Miejsca Pamięci Narodowej
PAMIĘĆ NARODOWA GROBOWIEC POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH POMNIK LEGIONISTÓW MOGIŁA WIĘŹNIÓW ZAMKU LUBELSKIEGO MOGIŁA DZIECI ZAMOJSZCZYZNY MOGIŁA OFIAR BOMBARDOWANIA LUBLINA MOGIŁA OFIAR TERRORU HITLEROWSKIEGO SYMBOLICZNA MOGIŁA KATYŃSKA WOŁYŃ 1943
Lublin, cmentarz na Lipowej, Grobowiec Powstania Styczniowego

 

Grobowiec powstańców styczniowych znajduje się na cmentarzu rzymskokatolickim między sekcją 9. i 10. Został wzniesiony w roku 1916 w miejsce drewnianego krzyża z wieńcem cierniowym, umieszczonego na skrzyżowaniu alejek cmentarnych w rocznicę Powstania Styczniowego. Spoczęły w nim szczątki powstańców, straconych w Lublinie w r. 1863, oraz zmarłych później weteranów powstania.

Lublin był jednym z pierwszych miejsc, gdzie w roku 1863 przeprowadzono egzekucje powstańców. W Lublinie wykonano je na przykoszarowym carskim poligonie i tam pierwotnie pogrzebano straconych. Obecnie przebiega tam ulica Gen. M. Langiewicza - dyktatora powstania, a historyczne wydarzenia upamiętniają pomnik i krzyż.

W roku 1916 powstała inicjatywa przeniesienia szczątków ofiar egzekucji na Cmentarz Rzymskokatolicki przy ul. Lipowej. W tym celu powołano „Komitet przeniesienia szczątków uczestników 1963”, któremu przewodniczył były powstaniec - Henryk Wiercieński. Z funduszy społecznych wzniesiono grobowiec.

Uroczystość przeniesienia szczątków odbyła się dnia 22. października 1916 r. Najpierw odprawiono mszę św. w kościele pobrygidkowskim, gdzie proboszczem był ks. kan. Jan Władziński - kapelan powstańców. Następnie przeniesiono szczątki Powstańców z miejsca straceń na cmentarz. W wydarzeniu uczestniczyli lubelscy weterani z 1863 r., rodziny straconych powstańców, delegacje legionistów z Lubartowa i Dęblina, delegacje stowarzyszeń, korporacji i cechów lubelskich oraz mieszkańcy Lublina.

Tablice nagrobne na grobowcu upamiętniają następujących powstańców:
- Leona Frankowskiego - pierwszego komisarza Rządu Narodowego na województwo lubelskie,
- Kazimierza Bogdanowicza, Józefa Barszczewskiego, Józefa Meskuła, Jana Kochańskiego, Tadeusza Błońskiego - dowódców oddziałów,
- Henryka Wiercieńskiego, Aleksandra Józefowicza, Brunona Bronisława Dymowskiego - uczestników powstania.




 

Wkrótce w Dormitorium zamieszczony będzie szczegółowy opis mogiły i bliższych okoliczności jej powstania, a także sprawozdanie z najnowszej renowacji grobowca, która odbyła się w latach 2004-2005. Zamieszczona będzie także relacja z obchodów 100. rocznicy wzniesienia mogiły (z dnia 23. października 2016 r.). Tymczasem zapraszam do zapoznania się z ukończonymi już notatkami i zbiorami zdjęć:

MOGIŁA POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH (zdjęcia)

[kliknij tutaj]

WYSTAWA „100 LAT POWSTAŃCZEJ MOGIŁY” - RATUSZ W LUBLINIE (zdjęcia)

[kliknij tutaj]

OBCHODY 150. ROCZNICY STRACENIA LEONA G. FRANKOWSKIEGO (sprawozdanie i zdjęcia)

[kliknij tutaj]

UROCZYSTA MODLITWA W INTENCJI UCZESTNIKÓW POWSTANIA STYCZNIOWEGO A.D. 1863 (sprawozdanie i zdjęcia)

[kliknij tutaj]



 


Powyższe informacje zostały przygotowane na podstawie

Karty Miejsca Pamięci Narodowej Państwowej Służby Ochrony Zabytków O/Woj w Lublinie.
Osobom zainteresowanym historią grobowca polecam także następujące publikacje:
- A. Gzella, „Pamiętamy o bohaterach Powstania Styczniowego 1863 r.”, Lublin 2003;
- oprac. A. Gzella, „Nad grobowcem bohaterów 1863 r.”, Lublin 2005.

Warto wiedzieć, że szczątki Uczestników Powstania Styczniowego A.D. 1863,
spoczywających na terenie zespołu cmentarzy przy ul. Lipowej i Białej w Lublinie,
znajdują się nie tylko we wspomnianym Grobowcu Powstańców Styczniowych,
usytuowanym między sekcją 9. i 10. Cmentarza Rzymskokatolickiego.
Szczątki Powstańców spoczywają także w mogile zbiorowej, usytuowanej w kwaterze E
Cmentarza Komunalnego (dawniej Wojskowego) oraz w wielu mogiłach rozproszonych.
Więcej na ten temat wkrótce będzie można przeczytać
w przygotowywanym właśnie dziale Miejsca Pamięci Narodowej.



 

Ks. Ryszard Winiarski
STYCZEŃ

Widzisz ten kurhan
to kurhan rozstajów
gdzie pierwociny
gdzie prochy i kości
według starego zwyczaju
tam najprawdziwszej uczono miłości
tam za powstańców
modliły się dzieci
nie wiedząc nawet
za którym oddziałem
gdy ich ojcowie
w styczniowej zamieci
skostniałą ziemię
ogrzewali ciałem
tam pochylona
modliła się matka
nie patrząc nawet
że późna godzina
w przeczuciu płacząc
że powstańcza jatka
nie odda nigdy
rodzonego syna
tam też przychodził
ksiądz inwalida
żałując nieraz
że opuścił szaniec
wiedząc że ciałem
swoim się nie przyda
we łzach mamrotał
powstańczy różaniec
tam nawet karczmarz
choć inaczej wierzył
czapkę zdejmował
i głowę pochylał
czując że miejscu temu się należy
prosty szacunek
i zadumy chwila


z tomu "Przypowieść zwana życiem" -
- wiersze wybrane,

Wydawnictwo OLECH, Lublin 2012