez całe życie służyła kulturze i ludziom. [źródło: CRzKAW].
Krzesiński Henryk (1901-1973); CKt, s. 12b
Urzędnik Zarządu Miejskiego w Lublinie. Po kampanii wrześniowej 1939 r. podjął pracę zastępcy naczelnika Wydziału Gospodarczego w Zarządzie Miejskim w Lublinie, co umożliwiło mu prowadzenie akcji ratowania książek, pomocy naukowych oraz dzieł sztuki niszczonych i rabowanych przez okupanta. Współpracował z Romanem Pieczyrakiem. Obaj przyczynili się do uratowania zabytków dzwonów z XVII w. i skrzyni z cennymi obrazami i eksponatami muzealnymi. Skrzynie zamurowano w zbombardowanym skrzydle Ratusza. Krzesiński pomagał również w ukrywaniu dzieł J. Matejki oraz przechował część zbiorów numizmatycznych Muzeum Lubelskiego. W 1945 r. odznaczony Orderem Polonia Restituta za ratowanie dzieł sztuki. [źródło: CRzKAW].
Kunicki Władysław (ur. 1874 r. w Radomyślu na Wołyniu, zm. 1941 r. w Lublinie); CKt, s. 33
Społecznik, działacz narodowościowy, nauczyciel. Po ukończeniu studiów w Petersburgu powrócił do Polski podejmując pracę w Zagłębiu Dąbrowskim. Już w młodości należał do PPS. Za działalność wywrotową wśród robotników został w 1902 r. zesłany na Sybir. W 1907 r. osiadł w Lublinie, zostając nauczycielem matematyki w szkole handlowej, a od 1911 r. jej dyrektorem. Z własnych pieniędzy zakupił dwa budynki przy ul. Narutowicza przeznaczając je na siedzibę szkoły. Był czynnym członkiem Towarzystwa „Światło”. W 1917 r. wybrano go do Rady Miejskiej. W 1918 r. pełnił funkcję komisarza ludowego m. Lublina z ramienia Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej. W latach 1919-27 był wiceprezesem, a następnie prezesem Rady Miejskiej. Poważnie chory, umarł na parę minut przed zamierzonym przez okupanta aresztowaniem. [źródło: CRzKAW].
Kwapiszewska Zofia (1885-1960); CKt, s. 14, P.
Sztuki plastyczne
Kwiatkowski Stanisław (ur. 1833 r., m. 1905 w Lublinie); CKt, s. 5b
Społecznik, filantrop. Opiekun sali sierot – ochrony II Towarzystwa Dobroczynności. Część swojej posesji przy ul. Sierocej 17 zapisał na cele dobroczynne. [źródło: CRzKAW].
Kwita Władysław (1905-1971); CKt, s. 18c
P. Medycy
Litwiniuk Kazimiera z d. Dąbrowska (ur. 1900 r. we wsi Płoska, zm. 1973 r. w Lublinie); CKt, s. 24
P. Medycy
Łobarzewski Witold (ur. 1898 r. w Zegrzynku, zm. 1971 r. w Lublinie); CKt, s. 33
P. Farmaceuci
Majewski Adam Kazimierz (ur. 1867 r. w Usolju k. Irkucka, zm. 1948 r. w Lublinie); CKt, s. 12b
P. Medycy
Malm Saturnina (ur. 1907 r., zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 20a
Organizatorka indywidualnej pomocy dla więźniów obozu koncentracyjnego na Majdanku. W jej mieszkaniu odbywały się nieoficjalne spotkania więźniów z rodzinami, organizowane przez PCK. Używała pseud. „Mateczka”. [źródło: CRzKAW].
Miernowski Kazimierz (1899-1958); CKt, s. 5b
P. Prawnicy
Modrzewska Janina (1904-1943); CKt, s. 23b
Więźniarka obozu koncentracyjnego na Majdanku, udzielała pomocy współwięźniom przebywającym w szpitalu obozowym (rewirze). Znana jako „Ciocia Szmatka”. Zaraziła się tyfusem i podzieliła los tysięcy ofiar Majdanka. Mogiła symboliczna. [źródło: CRzKAW].
Modrzewski Jan Ignacy (ur. 1869 r. w Siedlcach, zm. 1962 r.); CKt s. 26
P. Medycy
Nerlo Henryk (ur. 1914 r. w Warszawie, zm. 1989 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
P. Farmaceuci
Papiewska z Sikorskich Maria (ur. 1859 r. w Klimkiewiczowie, woj. sandomierskie, zm. 1942 r. w Lublinie); CKt, s. 30a
P. Nauczyciele
Piotrowski Szymon Tadeusz (ur. 1858 r., zm. 1918 r. w Lublinie); CKt, s. 2
Dyrektor oddziału lubelskiego Banku Handlowego w Warszawie, społecznik, współtwórca Muzeum Lubelskiego i jego pierwszy prezes, członek Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego. Od 1912 r. honorowy radny miasta Lublina. [źródło: CRzKAW].
Plewiński Erazm (1832-1916); CKt, s. 19a
P. Ziemianie
Przanowski Leon (ur. 1844 r. w Celejowie, zm. 1924 r. w Lublinie); CKt, s. 18a
P. Powstancy styczniowi
Raabe Henryk (ur. 1882 r. w Warszawie, zm. 1951 r.); CKt, s. 23a
P. Nauki przyrodnicze
Rotkel Karol (ur. 1858 r. w Lublinie, zm. 1916 r. w Lublinie); CKt, s. 5b
P. Medycy
Rupniewski Edmund Zygmunt (1886-1957); CKt, s. 2
P. Medycy
Rybczyk Józef (ur. 1912 r. w Holyoke (USA), zm. 1983 r. w Lublinie); CKt, s. 19a
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Sobolewska Michalina (ur. 1877 r. w Lublinie, zm. 1951 r. w Lublinie); CKt, s. 28
P. Nauczyciele
Sękowski Modest (ur. 1920 r. w Lubardzu k. Ciechanowa, zm. 1959 w Lublinie); CKt, s. 25b
Założyciel spółdzielni dla niewidomych, propagator aktywnego trybu życia wśród niewidomych. Po nieszczęśliwym wypadku w dzieciństwie utracił wzrok i wychował się w Instytucie Niewidomych w Laskach. Przybył do Lublina po II wojnie światowej. W 1946 r. założył spółdzielnię niewidomych, będąc nie tylko jej prezesem, ale także serdecznym opiekunem. Po raz pierwszy niewidomi zaczęli produkować m. in. części elektroniczne. Był jednym z organizatorów lubelskiego okręgu Polskiego Związku Niewidomych. W 1951 r. ukończył studia na Wydziale Historii UMCS. [źródło: CRzKAW].
Sobieszczański Kwiryn Rupert (1838-1913); CK, s. 21a
P. Ziemianie
Sobolewska Michalina (1877-1951); CKt, s. 28
P. Nauczyciele
Stein (Sztejn) Józef (ur. ok. 1760 r. w Austrii, zm. 1830 r. w Lublinie); tablica na kaplicy katolickiej (mogiła nieznana)
P. Medycy
Strąkowski Henryk (ur. 1910 r. w Woli Uchańskiej, zm. 1965 r. w Lublinie); CKt, s. 3g
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Suligowski Anastazy Lubomił (ur. 1846 r. w Siedlcach, zm. 1906 r. w Lublinie); CKt, s. 1
P. Nauki matematyczne
Surzycki Tomasz (ur. 1821 r., zm. 1874 r. w Lublinie); CKt, s. 7
P. Medycy
Tołwiński Władysław (ur. 1853 r. w Lublinie, zm. 1933 r. w Lublinie); CKt, s. 27
P. Medycy
Wasilkowski Antoni (ur. 1780 r. ziemi płockiej, zm. 1845 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
P. Medycy
Wierciński Henryk (ur. 1843 r. w Kłodnicy k. Bełżyc, zm. 1923 r. w Lublinie); CKt, s. 10
P. Powstancy styczniowi
Wnorowski Kazimierz (ur. 1818 r. w Łęczyzcy, zm. 1885 r. w Lublinie); CKt, s. 9
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Wolski Mieczysław (ur. 1844 r., zm. 1904 r. w Lublinie); CKt, s. 18c
P. Przemysłowcy
Wójcik Józef (1893-1979); CKt, s. 4a
P. Farmaceuci
Wyszyński Kazimierz Marian (ur. 1890 r., w Lublinie, zm. 1935 r. w Berlinie); CKt, s. 32
Działacz polityczny i społeczny, dyplomata, uczestnik walki o polską szkołę, legionista. Od IV klasy gimnazjalnej członek Organizacji Młodzieży Narodowej, od 1909 r. ZMP „Zet”. Za aktywny udział w strajku szkolnym w Lublinie w 1905 r. aresztowany i więziony. W 1909 r. podjął studia w Wolnej Szkole Nauk Politycznych w Paryżu. Od 1910 r. studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, na którym ukończył studia historyczne. W latach 1910-18 był sekretarzem Centralizacji „Zetu”. W okresie 1913-14 redagował pismo „Sprawa”. W 1915 r. wstąpił do legionów, do I Pułku Ułanów. Dowodzonych prze mjr. Władywsława Belinę Prażmowskiego. W 1915 r. została opublikowana jego broszura „Kujmy broń”, która stała się deklaracją polityczną „Zetu” i całego obozu niepodległościowego. W 1917 r. internowany w obozie w Szczypiornie. W 1918 r. komendant Straży Obywatelskiej w Krakowie. W tym samym roku uczestniczył w zjeździe „Zetu”, na którym powołano tajny Związek Patriotyczny; Wyszyński wszedł w skład jego Komitetu Centralnego i założył w Poznaniu pismo „Sprawa Polska”. Od 1919 r. pracował w Adiutanturze Naczelnika Państwa J. Piłsudskiego w charakterze referenta politycznego. W tym też roku wyjechał jako kurier polityczny na konferencję pokojową do Paryża. W 1920 r. pełnił funkcję radcy w Wydziale Wschodnim Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od czerwca 1920 r. brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 7 Pułku Ułanów I Brygady. Był członkiem polskiej delegacji na konferencji pokojowej w Rydze. W latach 1923-27 piastował stanowisko radcy poselstwa RP w Moskwie. Po przewrocie majowym uczestniczył w pracach Związku Naprawy Rzeczypospolitej. Od 1927 r. do śmierci pełnił funkcję radcy poselstwa RP w Berlinie. Dla uczczenia pamięci K. Wyszyńskiego Związek Seniorów Organizacji Młodzieży Narodowej i Związek Polskiej Młodzieży. Demokratycznej zainicjowały w 1935 r. utworzenie funduszu stypendialnego jego imienia dla młodzieży polskiej w Niemczech. W tym też roku nazwano jego imieniem jedną z ulic Lublina. [źródło: CRzKAW].
Zalewski Ludwik (ur. 1878 r. we wsi Nakły, zm. 1952 r. w Lublinie); CKt, s. 31
P. Duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego
Ziemnicki Stefan (1911-1979); CKt, s. 31
P. Nauki matematyczne
Ziółkowski Wiktor (ur. 1893 r., zm. 1975 r w Lublinie); CKt, s. 3e
P. Sztuki plastyczne
XVI. SZTUKI PLASTYCZNE
Bałzukiewicz Łucja (ur. 1887 r. w Wilnie, zm. 1976 r. w Lublinie); CKt, s. 1
Artystka malarka, uczennica Olgi Boznańskiej. Kształciła się w wileńskiej Szkole Rysunkowej, a następnie w Paryżu. Od 1946 r. osiedliła się na stałe w Lublinie. Z okresu wileńskiego pochodzi seria nastrojowych pejzaży: „Droga w Zelewie” (1914 r.), „Rozstajne drogi” z rozległej panoramy „Trynopol pod Wilnem” (1927 r.) oraz kompozycje „Wilenka i Wilno”. Podczas jej pobytu w Krakowie powstały kolejne obrazy: „Kopiec Kościuszki”, „Brama Floriańska”, „Krypta Mickiewicza”, „Giewont”. Z pracowni lubelskiej wyszło szereg pejzaży, m.in. „Trzy stogi”. Uprawiała też malarstwo portretowe (np. portret Olgi Boznańskiej i brata). [źródło: CRzKAW].
Bartkiewicz Zygmunt (ur. 1897 r. w Wąwolnicy, zm. 1987 r.); CKt, s. 24
Artysta malarz. Ukończył Szkołę Malarstwa i Rysunku Konrada Krzyżanowskiego. W latach 20. wraz z Henrykiem Wiercińskim założył Szkołę Malarstwa, Rysunku i Rzeźby w Lublinie przy ul. Grodzkiej. Był jednym ze współorganizatorów Związku Artystów Plastyków w Lublinie. Swoje prace wystawiał w Lublinie, Warszawie i Krakowie. Autor licznych widoków Kazimierza, Lublina i jego okolic. Zmarł śmiercią tragiczną w czasie pożaru swojej pracowni. [źródło: CRzKAW].
Barwicki Władysław (ur. 1856 r., w Lublinie, zm. 1933 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Poeta, malarz. Swoją karierę malarską rozpoczął wystawiając w 1888 r. w księgarni M. Arcta portrety malowane kredkami. Interesował się szczególnie architekturą, malując obrazy przedstawiające zabytki Lublina. Autor wystroju wnętrz znanych obiektów publicznych Lublina przełomu XIX i XX wieku: cukierni W. Rutkowskiego (ob. „Lublinianka”), teatru letniego „Rusałka”, cukierni E. Domańskiego oraz kościołów. Napisał cykl wierszy „Lublin w pieśni” – liryczny przewodnik po zabytkach Lublina, ilustrowany rycinami przedstawiającymi legendy lubelskie. [źródło: CRzKAW].
Dremont Adam (ur. 1877 r. w Lublieni, zm. 1957 r.); CKt, s. 34
Artysta malarz. Studia artystyczne rozpoczął w Szkole Rysunkowej, aby kontynuować je w Warszawie w pracowni Wojciecha Gersona i w warszawskiej Szkole Rysunkowej. Od 1898 r. studiował w Akademii Sztuki w Petersburgu. Przez 40 lat był nauczycielem rysunku w lubelskich szkołach. Brał udział w wystawach sztuki w Lublinie, malował i rysował głównie portrety, m. in. wykonał na zamówienie UMCS w Lublinie cykl portretów uczonych. Uprawiał grafikę (tą techniką wykonał Portrety zasłużonych Polaków – 1928 r.). Jego prace znajdują się w Muzeum Lubelskim. Od 1939 r. był członkiem ZPAP. Uwaga: grób ziemny, przekopany bez żadnego oznakowania i usytuowany pomiędzy pomnikami: śp. Rozalii Chrychowskiej i Emilii Chylińskiej. [źródło: CRzKAW].
Dylewski Stefan (ur. 1881 r. w Lublienie, zm. 1966 r.); CKt, s. 31
Artysta malarz, kaligraf. Absolwent Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego w klasie Ignacego Paderewskiego. Po skończeniu konserwatorium wyjechał do Petersburga i podjął studia malarskie u prof. Makowskiego, jednocześnie kończąc kursy kaligraficzne. Od 1923 r. uczył kaligrafii w szkole im. Vetterów w Lublinie. W 1916 r. zorganizował kursy kaligrafii i wydał podręcznik do jej nauki. Przez wiele lat pracował jako grafolog w lubelskim sądzie. Malował pejzaże. Brał udział w wielu wystawach na terenie kraju, m. in. w wystawie zorganizowanej w 1930 r. w Lublinie na rzecz walki z gruźlicą. [źródło: CRzKAW].
Kelles Krauze Bohdan (ur. 1885 r. w Rakowiczach, zm. 1945 w Lublinie); CKt, s. 9
Malarz, grafik. Dyplom inżyniera architekta uzyskał w 1909 r. we Lwowie. Studia malarskie odbywał w Monachium, a następnie w Paryżu. W 1914 r. powrócił do kraju, a od 1920 r. związał się z Lublinem. Założył Towarzystwo Propagandy Sztuki, które poprzez wystawy malarskie i imprezy artystyczne budziło zainteresowanie społeczeństwa sztukami plastycznymi. W Lublinie pełnił funkcję wojewódzkiego radcy budowlanego, prowadził liczne prace architektoniczne, m.in. przy gmachu KUL. Był autorem projektu łazienek miejskich przy ul. Bronowickiej, przebudowy gmachu poczty i telegrafu przy ul. Krakowskie Przedmieście. [źródło: CRzKAW].
Kietlicz-Rajski Konstanty (ur. 1868 r. w Białej Błotnej, zm. 1924 w Stróży); CKt, s. 31
Malarz, etnograf, społecznik, aktor. Kształcił się w Krakowie pod kierunkiem Szynalewskiego i Jabłońskiego, a doskonalił w Warszawie w szkole Gersona. Malował przeważnie portrety i sceny rodzajowe. W wielu szkicach i rysunkach odtwarzał piękno murów lubelskich. Jako etnograf opisywał zwyczaje weselne, zbierał bajki, zagadki i śpiewki, początkowo w swej rodzinnej wsi, a później w całej Małopolsce. Podczas pobytu na kuracji w Szczawnicy pracował nad dokumentacją jej zabytków, a także całego Podhala. Od 1904 r. przez dwadzieścia lat, był jednym z najbardziej aktywnych inspiratorów życia umysłowego Lublina. Na łamach tutejszych pism zamieszczał artykuły, rozprawki, legendy. Prowadził działalność oświatową i turystyczną a przede wszystkim artystyczną. Interesował się również teatrem. Był aktorem i recenzentem. Występował w „Weselu” Wyspiańskiego, „Marii Stuart” Słowackiego, „Grze” Żuławskiego. [źródło: CRzKAW].
Koterwas Henryk; CKt, s. 19a
Artysta stolarz, członek „Sokoła”, gimnastyk. W czasie okupacji niemieckiej wykonawca licznych mebli ze skrytkami w mieszkaniach konspiracyjnych oraz noszy na potrzeby sanitarne AK. W latach 1939-40 mimo zakazu Niemców potajemnie, pracując nocami, wykonał wystrój wnętrz kościoła św. Michała na Bronowicach. [źródło: CRzKAW].
Krzesiński Henryk (1901-1973); CKt, s. 12b
P. Społecznicy
Kurzątkowski Juliusz (ur. 1888 r. w Radomiu, zm. 1952 r. w Lublinie); CKt, s. 8
Artysta malarz. Studiował w Warszawie w Szkole Sztuk Pięknych. W 1929 r. przybył do Lublina jako nauczyciel rysunków. Działał aktywnie w Lubelskim Towarzystwie Teatrów i Chórów Ludowych, w Towarzystwie Przyjaciół Nauk, współpracował z wydawnictwami lubelskimi. Był jednym z założycieli Związku Artystów Plastyków w Lublinie w 1936 r. i autorem ilustracji do czasopism młodzieżowych i dziecięcych, jak: „Płomyk”, „Teka Szkolna”. Uprawiał grafikę, rysunek oraz malarstwo. [źródło: CRzKAW].
Kwapiszewska Zofia (ur. 1885 r w Lublinie, zm. 1960 r. w Lublinie); CKt, s. 14
Malarka, działaczka społeczna, popularyzatorka kultury i sztuki ludowej. Malarstwa uczyła się u warszawskich malarzy: Jadwigi Siennickiej, Franciszka Słupskiego i Jana Bukowskiego. Po zdobyciu podstaw wiedzy zawodowej i kultury artystycznej wróciła na stałe do Lublina, urządzając pracownię przy ul. Nowej 11 (późniejsza ul. Rady Delegatów). Była kierowniczką i nauczycielką rysunków na kursach pedagogicznych, a od 1922 r. nauczycielką w Państwowym Gimnazjum im. Unii Lubelskiej. Członek wielu towarzystw kulturalnych i artystycznych w Lublinie oraz w Warszawie. W 1937 r. była jednym z członków założycieli Lubelskiego Związku Plastyków. W okresie powojennym pracowała jako nauczycielka lubelskich szkół podstawowych. Organizowała liczne wystawy szkolne, krzewiąc wśród młodzieży zamiłowanie do sztuki, popularyzując piękno polskiej sztuki ludowej. [źródło: CRzKAW].
Miłosiowa Janina (ur. 1896 r. w Łęcznej, zm. 1983 r.); CKt, s. 18a
Artystka malarka, pedagog artystyczny. Ukończyła Szkołę Malarstwa, Rysunku i Rzeźby H. Wiercińskiego i Z. Bartkiewicza, a następnie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunku L. Mehofferowej w Lublinie. W 1931 r. objęła kierownictwo tej szkoły. W 1949 r. została przewodniczącą PLSP. Członek grupy „Krąg”. Swoje prace wystawiała w Zakopanem, Lublinie, Austrii i na Węgrzech. [źródło: CRzKAW].
Świeży Janusz (ur. 1884 r. we Lwowie, zm. 1962 r. w Lublinie); CKt, s. 4b
Artysta malarz, pedagog, etnograf, współtwórca „Wesela lubelskiego”. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, którą ukończył w 1912 r., a następnie przybył do Lublina, podejmując pracę w szkołach lubelskich. Po wojnie był dyrektorem Liceum Odzieżowego i Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie. Równocześnie pracował w Muzeum Lubelskim i w Związku Teatrów i Chórów Ludowych. Prowadził szeroką działalność etnograficzną, czego wyrazem była monografia „Pisanki lubelskie” oraz liczne publikacje, m.in. „Świątkowie biłgorajscy”, „Haft i ubiór krzczonowski”. Popularyzował strój ludowy, zwłaszcza krzczonowski. [źródło: CRzKAW].
Timme Adolf Saturnin (ur. 1869 r., zm. 1901 r. w Lublinie); CKt, s. 9
Kamieniarz, właściciel Zakładu Artystycznego Rzeźbiarsko-Kamieniarskiego, autor kilkuset nagrobków na cmentarzach lubelskich. [źródło: CRzKAW].
Waleszyński Eugeniusz (ur. 1907 r. w Radomiu, zm. 1959 r. w Lublinie); CKt, s. 17
Artysta malarz. Portrecista, pejzażysta, w ostatnim okresie życia malował martwe natury. Używał akwareli oraz farb olejnych. Bardzo ciężko chory prowadził ubogi i samotny tryb życia. Pozostałe po nim obrazy przeszły w całości na własność Muzeum Okręgowego. [źródło: CRzKAW].
Westfal Karol (ur. 1873 r. w Zgierzu, zm. 1968 r w Lublinie); CKt, s. 5a
Artysta malarz, rzeźbiarz, nauczyciel rysunku, członek Towarzystwa Sztuk Pięknych „Zachęta”. Przez 58 lat, aż do śmierci, związany był z Lublinem. Ukończył warszawską Szkołę Rysunkową W. Gersona. W latach 1891-95 przebywał w Monachium, a następnie w Paryżu. Malował pejzaże, portrety, kwiaty, stosując technikę olejną, rzadziej gwasz i akwarelę. W obrazach urzekających ciepłym nastrojem i impresyjną grą kolorów ukazywał piękno Lublina i okolic. Swoje prace wystawiał w Warszawie i Lublinie. Uczył rysunku w Szkole Handlowej im. Vetterów i w Zasadniczej Szkole Odzieżowej na Podgrodziu. [źródło: CRzKAW].
Ziółkowski Wiktor (ur. 1893 r., zm. 1975 r w Lublinie); CKt, s. 3e
Artysta malarz, publicysta, działacz społeczny. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1919 r. pracował jako nauczyciel rysunków w lubelskich szkołach średnich. Pisywał artykuły do prasy pod pseud. „Julian Kot”. W okresie międzywojennym był sekretarzem Towarzystwa Muzeum Lubelskiego. Po wyzwoleniu, w latach 1944-48 dyrektor Muzeum Lubelskiego. Zorganizował wówczas pierwszą wystawę etnograficzną, popularyzującą sztukę ludową Lubelszczyzny. Był aktywnym organizatorem powojennego życia artystycznego oraz krytykiem malarstwa, znanym z ostrego pióra, a w swoim środowisku słynnym z umiejętności znakomitego gawędziarstwa. [źródło: CRzKAW].
XVII. SZTUKI SCENICZNE
XVII. 1. TANIEC, CHOREOGRAFIA
Kaniorowa Wanda Maria (ur. 6.IV.1912 r. w Kijowie, zm. 11.X.1980 r. w Lublinie); CKm (P2KK-5-8).
Choreograf, reżyser teatralny, pedagog. W roku 1948 założyła w Lublinie Teatr Młodego Widza, który w roku 1953 przekształcony został w Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Lubelskiej (od roku 1998: Zespół Pieśni i Tańca "Lublin" im. Wandy Kaniorowej). Dyrektor Zespołu w latach 1948-1980. Twórca wielu inscenizacji, bajek i widowisk plenerowych, choreograf wielu suit tanecznych. Stworzyła szkołę tańca, w której do dzisiaj tańczy około 600 tancerzy w wieku od 5 do 25 lat. Utworzony przez nią Zespół był i pozostaje artystycznym ambasadorem Lubelszczyzny poprzez liczne koncerty, odbywane w kraju i za granicą.
Polecana biografia: Luiza Drela, "Wanda Kaniorowa - pedagog, twórca i kierownik Zespołu Artystycznego 1912 - 1980", Rocznik Nauk Społecznych, t. XXXI, z. 2-2003 - kliknij tutaj.
Oficjalna strona Zespołu - kliknij tutaj.
Na cmentarzach przy ul. Lipowej i ul. Białej spoczywają również wychowankowie śp. Wandy Kaniorowej, wieloletni tancerze Zespołu jej imienia.
XVII. 2. TEATR
Bechczyc-Rudnicka Maria (1888-1982); CKt, s. 18a
P. Literatura
Chmielarczyk Maksymilian (ur. 1891 r. w Warszawie, zm. 1953 r w Lublinie); Ckt, s. 25b
Artysta dramatyczny, reżyser i aktor, jeden z organizatorów powojennego życia kulturalnego w Lublinie. Debiutował w 1911 r. w Teatrze Małym w Warszawie. W 1914 r. został wywieziony w głąb Rosji, gdzie stworzył zespół dramatyczny dla licznej kolonii polskiej. Wędrując po Syberii organizował polskie zespoły teatralne. W 1922 r. powrócił do kraju i w obozie izolacyjnym w Dęblinie założył Teatr Żołnierski. Od 1922 r. reżyserował i występował na różnych scenach, przede wszystkim teatrów krakowskich. W okresie okupacji przebywał w Lublinie i Biłgoraju. W 1944 r. był jednym z organizatorów Związku Artystów Scen Polskich i jego pierwszym prezesem. Od 1945 r. występował w Teatrze Miejskim (ob. Teatrze im. J. Osterwy), będąc od 1949 r. był jego dyrektorem. [źródło: CRzKAW].
Frenkiel-Ossowska Eleonora (ur. 1898 r. w Warszawie, zm. 1982 r. w Lublinie); CKt, s. 17
Aktorka, jedna z organizatorek powojennego życia kulturalnego w Lublinie.. Absolwentka Szkoły Teatralnej w Warszawie. Od 1928 r. występowała w teatrze „Lutnia” we Lwowie. W okresie międzywojennym osiadła w Lublinie i występowała na scenach teatralnych miasta. W czasie okupacji przebywała w obozie koncentracyjnym na Majdanku, po wyjściu z niego wyjechała do Warszawy. Po wojnie powróciła do Lublina. Położyła duże zasługi w rozwoju życia teatralnego w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Kietlicz-Rajski Konstanty (1868-1924); CKt, s. 31
P. Sztuki plastyczne
Koterwas Barbara (1912-1983); CKt, s. 19a
P. Społecznicy
Krasnopolska Helena (ur. 1860 r. w Krakowie, zm. 1882 w Lublinie); CKt, s. 11
Aktorka. Zmarła podczas pobytu krakowskiego zespołu teatralnego na występach gościnnych w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Makowska Julia z Rodakiewiczów (ur. 1824 r. w Lublinie, zm. 2.IX.1897 r.); CKt, s. 3f
Córka Łukasza i Marianny Rodakiewiczów, właścicielka Teatru Zimowego zwanego Teatrem Makowskich. Wraz z mężem Romualdem Makowskim utworzyła i prowadziła pierwsze na ziemiach polskich muzeum teatralne, mieszczące się w budynku Teatru Zimowego (obecnie Teatr Stary w Lublinie). Gromadziła w nim pamiątki po przedstawieniach teatralnych tj. książki, afisze z wystawianych sztuk, dekoracje, rekwizyty, portrety i autografy zapraszanych artystów. Niestety zasoby muzeum zostały w większości zniszczone przez władze komunistyczne w latach 50-tych XX wieku.
Na nagrobku Julii wyryta jest piękna sentencja autorstwa męża Romualda Makowskiego jako dowód ogromnej miłości, jaką darzył żonę:
Słodyczą mało tkniętym
Idąc cnoty śladem
Stałaś się płci zaletą
A może przykładem.
Taką byłaś w śród życia
Taką przy śmierci widziałem
Ty co mem szczęściem byłaś
Którą uwielbiałem.
[biogram przygot. na podstawie archiwum archiwum własnego przez Danutę Makowską-Dmowską, prawnuczkę Julii z Rodakiewiczów Makowskiej].
Rodakiewicz Łukasz (ur. 1790 r. w Lublinie, zm. 18.V.1832 r.); CKt, s. 4b
Budowniczy oraz inżynier wojewódzki miasta Lublina, inżynier wojsk Napoleońskich w stopniu kapitana, uczestnik powstania listopadowego. Budował w Lublinie jatki, odwachy, szlachtuzy, sklepy np. przy Bramie Grodzkiej, most na rzece Czechówce. Założył przedsiębiorstwo remontowo-budowlane, które zajmowało się ratowaniem i restauracją wielu zabytków Lublina, min. kościoła pojezuickiego, dzwonnicy, pawilonu i obmurowań. W roku 1822 wzniósł własnym kosztem klasycystyczny budynek teatru zimowego przy ulicy Jezuickiej w Lublinie, obecnie Teatr Stary. Był to drugi (po Teatrze Starym w Krakowie) budynek teatralny na ziemiach polskich.
[biogram przygot. na podstawie archiwum archiwum własnego przez Danutę Makowską-Dmowską, pra-prawnuczkę Łukasza Rodakiewicza]. Więcej - p. X. Nauki ścisłe - Budownictwo.
Salkowska Jadwiga Maria (1873-1930); CKt, s. 22b
Działała w Lubelskim Oddziale Towarzystwa „Światło”, organizowała wieczornice teatralne i obchody okolicznościowe. Jej córka była żoną ministra Becka. Pochowana z mężem Wacławem, adwokatem, byłym prezesem Rady Adwokackiej w Lublinie, zmarłym w 1952 r. [źródło: CRzKAW].
Torończyk Jerzy (1920-1971); CKt, s. 25a
Scenograf i dyrektor Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Nauki pobierał w studium dramatycznym w Grodnie. We wrześniu 1944 r. pracował w teatrze Wojska Polskiego, z którego został zaangażowany do Państwowego Teatru Dramatycznego w Lublinie. Wprowadził nowy styl scenografii do tego teatru. Oprócz scenografii projektował wnętrza instytucji kulturalnych, m. in. Muzeum J. Czechowicza, Muzeum Ruchu Spółdzielczego w Nałęczowie, salę widowiskową Garnizonowego klubu Oficerskiego w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
XVIII. URZĘDNICY
Korsak Aleksander (ur. 1854 r., zm. 1921 r. w Lublinie); CKt s. 27
Ziemianin, prezydent m. Siedlce, w latach 1911-15 prezydent m Lublina. [źródło: CRzKAW].
Krzesiński Henryk (1901-1973); CKt, s. 12b
P. Społecznicy
Kunicki Władysław (ur. 1874 r. w Radomyślu na Wołyniu, zm. 1941 r. w Lublinie); CKt, s. 33
P. Społecznicy
Pieczyrak Roman (1883-1959); CKt, s. 23a
Prawnik, naczelnik Wydziału Gospodarczego Magistratu Lubelskiego przed II wojną światową i w początkowym okresie okupacji niemieckiej, bojownik o wyzwolenie Polski spod zaboru carskiego. Brał udział w walkach z carską żandarmerią z Zawierciu, Częstochowie i Kielcach. Więzień Cytadeli Warszawskiej, zesłaniec polityczny na Syberię. Do Polski powrócił w 1918 r. W 1941 r. zorganizował przewiezienie z muzeum przy ul. Narutowicza i ukrycie w szopach taborów miejskich na ul. Elektrycznej dwóch dzieł Jana Matejki: „Kazania Piotra Skargi” i „Bitwy pod Grunwaldem”. „Bitwa pod Grunwaldem” była szczególnie poszukiwana przez hitlerowców, za wskazanie miejsca jej ukrycia wyznaczono nagrodę 2 000 000 marek. Po wojnie został kierownikiem Wydziału Budownictwa Zarządu Miejskiego, a następnie Wydziału Pomocy Wojennej. Dnia 17.X.1944 r wspólnie z H. Krzesińskim z Urzędu Miejskiego wskazali miejsce przechowywania obrazów. [źródło: CRzKAW].
Woliński Henryk (ur. 1825 r., zm. 1895 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
Ziemianin. Po skończeniu studiów prawniczych, w latach 1868-86, był Prezydentem m. Lublina. Za jego kadencji zadecydowano o miejscu budowy dworca kolejowego, wytrasowano tor kolejowy, zaprojektowano nowe dzielnice, wybrukowano ulice, założono gazowe oświetlenie, zorganizowano zawodową Straż Pożarną. H. Woliński był jednocześnie prezesem Dozoru Cmentarnego. W tym okresie cmentarz przy ul. Lipowej został uporządkowany, podzielony na sektory i kwatery. Wytrasowano aleję dojazdową do cmentarza i bulwar. [źródło: CRzKAW].
Ślaski Roman (ur. 1886 r. w Wyżniance k. Kraśnika, zm. 1963 r. w Lublinie); CKt, s. 22b
Uczestnik walk o szkołę polską w 1905 r., współinicjator pożyczki amerykańskiej w 1924 r., przeznaczonej na rozwój inwestycji komunalnych, Prezydent m. Lublina. Absolwent Wydziału Nauk Politycznych oraz Wydziału Księgowości Wyższej Szkoły Przemysłowej w Brukseli. Za udział w strajku szkolnym w 1905 r. aresztowany i więziony na Zamku Lubelskim. W latach 1917-39 pracował w Zarządzie Miasta, a od 10.IX.1939 r. pełnił funkcję prezydenta. W 1941 r. został usunięty ze stanowiska i więziony. Po wyzwoleniu powrócił do pracy w samorządzie miasta. Autor publikacji „Pierwsza Rada Miejska w Lublinie”. Będąc na emeryturze opracował „Kronikę miasta Lublina”, opublikowaną w zeszytach PAN. [źródło: CRzKAW].
XIX. WETERYNARZE
Chomiak Marian (ur. 1912 r. w Nadolcach k. Tomaszowa Lubelskiego, zm. 1976 r.); CKt, s. 17
Profesor zwyczajny, współorganizator Akademii Rolniczej, autor ponad 60 prac naukowych z zakresu anatomii zwierząt. Studiował na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom uzyskał na kursach weterynaryjnych w 1943 r. we Lwowie. Od 1948 r. jako zastępca profesora był kierownikiem Katedry Anatomii Zwierząt. Od 1963 r. profesor zwyczajny. W latach 1951-54 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1954-55 dziekana Wydziału Weterynaryjnego UMCS. W latach 1955-62 był prorektorem AR, a następnie w latach 1965-68 rektorem Akademii Rolniczej w Lublinie. [źródło: CRzKAW].
Jastrzębski Tadeusz (ur. 1904 r. w Wiktorowie, pow. Bielsk Podlaski, zm. 1977 r. w Lublinie); CKt, s. 14
Profesor, mikrobiolog, długoletni nauczyciel akademicki, autor prac naukowych z zakresu wirusologii. Studiował na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom lekarza weterynarii otrzymał w 1929 r., rozpoczynając pracę w Katedrze Bakteriologii UW. W 1953 r. objął kierownictwo Katedry Mikrobiologii Wydziału Weterynaryjnego UMCS. Od 1970 r. profesor zwyczajny. W latach 1963-66 piastował stanowisko prorektora ds. nauczania, w latach 1966-68 prorektora ds. nauki Akademii Rolniczej. Opublikował 120 prac naukowo-badawczych i monograficznych. Pod jego kierownictwem Pracownia Wirusologii Katedry Mikrobiologii Weterynaryjnej AR rozpoczęła badania naukowe. [źródło: CRzKAW].
Stański Feliks (ur. 1909 r. w Dortmundzie, zm. 1963 r. w Lublinie); CKt, s. 13
Profesor weterynarii, uczestnik kampanii wrześniowej, autor prac naukowych. Ukończył Akademię Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, a następnie pracował jako lekarz weterynarii w Tarnopolu i Czortkowie. Kampanię wrześniową odbył jako lekarz weterynarii, po czym wraz z wojskiem przekroczył granicę węgierską i został internowany. W latach 1940-46 przebywał we Francji, a następnie w Anglii. Z początkiem 1947 r. powrócił do kraju i został zatrudniony na Wydziale Weterynaryjnym UMCS. W latach 1954-56 był prodziekanem, w latach 1956-60 dziekanem Wydziału Weterynarii. Od 1962 r. profesor nadzwyczajny. W roku akademickim 1962/63 pełnił funkcję prorektora ds. nauczania Akademii Rolniczej. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły patologii komórki i z tego zakresu opublikował 22 prace. [źródło: CRzKAW].
Trawiński Alfred (ur. 1888 r. w Czortkowie, zm. 1968 r. w Lublinie); CKt, s. 15b
Profesor nauk weterynaryjnych, bakteriolog, autor licznych prac naukowych, poseł na sejm PRL w latach 1952-56, ekspert Światowej Organizacji Zdrowia (od 1958r.), jeden z organizatorów Akademii Rolniczej. Absolwent Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Lwowskiego i Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Podczas I wojny światowej pracował w wojskowym laboratorium bakteriologicznym, prowadząc badania nad tyfusem plamistym. Założył i kierował w latach 1929-41 Katedrę Higieny Mięsa Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Od 1945 r. profesor zwyczajny i kierownik Katedry Higieny Produktów Zwierzęcych UMCS. W latach 1946-48 i 1950-53 dziekan Wydziału Weterynaryjnego Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie, a w okresie 1957-62 kierownik Katedry i Zakładu Nauki o Środkach Spożywczych i Higieny Żywienia Akademii Medycznej. Napisał pierwszy w języku polskim podręcznik z zakresu higieny mięsa. Jego działalność naukowa dotyczyła drobnoustrojów przewodu pokarmowego (głównie salmonelli), odzwierzęcych pasożytów człowieka, procesów rozkładu mięsa. [źródło: CRzKAW].
Wawrzyniak Marek (ur. 25. III. 1916 r. w Jaraczewie k. Poznania, zm. 1985 r. w Lublinie); CKt, s. 11
Profesor nauk weterynaryjnych, histolog i embriolog. W pierwszych miesiącach okupacji aresztowany za udział w ruchu oporu i więziony w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Mauthausen. W 1945 r. powrócił do kraju i rozpoczął studia na Wydziale Weterynaryjnym UMCS w Lublinie, uzyskując w 1950 r. dyplom lekarza weterynarii. W czasie studiów rozpoczął pracę naukową w Zakładzie Histologii i Embriologii Wydziału Weterynaryjnego, z którym związał całe swoje życie zawodowe, uzyskując w 1977 r. tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1961-85 był kierownikiem Zakładu Histologii i Embriologii WSR (późniejszej AR) w Lublinie. Opracował skrypty i podręcznik histologiczny dla studentów. W swoim dorobku pozostawił ponad 100 prac naukowych. Był członkiem wielu towarzystw naukowych. [źródło: CRzKAW].
Żuliński Tadeusz (ur. 1910 r. w Rzeszowie, zm. 1967 r. w Lublinie); CKt, s. 4a
Profesor, jeden z organizatorów Wydziału Weterynaryjnego UMCS, autor licznych prac naukowych. Studiował weterynarię w Akademii Medycyny Weterynaryjnej oraz prawo na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Po studiach rozpoczął racę naukową. Podczas okupacji pracował w Weterynaryjnej Pracowni Rozpoznawczej we Lwowie, a następnie na Wydziale Weterynaryjnym PING w Puławach. W 1945 r. objął kierownictwo Katedry Anatomii Patologicznej i Patologii Ogólnej na Wydziale Weterynaryjnym UMCS w Lublinie. Od 1962 r. profesor zwyczajny. W latach 1958-60 był dziekanem Wydziału Weterynaryjnego UMCS. Od 1953 r. do 1963 r. pełnił funkcję wicedyrektora naukowego Instytutu Weterynarii w Puławach. Był prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, redaktorem naczelnym miesięcznika „Medycyna Weterynaryjna”. Autor wielu cennych prac naukowych z zakresu chorób zakaźnych zwierząt m.in. monografii o niedokrwistości zakaźnej koni. [źródło: CRzKAW].
XX. ZIEMIANIE
Bieliński Adam (ur. 1766 r. w Karczewie, zm. 1855 r. w Lublinie); CKt, s. 2
P. Legioniści
Bieliński Aleksander (ur. 1818 r. w Lublinie, zm. 1877 r.); CKt, s. 10
Ziemianin, właściciel majątku Turka, działacz niepodległościowy i społeczny, więzień Cytadeli i zesłaniec na Sybir. Prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Studiował w Warszawie. Tam też stał się słynnym członkiem Stowarzyszenia Ludu Polskiego. Podczas uwłaszczania chłopów został aresztowany. Więziony w Cytadeli Warszawskiej przez rok, a następnie zesłany na Sybir. W 1841 r. powrócił do Polski i osiadł w majątku Jabłonna pod Lublinem. Za udział w spisku ks. Ściegiennego ponownie osadzony w Cytadeli i zesłany na Sybir. W 1859 r. dzięki amnestii powrócił do ojczyzny i osiadł w Turce. [źródło: CRzKAW].
Bogdanowicz Kazimierz (ur. 1837 r. w Puchaczowie, rozstrzelany 1863 r. w Lublinie); CKt, s. 10
P. Powstancy styczniowi
Korsak Aleksander (ur. 1854 r., zm. 1921 r. w Lublinie); CKt, s. 27
Ziemianin, prezydent m. Siedlce, w latach 1911-15 prezydent m Lublina. [źródło: CRzKAW].
Lingenau Stanisław (ur. 1781 r., zm. 1867 r. w Lublinie); CKt, s. 1
Właściciel majątku Dąbrowica k. Lublina, radca stanu departamentu lubelskiego, oficer gwardii ks. Józefa Poniatowskiego i jego osobisty adiutant. Członek loży masońskiej w Lublinie „Wolność odzyskana”. [źródło: CRzKAW].
Liniewski Seweryn (ur. 1814 r. w Warszawie, zm. 1892 r. w Lublinie); CKt, s. 13
P. Powstancy styczniowi
Mędrkiewicz Stanisław (ur. 185 r., zm. 1909 r. w Lublinie); CKt, s. 1
Właściciel Sławinka w latach osiemdziesiątych XIX w. Uporządkował teren zakładu zdrojowego na Sławinku, wytrasował aleje, zarybił sadzawki, ukształtował place zabaw. Doprowadził również do porządku łazienki, wystawił kilka domów mieszkalnych oraz założył restaurację. Z jego inicjatywy m.in. dokonano analizy chemicznej wód sławinkowskich, wykazując ich przydatność leczniczą. [źródło: CRzKAW].
Plewiński Erazm (1832-1916); CKt, s. 19a
Ziemianin, filantrop, założyciel szkoły rolniczej. Był właścicielem majątku Felin k. Lublina. Dzięki jego zapisowi Towarzystwo Rolnicze zakupiło od H. Wiercińskiego z Kijan 48 mórg ziemi z parkiem i pałacem. W dobrach tych, zgodnie z życzeniem ofiarodawcy, powstała w 1914 r. pierwsza męska szkoła rolnicza. Szkoła była czynna przez cały okres I wojny światowej. [źródło: CRzKAW].
Przanowski Leon (ur. 1844 r. w Celejowie, zm. 1924 r. w Lublinie); CKt, s. 18a
P. Powstancy styczniowi
Sobieszczański Kwiryn Rupert (ur. 1838 r. w Podlodowie, zm. 1913 r. w Konstantynowie); CKt, s. 21a
Ziemianin. Za udział w Powstaniu Styczniowym na Lubelszczyźnie (Podlodów, Rachań) więziony w twierdzy w Zamościu. Po opuszczeniu więzienia wyjechał do Prus. Po powrocie osiedlił się w Konstantynowie k. Lublina. Był zwolennikiem postępu w rolnictwie. Sprowadził do kraju pierwszą żniwiarkę mechaniczną, założył pierwszą krochmalnię. Brał czynny udział w życiu kulturalnym i społecznym miasta; był organizatorem Towarzystwa Rolniczego w Lublinie i członkiem Towarzystwa Przyjaciół Teatru Polskiego. [źródło: CRzKAW].
Wierciński Henryk (ur. 1843 r. w Kłodnicy k. Bełżyc, zm. 1923 r. w Lublinie); CKt, s. 10
P. Powstancy styczniowi
Woliński Henryk (ur. 1825 r., zm. 1895 r. w Lublinie); CKt, s. 6b
P. Urzędnicy
"In paradisum deducant te Angeli;
in tuo adventu suscipiant te martyres,
et perducant te in civitatem sanctam Ierusalem.
Chorus angelorum te suscipiat,
et cum Lazaro quondam paupere æternam habeas requiem."
w tłumaczeniu literackim:
„Niech Aniołowie zawiodą cię do raju,
a gdy tam przybędziesz, niech przyjmą cię męczennicy
i wprowadzą cię do krainy życia wiecznego.
Chóry Anielskie niechaj cię podejmą
i z Chrystusem Zmartwychwstałym miej radość wieczną.”
(antyfona liturgii pogrzebu Kościoła rzymskokatolickiego)